***
***
***
***
Թէ
ինչ
անօրէն
կու
լինի,
եղեն
անհաւատ,
Զալում
մարդիքն
ոչ
խիղճ
ունին,
ոչ
մուրվաթ,
Թող
Աստուծոյ
ծառայ
չի
լինի
ախքատ,
Ոչ
ի
ձեռք
զալումի
ընկնի
ղարիպ
մարդ:
Արի
պախչան
մտնունք,
հաւասար
գարուն
է,
Զգինին,
որ
կու
տեսնունք,
գիտենք
թ՚
արուն
է,
Հոգե՛կ,
կարմիր
խնծոր
աղէկն
քուկն
է,
Զգինին
այլ
որ
կասես,
աշըխներուն
է:
Կու
զարթ
իմ
նայիմ,
գիտեմ
թէ
ի
քաղաքս
եմ,
Գիտեմ
թէ
պաղչան
եմ,
թէ
ի
խայալս
եմ,
Հարբեր
եմ
քու
սիրուն
ու
նորահաւաս
եմ,
Չգիտեմ,
թէ
զո՛ր
խաղ,
կամ
զո՛ր
տաղ
ասեմ: