Տաղեր

Յօրինեալ ի բարձրելոյն,
Գեղեցիկ դիմօքդ ես սիրուն,
Հողեղինաց գերագոյն,
Ցանկալի դասուցն հրաբուն:

Ուներդ կարի ամպոյն,
Ողորմած աչեր քաղցրագոյն,
Հայեաց առ իս մեղմագոյն,
Ահա մեռանիմ քո սիրուն:

Վարդագոյն երես փայլուն,
Քաղցրախօս բերան փոքրագոյն,
Մարգարիտ շարեալ ի ներքոյն,
Ով կարէ գովել զքեզ ըստ չափոյն:

Ահա եղեւ նոր գարուն,
Զարթեան ծնօղք պտղերուն,
Ժամ է նստել մէջ այգուն
Եւ լսել զքաղցր երգ պիւլպիւլոյն:

Նազելի խօսի ընդ վարդոյն,
Եւ գովէ խիստ երկարագոյն,
Շրջի անդ ողորմագոյն,
Անցանի այնպէս զօրն ի բուն:

Է եւ ձեռինդ կարմրագոյն,
Լի կթղան գինի զերթ մեռոն,
Արբ ՚ւ ասա քեզ ողջութիւն,
Ես ասեմ քեզ անմահութիւն:

Սակաւս ի վերայ գինոյն,
Ասացի ես մեղօքս ի քուն.
Յովանէսի ձեր գերոյն,
Խնդրեցէք զՏեառնէ թողութիւն: