Տաղեր

Սիրական եար, կուզեմ թէ քեզ գովել,
Փառք տամ ստեղծողիս, որ քեզ յօրինել,
Գեղեցիկ, պատուական պատկեր զարդարել,
Մէջ աշխարհիս աննման ես, նազլի եար:

Աչքերդ կանթեղ է, ուներդ կամար,
Երեսներդ արեգակ կամ շամս ու ղամար,
Ակռաներդ մարգարիտ, ալմաստ, անգին քար,
Պռկներդ հիւանդի դեղ է, նազլի եար:

Հասրաթ կու քաշէ քո տեսուդ ամէն մարդ,
Ծոցդ բախչա, բար է, բացուեր կարմիր վարդ,
Ես լայեխ չեմ տեսնուր, թէ քաշէ խօրեատ,
Պալասան ծաղիկ ես հոտով, նազլի եար:

Անուշախօս կաքաւ, քաղցրաձայն պիւլպիւլ,
Քանի՞ մէկ ինձ սէֆիլ կու պահես մէլուլ,
Քեզի ճորտ կու դառնամ, ծառայ կամ թէ ղուլ,
Ղապուլ արա, դուռդ պահէ, նազլի եար:

Կարօտ կու քաշեմ ես քո ծիծաղոյդ,
Սիրուդ չար հիւանդ եմ, կու մնամ գալուդ,
Իմ դարդիս ճար արա, ղուրպան արեւուդ,
Դու ճարտար հէքիմ ես եղեր, նազլի եար:

Իմ սրտով սիրած եար, ինձ կու լացընես,
Գնացած ճանփնուս յետ կու դարձնես,
Տիրացու Սահակիս թէ կու հարցանես,
Սիրուդ պէդիւան եմ եղեր, նազլի եար: