Վարք Մաշտոցի

85. Եւ մինչդեռ այսպէս բարձրակալ կատարման հաւատովք մերձաւորացն առ իւրեւ եւ հեռաւորաց զհոգեւոր եռանդն ածէր, եւ բազում թուղթս խրատագիրս եւ զգուշացուցիչս ընդ ամենայն գաւառս առաքէր, անդէն ի նմին ամի, յետ վեցից ամսոց անցելոց վախճանի երանելւոյն Սահակայ, դէպ լինէր [յորժամ] հանդերձ սրբով վարդապետաւ բանակ Հայոց յԱյրարատեան [գաւառին] ի Նոր քաղաքին էր, նովին հոգեկրաւն վարուք հասանել սրբոյն քրիստոսակոչ կատարումն՝ յետ սակաւ ինչ հիւանդութեան, յերեքտասաներորդի աւուր ամսոյն Մեհեկանի։

86. Եւ յորժամ որոշեալ ի միջոյ ձեռնասուն աշակերտաց եւ խառնեալ ի գունդն Քրիստոսի հասանէր, թեթեւացեալ եւ սթափեալ ի ցաւոցն, կանգնեալ նստաւ ի ժողովոյն միջի, եւ համբարձեալ զձեռս հանապազատարած յերկինս՝ զամէն մնացեալս յանձն առնէր շնորհացն Աստուծոյ եւ վասն նոցա աւգնականութիւն հայցէր։

87. Իսկ անուանք գլխաւորացն ժողովելոց աշակերտացն են այս. առաջնումն Յովսէփ, զոր ի սկզբան գրեցաք, երկրորդին Թադիկ. արք զգաստք, զգուշագոյնք հրամանաց վարդապետութեանն։ Եւ ի զինուորական կողմանն՝ առաջնումն Վահան անուն, յազգէն Ամատունեաց, որ էր հազարապետ Հայոց Մեծաց, եւ երկրորդին՝ Հմայեակ ի Մամիկոնեան տոհմէն. արք պատուականք, երկիւղածք, հրամանակատարք վարդապետական հրամանաց։

88. Եւ մինչդեռ ձեռք սրբոյն ընդ երկինս կարկառեալ էին, տեսիլ սքանչելի խաչանման, լուսաւոր, շողաձեւ երեւէր ի վերայ ապարանիցն, յորում երանելին վախճանէր, զոր ամենայն ուրուք ինքնատես եղեալ եւ ոչ յընկերէ պատմեալ։ Ապա սրբոյն զսիրոյ եւ զմիաբանութեան պատուիրանն աւանդեալ՝ զմերձաւորս եւ զհեռաւորս աւրհնութեամբ պսակէր, եւ զհաճոյական աղաւթս հատուցեալ՝ ի Քրիստոս հանգեաւ։

89. Զոր առեալ Վահանայ եւ Հմայեկի կազմութեամբ վախճանելոյն, հանդերձ աշխարհակոյտ ամբոխիւ, սաղմոսիւք եւ աւրհնութեամբ եւ հոգեւոր ցնծութեամբ, կանթեղաւք վառելովք եւ ջահիւք բորբոքելովք եւ ամենայն լուսաճաճանչ գնդիւն եւ այնու խաչանշան լուսաւոր առաջախաղաց նշանաւն յԱւշական ելանէին։ Եւ անդ ի մարտիրոսարանն մատուցեալ զաւրինաւոր յիշատակն կատարեալ, ապա նշանն աներեւոյթ լինէր։ Եւ նոքա յիւրաքանչիւր տեղիս դառնային ։

90. Իսկ յետ երից ամաց անցելոց, ըստ յաջողելոյ Աստուծոյ, Վահանայ Ամատունւոյ քրիստոսասէր փութով խորան սքանչելի կանգնեալ, տաշածոյ վիմաւք քանդակելովք եւ ի ներքնագոյն խորանին զսրբոյն հանգիստն յաւրինեալ. որոյ սպասս վայելուչս գունագոյնս, պայծառատեսիլս, ոսկւով եւ արծաթով եւ ակամբք պատուականաւք ի յիշատակարան սեղանոյն կենդանարար մարմնոյ եւ արեանն Քրիստոսի պատրաստեաց։ Եւ ամենայն սրբովք ի միասին գումարելովք՝ զխաչակրաւն վկայսն Քրիստոսի, հանդերձ երանելեաւն Մաշտոցիւ, ի հանգիստ խորանին փոխէր։ Եւ զնորին աշակերտ Թադիկ անուն, զայր զգաստ եւ բարեպաշտաւն, հանդերձ եղբարբք երանութեանն հասելոց, սպասաւոր սրբոյն ի փառս Աստուծոյ կարգէին։