ԹՂԹԵՐ

* ՏԵԱՌՆ ԿԻՐՈՎՆԻ Ի ՎՐԹԱՆԻՍԷ
       1  Սրբասիրի Տեառն Կիրովնի Վրաց կաթուղիկոսի, եւ Ատրներսեհի եւ Վահանայ, եւ Բրզմիհրի իշխանաց, ի Վրթանիսէ, եւ ի միաբան պաշտաւնէից սրբոյ եկեղեցւոյս՝ Տերամբ ողջո՜յն։
       2  Յառաջագոյն առ պատուականութիւն ձեր գրեաց երանելի Հայրապետն մեր Մովսէս յաղագս Խուժիկ չեպիսկոպոսին խաբէութեանց. զի մի եղիցի նորոգաձեւութիւն հաւատոյ ի մէջ երկուց աշխարհացս, որ սքանչելի հիմնադրութեամբ տնկեցաւ յանզանգիտող եւ ի քաջ նահատակէն Տեառն ի սրբոյն Գրիգորէ։ 3  Արդ՝ ոչ միայն ի Նեստորի խմորոյն ունիմք պատուէր ի հարցն եւ յուղղափառ վարդապետացն մերոց հեռանալ եւ նզովել, այլ եւ զԵւտիքոս եւ զԵւնոմիոս, եւ զՍեւերոս եւ զՄարկիովն, զՍաբէլիոս եւ զայլ նմանիս նոցա, եւ առաւելագոյն եւս զտիեզերակործան եւ զանյիշելի զժողովն Քաղկեդովնի, որ յետ ճշմարիտ միաւորութեանն Տեառն երկուս բնութիւնս բաժանեալս եւ անջատեալս ի միմեանց սահմանեցին ի վերայ միոյ Քրիստոսի։ 4  Այժմ լուաք թէ դուք զանաւրէն ժողովն Քաղկեդովնի եւ զտումարն Լեւոնի ուղղափառ համարիք եւ մեծարանաց արժանի, վասն զի չունիք կրթութիւն քննել զհերձուածոց չարութիւնս, զի չարագոյն քան զհրէական ուրացութիւնս՝ հեռացուցանէ ի միամիտ հաւատոյն՝ որ ի Քրիստոս Յիսուս ի Տէր մեր է։
       5  Արդ՝ ոչ է պարտ Աստուածսիրութեան ձերում աւելի ինչ վարդապետութիւն զուրուք ընդունել քան զերից սուրբ եւ անարատ ժողովոցն, որք ի պատիւ ամենասուրբ Երրորդութեանն գումարեցան, ՅԺ եւ Ը. իցն ի Նիկիա. եւ ՃԾ. իցն ի Կոստանդնուպաւլիս. եւ Մ. ոցն յԵփեսոս. եւ աւելի քան զայս սահման հաւատոյ մեր եւ ձեր հարցն եւ վարդապետաց ոչ կալեալ է եւ ոչ ընդունիմք. եւ որ ընդունի, եւ կամի խառնել յականակիտ եւ յամբիծ սահման հաւատոյ վարդապետութեան նոցա հրապոյրս ինչ պղտորս, գիտասցէ զի աւտա՜ր է եւ տարագիր յուղղափառ հաւատոյ. զի հաւատով ուսանիմք հաճոյ լինել Աստուծոյ։
       6  Արդ՝ զի ի վերջին ժամանակս եմք՝ չգոյ ումեք լինել յերկբայս. եւ զի նախ ապստամբութիւնն է գալոց, երանելի առաքեալն ուսուցանէ, եւ յաղագս նորին նոյն ինքն հանդիպողական պատասխանին. Եթէ ոք աւելի ինչ աւետարանեսցէ ձեզ, քան զայն զոր աւետարանեցաքն, նզովեալ լիցի ։ 7  Զի ընդ ամենայն տիեզերս յեկեղեցիս ուղղափառաց, յետ ընթեռնլոյ զսուրբ Աւետարանն, որ ի Նիկիա սահմանեցաւ սուրբ հաւատն՝ ասեմք, ոչ եթէ զՔաղկեդոնի ժողովոյն հայհոյութիւնս. ապա թէ այդպէս է, ոչ պարտիմք զամուր զցանկ հաւատոյս մերոյ խրամատել, զի Որ քակէ զցանկ հայրենի՝ հարցէ զնա աւձ . Գի՜րն բողոքէ։ 8  Եւ՝ Որ գլէ զվէմ, այսինքն՝ զհաստատութիւն ճշմարիտ հաւատոյ, զանձն իւր կորուսանէ ։ 9  Արդ՝ պարտ է պատուականութեանդ ձերում նախանձաւոր լինել ճշմարիտ հաւատոյ հարցն, որ սքանչելեաւք եւ աստուածաշնորհ պարգեւաւք արմատացաւ յաշխարհիս մերում։ 10  Եւ եթէ է ինչ երկբայութիւն ի միտս ձեր, եւ կամիք զփորձ առնուլ յաղագս այդորիկ, գրեցէ՛ք առ միաբան փառաւորեալ իշխանս աշխարհիս մերոյ, որ գամք այդր. եւ որպէս ի հեռաստանէ թղթոյս պատգամաւ, նոյնպէս յանդիմանական վկայութեամբ գրոց սրբոց, յայտնի առնեմք զճշմարտութիւն բանիցս։
       11  Ողջ լերուք։