Յերփ կու շարժի սրտիս սէրն իմ սիրելեաց

Յերփ կու շարժի սրտիս սէրն իմ սիրելեաց,
Կելնու ուշն ի գլխոյս եւ աչվերոյս լաց,
Խառն արիւն կու թափի յետ իմ արտասուաց,
Կարօտ եմ, կարօտ եմ, կարօտ սիրելեաց,
Կարօտ ազգականի եւ բարեկամաց:

Որչափ ուրախ շրջիմ պանդուխտ եմ տանիս,
Եւ կամ ի մէջ ցաւոց ոչ գոյ ընտանիս,
Միտք իմ ամէն ժամ ի օթեւանիս,
Կարօտ եմ, կարօտ եմ, կարօտ սիրելեաց,
Կարօտ ազգականի եւ բարեկամաց:

Վայրապար անցաւ կեանքս իմ աշխարհի,
Բարեաց գործոցն հեռի` մօտ եղայ չարի,
Եղբարց կարօտ մնացի, երկրիս օտարի,
Կարօտ եմ, կարօտ եմ, կարօտ սիրելեաց,
Կարօտ ազգականի եւ բարեկամաց:

Սիրոյն ծնօղացս իմ ցաւք բազում յանձն առի,
Հուր եղեւ բովանդակ` մարմինս, կու վառի,
Միտք իմ խավար, լեզուս այլ ոչ բարբառի,
Կարօտ եմ, կարօտ եմ, կարօտ սիրելեաց,
Կարօտ ազգականի եւ բարեկամաց:

Է ինձ միշտ վայ ասեմ ի անցաւորիս,
Ամք եւ աւուրս ունայն է մեղավորիս,
Հեռի եմ ծանօթից եւ մերձավորիս,
Կարօտ եմ, կարօտ եմ, կարօտ սիրելեաց,
Կարօտ ազգականի եւ բարեկամաց:

Փակեալ եմ ես զտան դրունսն հօր իմոյ,
Միշտ խոցոտեն սիրտս իմ գութք մօր իմոյ,
Փափագն քուրոջս ունեմ եւ եղբօր իմոյ,
Կարօտ եմ, կարօտ եմ, կարօտ սիրելեաց,
Կարօտ ազգականի եւ բարեկամաց: