Տաղ ղարիպի

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Աւտարութիւն է խիստ դժար,
Որ ոչ լինի կամքն ի կատար,
Հառաչ բերէ միշտ անդադար,
Եւ մահ ուզէ սրտովն յօժար:

Յիշէ զտեղիքն սընընդական,
Եւ զբարեկամքն իւր սիրական,
Զիւր մերձաւորքն մարմընական`
Զմայրն, զքոյրն եւ զամենայն:

Սիրտն ճմլեալ` դառն արտասուէ,
Լալականաց ողբ յօրինէ,
Զանձն իւր յերկրի տրտում պահէ,
Լալով աւուրքն իւր անցանէ:

Այլ թէ իմաստուն է Խիկար,
Զնա կարծեն աղուաշ, յիմար,
Թէ ծառայէ մարդկան համար`
Նորա առնեն չարեօք վճար:

Ռամիկ թուի ամենայնի,
Տգէտ, անմիտ եւ փանաքի,
Մարդ իւր բանիցն ոչ հաւանի`
Թէպէտ ճարտար բանս խօսի:

Ասեն` օտա՛ր ես, լո՛ւռ կացիր,
Եւ մի՛ յատեան համարձակիր,
Թէ չէ առնեմք զքեզ մոխիր,
Եւ ի գլուխդ առնուս դու բիր:

Քանզի թէ տէր է եւ իշխան,
Կամ վարդապետ աստուածաբան,
Յամէն դիմաց նորա ցանկան,
Որ նիւթ գործեն ի կորստեան:

Եւ թէ բարի բանս լսեն,
Վասն օտարին` զնա գովեն,
Զբարին ի չարըն փոխարկեն,
Եւ վատ գործով զնա համբաւեն:

Լոյսն գիշե՛ր է ղարիպին,
Քունն է հատեր ի յօտարին,
Հանգիստ չունի ամենեւին`
Տրտում կենօք ողորմագին:

Վասն զի թէ շաքար ուտէ,
Քացախ, լեղի համարեալ է,
Եվ թէ բեհեզ ըզգեցեալ է`
Անարգ, անպէտ եւ ոչինչ է:

Աւտարըն թէ որ ինչ խօսի,
Ասեն` յիմար է, խելք չունի,
Եւ թէ խրատել համարձակի,
Նա լիրբ ասեն եւ լեզուանի:

Րաբունաբար թէ խրատէ,
Եւ զհոգեւորն օգուտ ասէ.
Մարդ իւր բանին ունկն ո՛չ դնէ,
Այլ փոխանակ` զնա անարգէ:

-Դու ես, ասեն, անտիրական,
Գարշ եւ զազիր մոլորական,
Լուռ կա՛ց եւ լե՛ր ափ ի բերան,
Բանքդ որ խօսիս` է անպիտան:

Աւա~ղ կենաց ղարիպ մարդուն,
Որ նախատի յամենեցուն,
Լալով կենայ զողջ օրն ի բուն`
Մինչ հասանէ օրն ի մահուն:

Պանդուխտ կենօք երերալով,
Զանցաւոր կեանքս վճարելով,
Շատ նախատինս կրելով,
Եւ ո՛չ կամաց համբերելով:

Եւ յորժամ յօրն հասանէ,
Մահու հրաւէրն ժամանէ,
Ողորմագին զաչերն ածէ
Եւ իւր բնական տեղիքն ուզէ:

Տեսանելով մարդիկ զնա,
Եւ ոչ լսեն ձայնի նորա.
Անկեալ ի յերեսին վերայ
Եւ պաղ ջրի կարօտանայ:

Ի յօր մահուն հեծեծագին
Վա~յ ասելով հանէ զհոգին,
Առեալ մարմինն այն օտարին`
Տարեալ դնեն ի տապանին:

Եւ թէ ունի զգործս բարի,
Ընդ Ղազարու մխիթարի,
Ի գոգ մեծին Աբրահամի,
Յորում ընտրեալքն են արժանի:

Րոտեալ մեղօք թէ կացեալ է,
Եւ ի չարեաց ոչ դարձեալ է`
Աստէն մարմնով անհանգիստ է,
Անդէն` դժողքըն ժառանգէ:

Գոչեմ առ ձեզ աղերսական,
Ով ոք լսէ ամենեքեան,
Զիս` Առաքել օտարական,
Արժանաւոր առնէք յիշման: