Յերփ
կու
շարժի
սրտիս
սէրն
իմ
սիրելեաց,
Կելնու
ուշն
ի
գլխոյս
եւ
աչվերոյս
լաց,
Խառն
արիւն
կու
թափի
յետ
իմ
արտասուաց,
Կարօտ
եմ,
կարօտ
եմ,
կարօտ
սիրելեաց,
Կարօտ
ազգականի
եւ
բարեկամաց:
Որչափ
ուրախ
շրջիմ
պանդուխտ
եմ
տանիս,
Եւ
կամ
ի
մէջ
ցաւոց
ոչ
գոյ
ընտանիս,
Միտք
իմ
ամէն
ժամ
ի
օթեւանիս,
Կարօտ
եմ,
կարօտ
եմ,
կարօտ
սիրելեաց,
Կարօտ
ազգականի
եւ
բարեկամաց:
Վայրապար
անցաւ
կեանքս
իմ
աշխարհի,
Բարեաց
գործոցն
հեռի`
մօտ
եղայ
չարի,
Եղբարց
կարօտ
մնացի,
երկրիս
օտարի,
Կարօտ
եմ,
կարօտ
եմ,
կարօտ
սիրելեաց,
Կարօտ
ազգականի
եւ
բարեկամաց:
Սիրոյն
ծնօղացս
իմ
ցաւք
բազում
յանձն
առի,
Հուր
եղեւ
բովանդակ`
մարմինս,
կու
վառի,
Միտք
իմ
խավար,
լեզուս
այլ
ոչ
բարբառի,
Կարօտ
եմ,
կարօտ
եմ,
կարօտ
սիրելեաց,
Կարօտ
ազգականի
եւ
բարեկամաց:
Է
ինձ
միշտ
վայ
ասեմ
ի
անցաւորիս,
Ամք
եւ
աւուրս
ունայն
է
մեղավորիս,
Հեռի
եմ
ծանօթից
եւ
մերձավորիս,
Կարօտ
եմ,
կարօտ
եմ,
կարօտ
սիրելեաց,
Կարօտ
ազգականի
եւ
բարեկամաց:
Փակեալ
եմ
ես
զտան
դրունսն
հօր
իմոյ,
Միշտ
խոցոտեն
սիրտս
իմ
գութք
մօր
իմոյ,
Փափագն
քուրոջս
ունեմ
եւ
եղբօր
իմոյ,
Կարօտ
եմ,
կարօտ
եմ,
կարօտ
սիրելեաց,
Կարօտ
ազգականի
եւ
բարեկամաց: