Աստուածածին,
մայր
Քրիստոսի,
Իմ
յոյսն
դուն
աւուր
մեծի,
Բարեխօս
ընդունելի,
Միթէ
քէնով
Տէր
ողորմի:
Լուսն
տվի,
զխաւարն
առի,
Հուր
գէհենին
ինձ
վառեցի,
Մութն
ու
խաւար
ճանփան
գնամ,
Վայ
թէ
խաւարն
ինձ
հանդիպի:
Ես
Յոհանէսս
եմ
մեղայկամ,
Զօրն
ի
հետ
մարմնուս
ժուռ
կու
գամ,
Չեմ
յիշել
զօր
դատաստանին,
Հետիոտ
ո՞յր
պիտի
երթամ:
Ահեղ
ու
մեծ
է
դատաւորն,
Եփ
որ
տեսնում,
նայ
զարմանամ,
Եփ
դատաւորն
հարցումն
այնէ,
Գերիս
ամ
ո՞նց
պացխուն
ես
տամ:
Սառնամանիքն
է
պատրաստած,
Եփ
որ
տեսնում
զէտ
զուռ
դողամ,
Գերիս
այնօր
մեծ
ատէնի,
Ես
մեղաւորս
ամ
ի՞նչ
լինամ:
Անքուն
որդունքն
են
ի
աշուն,
Թէ
ո՞ւսկայ
կու
գայ
անուշ
լօղման,
Մարմինս
գեր
է
եւ
փափուկ,
Նոքա
ուտեն,
ես
զարմանամ:
Զօրն
ու
գիշերն
անտի
շայէն,
Տարէկուսիմ,
նստիմ
ու
լամ,
Եփ
զահաւոր
դատողն
յիշեմ,
Ա՛յ,
վա՛խ,
հազար
վա՛յ
ինձ
կու
տամ:
Չեմ
շինել
ինձ
տուն
բարիաւ
Օթեւան`
երթամ
կենամ,
Տուն
զդժոխքն
է
պատրաստած,
Որ
անհամբեր
երթամ
կենամ:
Գերի
Յոհանէս,
էս
դուն
յիմար,
Հետ
աշխարհիս
ընկար
մեղկան,
Մէրկիկ
եկիր
դուն
ի
աշխարհս,
Մէրկիկ
դնեն
հող
՚ւ
ի
զնտան: