Տաղեր

Մարտն կու գայ ծաղկներով,
Երկնից հաւերն կարդալով,
Հրեշտակապետ փառս տալով,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Բարկ արեգակն ծագեցաւ,
Սաստիկ ձներն հալեցաւ,
Գառն ի մօրէն ընծայեցաւ,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Ամպն ի յերկինքն խիստ գոռաց,
Ողորմութեան ցօղն ցօղաց,
Ծով ու գետերն խիստ ծփաց,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Աղբերակունքն յորդորին,
Ծառն ու ճղերն զարդարին,
Անասունք խոտն ճաշակին,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Մարդապէս դատէր մեղուն,
Ծաղիկ ժողվէր ի լեռներուն,
Նա չի վախէր ի մեռնելուն,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Պլպուլ, ղումրին առաւօտուն
Խեւ էր դարձեր վարդին հոտուն,
Գանկատ կառնէր նա ի հողմուն,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Հաւու ձագերն միաբան
Սաղմոս ասեն նոքա լման,
Աղաղակեն առ Տէր միայն,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Կաքաւն գայր սարէ ի սար
Կարկաչելով ի ձորն ի վայր,
Օրհնէր զԱստուած ինքն անդադար,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Պլպուլն առաւոտուն գուսան,
Ծառ ու ճղեր ցաներ դեկան,
Վարդ ու ծաղիկն եղեւ աժան,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Դաշտն ու սարերն նորոգին,
Զերդ զնոր հարսն զարդարին,
Ի յԱստուծոյ փառաւորին.
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Քարն արտասուք բղխէ զջուր,
Զերդ ծովապէս եղեր աղբիւր,
Վարդ ու ծաղիկն է համասփիւռ.
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Տէրն տայ ձեզ խաղաղութիւն,
Աշխարհս եղեւ արքայութիւն,
Հոտն կու գայ անմահութեան.
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Երուսաղէմ քաղաքն այսօր,
Աշխարհս ի հոն ժողվի յուսով,
Սուրբ յարութիւն լցվի լուսով:
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Հայ ու Հոռոմ ու խաչապաշտ,
Ամէնն բոկիկ ու գլխաբաց,
Աղաղակեն լուսուն դիմաց,
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Իմաստասէրքն ուրախանան,
Այս խնդութեամբս լիանան,
Ամէն մեղաց ձեռք լվանան.
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ:

Մուրադ Խիկար եղար յուսով,
Զահնդեցար զերդ խորու ծով,
Կու պարծենաս Հայր Աստուծով.
Յորժամ Հայոց զատիկն գայ: