Զարտասուեմ 
   
    մեղօք 
   
    եղկելի,
   
    Թշւառացեալ 
   
    մարմնով 
   
    գերի,
   
    Մի՛ 
   
    լինիր 
   
    անյոյս 
   
    եւ 
   
    թերի.
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես:
 
   
    Աստուածածինն 
   
    սուրբ 
   
    կոյս 
   
    է,
   
    Մեղաւորաց 
   
    դարձ 
   
    եւ 
   
    յոյս 
   
    է,
   
    Ապագայի 
   
    կեանք 
   
    եւ 
   
    լոյս 
   
    է,
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես:
 
   
    Քաջալերեա, 
   
    սիրտ, 
   
    եւ 
   
    խնդա,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    անձն 
   
    իմ, 
   
    եւ 
   
    ցնծա՛,
   
    Զուարճացիր 
   
    դու 
   
    եւ 
   
    բերկրեա.
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես:
 
   
    Աշխարհս 
   
    ամենայն 
   
    ունայն 
   
    է,
   
    Թափուր 
   
    եւ 
   
    դատարկ 
   
    միայն 
   
    է,
   
    Չարութիւն 
   
    ի 
   
    քենէ 
   
    հանէ.
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես:
 
   
    Րուպ 
   
    եւ 
   
    նուազ 
   
    արարած,
   
    Որ 
   
    կողոպտէ 
   
    զմարդն 
   
    ի 
   
    կենաց,
   
    Պարտիս 
   
    ապաւինել 
   
    յԱստուած.
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես:
 
   
    Ի 
   
    քեզ 
   
    յուսանամ 
   
    Տիրածին
   
    Մարիամ 
   
    սուրբ 
   
    Աստուածածին,
   
    Երկրպագեմ 
   
    քո 
   
    Միածնին.
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես:
 
   
    Առ 
   
    յինէն 
   
    ի 
   
    քեզ 
   
    զայս 
   
    խրատ,
   
    Մի՛ 
   
    լինիր 
   
    բնաւ 
   
    յուսահատ,
   
    Զաքարիաէ 
   
    երգս 
   
    այս 
   
    դրուատ.
   
    Սիրտ 
   
    իմ, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տխուր 
   
    ես,
   
    Ուրախ 
   
    լեր, 
   
    ընդէ՞ր 
   
    տրտում 
   
    ես: