Տաղեր

Այս տաղ գուսական բեր Ակոբ լեզուն,
Տե'ս, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն,
Պէյթ պէյթ է հանէր իւր մտացն տուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Այլ առաջ կարգ է քան զմարմնոյ հոգոյն,
Նախ տեսեր է նա զդուռն եկեղեցոյն,
Դիր Ալէքսանու աւագ իրիցուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Կայ տէր Վարդանայ, տէր Թորոսն ի նոյն,
Ստեփաննոս բեն, տէր Յովսէփ Սըսեցոյն,
Յովաննէս էրէց հիմի Ղարասուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Կասէ թէ` Տեսայ անդ մեծ ժամատուն,
Բեն խորանի մէջ մեծն Օգսէնտ սրբոյն,
Ձախ` սուրբ Մինասայ արագահասոյն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Ունի յաջ մատուռ սուրբ Սարգիս անուն
Եւ առ քով նորա մատուռ լոյս արթուն,
Փայտաշէն տաճար պահէ հաստատուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Բէն, գիմ քահանայ ժամն հաստատուն,
Յոլով սարկաւագ խամ չեն, այլ հասուն,
Ժողովուրդն օրհնած աստուծոյ միոյն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Րուպ, րուպ գրեմ, մնամ կարդալոյն,
Զհոգեւորն ասի եւ այժմ զմարմնոյն,
Ղարասուն կերթայ առ ի միջվնուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Եւ է բեն առու բաժնած ի գետոյն,
Ի ջաղացն առնեն աղան ցորենոյն,
Շօռն չանցնի վիր ՚ւ ի արապանուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Եւ գետին բեն կողմ շինած դէմ դէմ տուն,
Շէն բարակ կարմունճփայտէ վեր ջրոյն,
Ջուր ժամանակաւ տարէր է շատ տուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Տունկ եւ արմտիք է շխօլ թաւ շքուն,
Պաղչանին յոլով, պտուղ ծառերուն,
Համն-հոտ գեղեցիկ կարմիր խնձորնուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Ունի պօյկիւզէլ դաւախ ընդ բարդուն,
Ձագերն շիներ ի ծառերն բուն,
Փոխ-փոխ սաղմոսեն նայ գիշերն ի բուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Րոպէ են ծառեր անթիւոք անխուն,
Սօկիւթին շուքն շահդեմ Սամիէլուն,
Սագերն լոկնան ի մէջ ջրերուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Սորայ մէջն զինչ կայ, է մեզի թագոյն
Եւ չորս բաղանիք ընդ մեր երեւումն,
Երէք մինարէ կանչեն մուղրենոյն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Ըզքէվրանսարայն գիմ գիտ ի թըւոյն,
Մին մեծ գոլովան ապիյ իմոյն,
Եւ շատ խանութներ, պազար ՚ւ չարսուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Սորայ իշխան է սուլթանն Թաթրուն,
Ղազի Քէրէյ կասեն զնորա անուն,
Որ ախմէջիթն է մեքեան սարայնուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Ցոյց տամ զԹորքոմ զոր քան Հայկազուն,
ՂԱՐԱԲԱԲԱ կապ թվական Հայուն,
Այբ դեկտեմբերի Հռոմայ ամսուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Իսկ եւ ես եկի ի այնիս Սըսուն,
Աջպան վարդապետ Յակոբ սոսկ րաբուն,
Զտէր Գրիգոր տեսայ տեսուչ Ղարասուն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Նաեւ ողորմի տուք ինձ` ձեր հոգուն,
Խնդրողի բանիս Մինաս Մղտեսուն,
Իրիցփոխանին, որ ժըտեաց ի սոյն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն:

Է եւ ամենուն, որք են Ղարասուն,
ՅԱւէտ մղտեսուն, Սարգիս ետ տեսոյն,
Ասող, լսողի, գրողի թխտոյն.
Տես, նելէր տեսեր նա ի Ղարասուն: