Ապա
յետ
այնորիկ
դարձեալ՝
այնպիսի
առաւել
եւ
բարձրագոյն
վարդապետութեամբն՝
սկսեալ
երանելոյն
Մաշթոցի
ճառս
յաճախագոյնս,
դիւրապատումս,
շնորհագիրս,
բազմադիմիս
ի
լուսաւորութենէ
եւ
ի
հիւթոյ
գրոց
մարգարէականաց
կարգել
եւ
յաւրինել,
լի
ամենայն
ճաշակաւք
աւետարանական
հաւատոցն
ճշմարտութեան։
Յորս
բազում
նմանութիւնս
եւ
աւրինակս
ի
յանցաւորացս
աստի,
առաւելագոյն
վասն
յարութենական
յուսոյն
առ
ի
հանդերձեալսն,
յերիւրեալ
կազմեալ,
զի
հեշտընկալք
եւ
դիւրահասոյցք
տխմարագունիցն
եւ
մարմնական
իրաւք
զբաղելոցն
լինիցին,
առ
ի
սթափել
եւ
զարթուցանել
եւ
հաստահիմն
առ
ի
խոստացեալ
աւետիսն
քաջալերել։