Յետ
այսորիկ
զօր
բազում
գումարէր
Մրուան
որդի
Մահմետի
եւ
առնոյր
ընդ
իւր
զիշխանն
Աշոտ
հանդերձ
նախարարօքն
եւ
նոցին
հեծելովք,
եւ
միաբանեալ
ասպատակէին
յաշխարհն
Հոնաց:
Եւ
մարտուցեալ
ընդ
քաղաքին՝
հարին
զզօրս
քաղաքին
եւ
առին
զքաղաքն:
Իբրեւ
տեսին
բնակիչք
քաղաքին
զհէնն
զօրացեալ
ի
վերայ
նոցա
եւ
զի
առաւ
քաղաքն՝
բազումք
ի
քաղաքացւոցն
զինչս
իւրեանց
խորոց
ծովուն
մատնէին,
այլ
եւ
զանձինս
խորոց
ծովուն
տուեալ՝
ծովավէժ
խեղդամահ
լինէին:
Իսկ
զայլ
բազմութիւն
եւ
զաւարն
առեալ
զօրացն
Իսմայելի
հանդերձ
իշխանաւն
Աշոտով՝
դառնայր
Մրուանն
ի
կողմանցն
Հոնաց
մեծաւ
յաղթութեամբ
եւ
բազում
աւարաւ:
Եւ
իբրեւ
հասանէր
ի
շահաստանն
Պարտաւ՝
որոշէր
ի
գերելոցն
եւ
յաւարէն
հնգեակս,
եւ
առաքէր
իշխանին
իւրեանց
Հեշմայ
եւ
զգացուցանէր
նմա
զիրս
յաղթութեանն:
Իսկ
նորա
ընկալեալ
զընծայս
աւարին՝
մեծապէս
շնորհակալութիւն
մատուցանէր
Մրուանայ
եւ
զօրաց
նորա,
եւ
նախատէր
զեղբայրն
Մսլիմ,
օրինակ
բերելով
զքաջութեամբ
յաղթութիւնն
Մրուանայ:
Իսկ
նորա
պատասխանեալ
ասէր.
«ինձ
ոչ
էր
մարտ
պատերազմի
ընդ
մարդկան
այլ
ընդ
Աստուծոյ.
բայց
նմա
ընդ
անբան
անասունսե:
Իսկ
Մրուանն
զմնացեալ
աւարն
հանդերձ
գերելովքն
բաշխէր
զօրացն
իւրոց.
տայր
մասն
Աշոտոյ,
եւ
այլոց
պատուաւոր
նախարարացն
ծառայս
եւ
աղախնայս։
Եւ
ինքն
տիրեալ
ի
վերայ
աշխարհիս՝
խաղաղացոյց
զամենայն
յարձակմունս
բռնութեան.
եւ
զգործողս
անիրավութեան,
զաւազակսն
եւ
զգողսն
եւ
զթշնամիսն
բարեկարգութեան
ծայրակոտոր
արարեալ
ոտիւք
եւ
ձեռօք՝
փայտիւ
դատապարտէր
ի
մահ:
Եւ
լցեալ
ժր
ամ
Հեշմայ՝
վախճանէր:
