Ի
յԱմիր
ծառայէ
հասցէ
քեզ
ողջոյն,
Վարպետ
Բարսեղ,
իմ
տուն,
քաջ
եւ
իմաստուն,
Խնդրեմ
ի
յաստուծոյ
յիւր
առատ
բարուն,
Արժան
լինիս
նորա
ամենայն
տեսուն:
Խոջամիր
Վանեցիս,
դու
թագ
իմ
գլխուն,
Ռեհան
եւ
մանուշակ,
կարմիր
վարդն
դուն,
Շուշան
ծաղկի
նմանիս
՚ւ
աղբերացարիւն,
Բժշկական
խոտոյ
հարիւր
ալամուն:
Է'
իմ
սրտի
սուն
՚ւ
իմ
ուրախութիւն,
Ձայնդ
է
քո
գեղեցիկ,
որպէս
կաքաւուն
Յառաւօտեան
ժամին
քան
զծիծառնուն
Եւ
որպէս
զբազէ
ծանօթ
ես
որսուն:
Ձայնիւ
ահեղ
գոչես
որպէս
զարծւուն,
Եւ
ես`
թափառական
ի
մէջ
փշերուն,
Զփետուրս
իմ
երանես,
տանիլ
տաս
քամուն,
Ես
գլուխ
ի
գետին,
քո
ոտաց
հողուն: