Տաղեր

Նոր նորոգեցաւ ազգս Թորգոմիս
Ի գալստեան քում ի յայս վիճակիս,
Որ երբ զքեզ տեսաք առաջնորդ երկրիս,
Յայնժամ զուարճացաք ի բոլոր սրտիս:

Իլախք եւ Ուռուզք եւ Դաղմատք երկրիս
Ապշեալ հիանան, կան զարմանալիս,
Առ քեզ ընթանան, խօսակցել բանիս
Եւ ոչ կարեն տալ քեզ պատասխանիս:

Սուրբ Հոգւով ես. լի, ա՛յ հոգու հոգի,
Զիա՞րդ կարէ ճրագն տալ լոյս արեւի,
Տէրդ իմ Կարապետ եւ րաբունի,
Ծարաւելոց ջուր ես դու կենդանի:

Ղամբար ես փայլեալ մթացեալ ազգիս,
Քանոն եւ ուղղիչ Արամեան սեռիս.
Աղօտով լուսով դու լուսաւորիս,
Աստ երկար ամօք, անդ` հոգւով հանգչիս:

Զքեզ որպէ՞ս վիպեմ, մեղօք եղկելիս,
Քանի զի չեմ արժան, որ համարձակիմս.
Արարչին մերոյ գոհութիւն եւ փառք,
Որ զքեզ տեսաք եւ ուրախացաք:

Րաբունիդ իմ քաջ եւ փիլիսոփայդ,
Զքեզ Աստուած պահէ համերամ երակ,
Ծարաւեալք քեզ եւ ակն ունէաք,
՚Ւ ի քո գալստեանդ յոյժ կարօտէաք:

Այսօրս տեսաք եւ զփափագս առաք,
Աստուծոյ մերոյ փառս մատուցաք,
Ռաբիդ իմ տէր, առ քեզ խոնարհիմ
Եւ առաջի քո ես ծունկս անկանիմ:

Առ գարշապարիդ երկիր պագանեմ
Եւ զառողջութիւնդ քո հարցանեմ,
Էրեսիս վերայ զինչ քայլ փոխեցիր
Եւ թէ զոր ինչ որ երթեւեկ արիր:

Ընդ յերկար ուղղոյդ, որ աստ ընթացար
Եւ ճանապարհին, որ աշխատեցար,
Նոյն ճանապարհորդն մեր բարերար
Պարգեւեսցէ զքեզ ժամանակ երկար:

Կամօքն Աստուծոյ հասցես աթոռոյդ,
Բարով վայելես ի յայս կենցաղոյս,
Աղաչեմ զքեզ, հայր իմ պատուական,
Զի եմ եղկելի եւ թշուառական:

Լուր ինձ, հայր սուրբ, եւ լեր օգնական,
Ոչ զոք ունիմ կարեւորական,
Բայց դու ես ինձ հայր, տէրդ իմ պատուական,
Մի՛ տար զիս կոխան օտարաց մարդկան:

Անոխակալ ես եւ անյիշաչար
Եւ որբոց ես հայր, այրեաց` մխիթար,
Նուաստ Ղազարէս զայս բանս ընկալ
Եւ օրհնութեան քում, զիս մի՛ մոռանար: