Երբ մեռնիլ գիտենք. Վարդանանք (Խորհուրդ հայ միջնադարէն)

ԳՈՐԾՈՂ ԱՆՁԻՆՔ

Յովսէփ Կաթողիկոս

Սահակ Եպիսկոպոս

Ղեւոնդ Երէց

Աբրահամ եւ Քաջաջ` Սարկաւագներ

Վարդան Մամիկոնեան` Սպարապետ Հայոց

Վասկա Սիւնի` Մարզպան Հայոց

Աշուշա` Բդեշխ Վրաց

Արշաւիր Կամսարական, Հմայեակ, Ամատունի, Խորէն, Թաթուլ,

Ներշապուհ, Համազասպ` Հայ Նախարարներ եւ Զօրավարներ

Հայոց Տիկին` Վարդանի կինը

Հայ նախարարի մը կինն ու աղջիկը

Երիտասարդ Արծրունի մը

Յազկերտ` Արքայից Արքայ

Վռամ եւ Միհրներսէհ` Հազարապետներ Արքայից Արքային

Մվպետան Մովպետ

Մոգեր

Գադիշոյ, Տիրոց, մանէճ, Գիւտ` Ուրացող Նախարարներ

Զանգակ Քահանայ` Բանագնաց,

Ուրացող

Վարազ, Արջուկ, Գալ` Մոկաց գիւղացիներ

Փայտուոր

Ժամկոչ

Ժամուորներ` (Պառաւ, Հասուկ կներ, Ծերը, Պզտիկներ)

Հայ եւ Պարսիկ Զինուորներ

Բեմի ետեւը խուժանին խուլ գոյութինը` զգալի` զանազան բացագանչութիւններով:

Երբ վարագոյրը կը բացուի, իրենց աթոռներուն վրայ բազմած են Յազկերտը, Միհրներսէհը, Մովպետան Մովպետը: