Արդ՝
ուրեմն
պարտ
է
գիտել
զի
յԱդամայ
մինչեւ
ի
Յովսէփ
են
ամք
2198։
Ի
Յովսեփայ
եւ
ի
գերութենէն
Եբրայեցւոց
մինչեւ
ի
Մովսէս
եւ
յայնմանէ
մինչեւ
ի
Սաւուղայ
թագաւորելն,
են
ամք
2889։
Ի
Մովսիսէ
մինչեւ
ի
Սաւուղ
դատաւորք
էին
ամենեքեան։
Ի
Սաւուղայ
մինչեւ
ի
գերութիւնն
Եբրայեցւոց
առ
Նաբուգոդոնոսորաւ
արքայիւ
թագաւորք
էին
եւ
են
ամք
3372։
Զկնի
ստեղծման
Ադամայ
եւ
ամենայն
արարածոց
60
ամին
Կայէն
սպան
զԱբէլ,
զեղբայր
իւր
եւ
եգիտ
զչափ
եւ
զկշիռ։
170
ամին
Յօբէլ
եգիտ
զվրանս
եւ
Յօբալ
զերաժշտականություն՝
զքնար
եւ
զտաւիղ։
Եւ
Դօբէլ
էր
ճարտարապետ
դարբին
պղնձի
եւ
երկաթի։
Եւ
Նոյեման,
քոյր
Դօբէլի,
եգիտ
մանել
զբուրթս։
130
ամին
ծնաւ
Սէթ։
135
ամին
Սէթ
ծնաւ
զԵնովս։
1056
Ղամէք
ծնաւ
զՆոյ։
1556
ամին
Նոյ
ծնաւ
զՍէմ
եւ
զեղբարս
նորայ։
1615
Ենօվք
վերացաւ
յերկինս։
1656
եղեւ
ջրհեղեղ
ի
վերայ
ամենայն
երկրի։
1658
Սէմ
ծնաւ
զԱրփաքսաթ։
1693
Արփաքսաթ
ծնաւ
զՍաղա։
Սաղիմ,
որ
է
Յերուսաղէմ,
շինեցաւ
ի
Սեմայ
յորդւոյն
Նոյի,
1769։
1788
եղեւ
աշտարակաշինութիւն
եւ
բաժանումն
լեզուաց,
որ
յետ
կործանման
աշտարակին
եղեւ
անլուր
բարբառ
բաժանմամբ
լեզուացն
եւ
խրոխտանօք
ի
վերայ
միմեանց
տիրել
կամեին։
Նեբրօվթ,
որ
եւ
Նեմրութ,
որ
է
Բէլ
եղեւ
առաջին
թագաւոր,
որ
շինեաց
զԲաբիլօն.
առ
որով
էր
նախնին
մեր՝
Հայկ,
որդի
Թորգոմայ։
Եւ
Հայկն
ի
մէջ
հսկայիցն
մի
էր
ի
|79ա|
շինելն
աշտարակին։
Սա
ամբարձ
զձեռն
իւր
ընդդէմ
Բէլայ,
առնու
զորդի
իւր
զԱրամանեակ.
չուեալ
արատ
ոգովք
300
եւ
երկոքումբք
յարեցելովք
գայ
հասանէ
յերկիրն
Արարատայ։
Իսկ
միապետեալ
Բէլայ
զայլսն
ամենայն
եւ
կոչէ
զՀայկն
ի
Բաբիլօն.
յորում
ոչ
առեալ
յանձն։
Գայ
Բէլ
ի
վերայ
նորա
խրոխտանօք։
Անտանօր
ուշիմ
եւ
խօհեմ
հսկայն
քաջագանգուրն
եւ
խայտակն,
աճապարեալ
հաւաքէ
զզօրս
իւր,
հասանէ
յեզր
ծովակի
միոյ,
որոյ
աղի
են
ջուրք,
մանունս
ունելով
յինքեանս
ձկունս։
Եւ
յառաջ
կոյս
անցեալ
հասանէ
ի
դաշտաձեւ
լեառն
մի,
տեսանէ
զբազմութիւն
ամբոխին
Բէլայ։
Ծանեաւ
Հայկն
զԲէլ
առաջի
բազմութիւն
ամբոխին,
եկեալ
հասանէ
ընտրիւք
վառելովք
արամբք
կորովիւք
յառաջ
մատուցեալք
յերկոցունց
կօղմանց
հսկայիցն
առ
միմեանս
զահագին
դղրդմունս
ի
վերայ
երկրի
առնէին
շահատակելով
հըսկայազունքն
զմիմեանս
արկանէին։
Անդ
ոչ
սակաւք
յերկոցունց
կողմանցն
արք
յաղթանդամք
ի
բերանոյ
սրոյ
դիպեալք
տապալ
յերկիր
կործանէին։
Յայնպիսի
անակն
ունելի
դիպուածս
տարակուսանաց
տեսեալ
արքային
տիտանեան,
զարհուրեցաւ
եւ
ի
բլուրն
ուստի
էջ,
վերջոտնեալ
ելանէր։
Զայս
իմացեալ
աղեղնաւորին
Հայկայ
յառաջ
վարէ
զինքն,
մօտ
հասանէ
առ
արքայն
Բէլ,
քարշէ
զլայնայլիճն
դիպեցուցանէ
զերեք
թեւանն
կրծից
տախտակին
եւ
շեշտ
ընդ
մէջ
թիկանցն
թափ
անցիկ
լեալ
յերկիր
հարստի
սլաքն
եւ
այսպէս
ճոխացեալն
տիտանեանն
յերկիր
զարկուցեալ
փչէ
զոգին։
Իսկ
ամբոխին
տեսեալ
զայնպիսի
ահագին
քաջութիւնն
փախեան։
Զայս
եւ
զայլ
բազում
քաջութիւնս
արարեալ
Հայկայ
ընդդէմ
ներհակաց
մեռանի։
1804
շինեցաւ
Նինուէ
ի
Յելասուրէ։
|79բ|
1810
Ռագաւ
ծնանի
զՍերուք։
1889
Սերուք
ծնանի
զՆաքովր։
1898
Նաքովր
ծնանի
զԹարայ։
1905
Նինոս
առաջին
ինքնակալ
թագաւոր
եղեւ
ի
Յասորեստան։
Սա
եմոյծ
զկռապաշտութիւն։
1948
Թարա
ծնանի
Աբրահամ։
2033
Ծնաւ
Իսմայէլ
որդի
Աբրահամու
ի
յաղախնոյն
Հագարայ։
2046
Սոդոմ
եւ
Գոմոր
երկնային
հրովն
այրեցան։
2047
թլփատութիւն
հրամայեցաւ
ի
տեառնէ
յաստուծոյ
Աբրահամու։
2048
Աբրահամ
ծնաւ
զԻսահակ։
2108
Իսահակ
ծնաւ
զՅակոբ։
2198
Յակոբ
ծնաւ
զՅովսէփ։
2227
Յովսէփ
մեկնեաց
զտեսիլն
փարաւօնի։
2237
Յակոբ
նահապետն
պանդխտեցաւ
երկրին
Քամայ։
2372
ծնաւ
Մովսէս։
2452
Մովսէս
մարգարէ
եղեւ
ազատիչ
ազգին
Իսրայէլի։
Ի
ժամանակին
Նինոսի,
յամին
1905,
էր
Արամ,
որդի
Արեմանեկայ,
թոռն
Հայկայ։
Սայ
եղեւ
այր
պատերազմօղ
եւ
աշխարհասէր,
որ
սիրելօվ
զհայրենիս
իւր,
լաւ
համարէր
մեռանիլ
ի
վերայ
ազգի,
քան
թէ
օտար
ազանց
թշնամեաց
կոխել
զսահմանս
իւր։
Սա
ելեալ
ի
պատերազմ
բազմօք,
քաջ
արամբք
յարեւելս
կոյս,
երթեալ
պատահէ
Մետացւոց
զօրաց,
որոց
զօրավարին
Մադէս
անուն
կօչեցելոյ,
որ
էր
այր
հպարտ
եւ
պատերազմօղ.
եկեալ
ի
սահմանս
Հայոց
եւ
սմբակակոխ
արարեալ
ծառայեցոյց
ամս
ինչ։
Յայնմ
ժամանակի
հասեալ
ի
վերայ
նորա
Արամայ
զօրօք
բազմօք,
սատակէ
զզօրս
նորա
եւ
զզօրավարն
ձերբակալ
արարեալ
բերէ
յԱրմաւիր
եւ
անդ
ցից
վարսեալ
երկաթի
ընդ
ճակատ
նորա
եւ
հրամայէ
դնել
ի
վերայ
պարսպին
ի
տեսիլ
անցաւորաց։
Եւ
ինքն
խաղայ
զօրօք
զկողմամբն
Ասորեստանեաց
եւ
գտանէ
անդ
զապականիչս
երկրին
իւրոյ
Թ
[9]
բիւր
հեծելոց
եւ
հետեւակաց
զօրաց
եւ
ճակատ
տուեալ
պատերազմաւ
սատակէ
սպառ
զզօրսն
եւ
զԲարձամ
զգլխաւոր
նոցա։
Զսա
իբրեւ
զաստուած
|80ա|
պաշտել
ասեն
Ասորիք
ժամանակս
բազումս։
Եւ
յանդրէն
խաղացեալ
գնայ
յարեւմուտս
կոյս
ի
Կեսարիայ,
Կապադովկացւոց
եւ
պատահէ
Պայապիս
արքայի,
որ
բռնեցեալ
ունէր
զմիջոցս
երկուց,
այսինքն՝
Պոնտոսի
եւ
Ովկիանոսի
եւ
դիմի
հարեալ
յաղթէ
բռնաւորին
եւ
զզօրս
նորա
բնաջինջ
արարեալ
բառնայ
ի
միջոյ։
Եւ
այսպէս
ընդարձակեալ
զսահմանս
Հայոց
քաջութեամբն
իւրով,
մինչ
զի
ամենայն
ազգք
ի
յանուն
Արամայ
Արմէն
կոչեն
զհայ
ազգ։
Եւ
զկնի
Արամայ,
որդի
նորա
Արայն
Գեղեցիկ
տիրէ
Հայոց։
Եւ
զկնի
Բէլայ
թագաւորէ
Նինոս
յամս
52։
Ի
սորա
45
ամին
ծնանի
Թարա
զԱբրահամ։
Եւ
կինն
Նինոսի
վավաշն
այն
եւ
բորբորիտոնն
Շամիրամ,
փախուցանէ
զայր
իւր
զՆինոս
ի
Կրիտայ
կղզին
եւ
ինքն
ժառանգէ
զթագաւորութիւնն
առն
իւրոյ։
Լուեալ
ի
բազմաց
զգեղեցկութիւն
Արային,
առաքէ
զհրեշտակս
առ
Արայն
Գեղեցիկ
բազում
ընծայիւք
աղաչել
զնայ,
զի
կատարեսցէ
զկամս
նորա,
կամ
առնուլ
զնա
ի
կնութիւն
եւ
տիրել
թագաւորութեան
նորա,
կամ
կատարել
զվավաշ
ցանկութիւն
նորա։
Եւ
դառնալ
յանդրէն
բազում
պարգեւօք
ի
յերկիր
իւր,
որում
ոչ
հաւանեալ
Արայի։
Իսկ
Շամբուշն
այն
առեալ
զբազմութիւն
զօրաց
իւրոց
գայ
հասանէ
ի
սահմանս
Արային,
որ
ի
պատերազմին
մեռանի։
Եւ
զօրք
նորին,
Արայի
մինչդեռ
կամէին
միւս
անգամ
տալ
ճակատ
պատերազմի
ընդ
Շամիրամայ,
ասէ
Շամիրամ՝
Արայն
Գեղեցիկ
ոչ
է
մեռեալ,
այլ
կայ
կենդանի
ընդ
իս.
եւ
հաւատացեալ
զօրացն
Արայի
խաղաղացան։
Եւ
այնուհետեւ
սկսեալ
Շամիրամայ
շինել
զքաղաքս
բազումս
եւ
զտեղիս
եւ
շինէ
զարմանալի
շինուածով
զՇամիրամ
քաղաք,
որ
է
Վան
եւ
դնէ
զաթոռ
իւր
անդ։
2889
Սաւուղ
եղեւ
առաջին
թագաւոր
Իսրաէլի։
2961
եղեւ
շինուած
տաճարին
Սօղոմոնի։
3140
եղեւ
վաղճան
ինքնակալ
թագաւորութեան
Ասորոց
ի
Սարդանապալոյ։
3210
եղեւ
հիմնարկութեան
Հռօմայ։
3239
եղեւ
վաղճան
թագաւորութեան
Եբրայեցւոց։
3372
եղեւ
գերութիւնն
Եբրայեցւոց
ի
Բաբիլօն։
3402
եղեւ
առաջին
թագաւոր
Կիւրոս
Պարսից։
3442
Դարեհ
արքայն
Պարսից
ազատեաց
զազգն
Իսրայէլի։
3444
եղեւ
վաղճան
թագաւորութեանն
Բաբելացւոց։
3623
Աղէքսանդր
Մակեդոնացի
|80դ|
եդ
զինքնակալութիւն
իւր
ի
մէջ
Յունաց։
Իսկ
ըստ
Հայոց
ի
սոյն
ժամանակի,
յետ
մահւանն
Արայի,
պայազատէ
որդի
նորա
Կարդոս
եւ
որդի
սորա
Պարոյր,
առաջին
թագաւոր
Հայոց,
պըսակեալ
ի
Վարբակայ
Մարաց
առաջի
թագաւորէն։
Եւ
գեղեցկապէս
վկայ
ունի
զմարգարէն
Երեմիայի,
որ
ի
բանս
իւր
հրաւիրէ
ընդդէմ
Բաբելոնի
ի
պատերազմ՝
հրաման
տուր,
ասէ,
Արարատեան
թագաւորութեան
եւ
Ազգա[նա]զ[ե]ան
գնտին։
Այլ
զկնի
սորա
Հռաչեայ
թագաւորէ
Հայոց։
Եւ
սորա
ասեն,
զմի
ի
գերելոցն
գլխաւորաց
Եբրայեցւոցն,
խնդրեալ
ի
Նաբուգոդոնոսորայ
անուն
Շամբաթ
ածեալ
բնակեցուցանէ
յերկրին
Հայոց
մեծաւ
պատուով
եւ
ի
սմանէ
ասեն
ազգն
Բագրատունեաց.
եւ
հաւաստի
է։
Եւ
յետ
սորա
թագաւորէ
Տիգրան,
որ
դաշնաւորեալ
ընդ
արքային
Մարաց
Աժդահակայ,
տայ
նմա
զքոյր
իւր
Տիգրանուհի
ի
կընութիւն։
Եւ
Աժդահակայ
նենգեալ
դաւաճանութեամբ
ի
վերայ
Տիգրանայ
չար
խորհեալ
նմա,
զոր
իմացեալ
օրիորդին
Տիգրանուհւոյ,
ազդ
առնէ
եղբօր
իւրում
զխորամանկութիւն
առն
իւրոյ։
Եւ
իբրեւ
լուաւ
զբանս
արքայն
Տիգրան,
զօրու
ծանու
խաղայ
եւ
հասանէ
ի
վերայ
Աժդահակայ։
Ի
խմբել
պատերազմին
նիզակաւ
օրինակ
իմն,
որպէս
ջուր
հերձեալ
զերկաթ
ի
հանդերձն
շամփրէ.
զԱժդահակ
յընդարձակ
տէգ
նիզակին
եւ
յամփոփել
միւս
անգամ
զձեռն
արտաքս
զկէս
մասին
թոքոցն
հանդերձ
զինուն
ի
դուրս
բերէ։
Իսկ
վաղճան
գործոյն
առնէր
մահն
Աժդահակայ։
Զայս
եւ
զայլ
բազում
յաղթութիւնս
արարեալ
խարտեաշս
այս
եւ
աղղեբեկ
ծայրիւ
հերուաց
Երուանդեանս
Տիգրան,
երեսօք
գունեան
եւ
մեղուակն
անձնեղ
եւ
թիկնաւէտն,
առոյգաբարձ
եւ
գեղեցկօտն,
պարկեշտ
ի
կերակուրս
եւ
յըմպելիս
եւ
առ
խրախճանութիւնս,
օրինաւոր
մեծիմաստ
եւ
պերճաբան
եւ
ամենայն
որ
ինչ
մարդկութեանս
պիտանի։
Զի
սա
ամենեցունց
թագաւորացն
մերոց
հարստագոյն
եւ
խոհեմագոյն
այր
արանց
գլուխ
արութեան
ցուցեալ
զազգս
մեր
բարձրացոյց
|81ա|
եւ
ընդ
լծով
կացեալս
լծադիրս
արար
բազմաց
եւ
հարկապահանջս
կացոյց՝
մթերս
ոսկւոյ
եւ
արծաթւոյ
եւ
քարանց
պատուականաց.
եւ
զգեստուց
եւ
պէսպէս
գունից
եւ
անկուածոց
արանց
միանգամայն
եւ
կանանց
հասարարակաց
բազմացոյց
տգեղագոյնքն,
իբրեւ
զգեղաւոր
երեւէին
գեղեցիկք
եւ
գեղաւորքն։
Ըստ
ժամանակին
առ
հասարակք
դիւցազանց
հետեւամարտքն
ի
վերայ
ուսուց
ձիոց
բերեալք
եւ
պարսաւորքն
առ
հասարակ
դիպ
աղեղունք
եւ
շեշտաւորք
ի
սուսեր
եւ
ի
նիզակ
վառեալք
մերկքն
վահանօք
եւ
զգեստիւք
երկաթեօք
պարածածկեալք.
զինուց
փայլմունք
եւ
շողիւք
զթշնամիս
արտահալածէր։
Սորա
լեալք
որդիք
երեք՝
Րաբ,
Տիրան
եւ
Վահակն,
որ
ընդ
վիշապի
կռուեալ
նմա
եւ
յաղթեալ
կարի
իմն
նմանագոյնս
զՀերակլեա
նահատակութիւնս
նմա
երգեն.
այլ
ասեն
զսա
եւ
աստուածացեալ
եւ
անդր
ի
Վրաց
աշխարհին
կանգնեալ
զչափ
հասակի
նորա
պատուէին
պահօք։
Սա
ընդվզեալ
մեռանի
յԱղէքսանդրէ
Մակեդոնացւոց
եւ
յայսմ
հետէ
դադարէ
թագաւորութիւնն
Հայկազունեաց
մինչեւ
ցթագաւորութիւնն
Վաղարշակայ
Արշակունւոյ։
3797
եղեւ
վաղճան
թագաւորութեանն
Մակեդոնացւոց
առ
Պէրսէիւ
արքայիւ։
3802
Անտիօքոս
թագաւոր
էառ
զԵրուսաղէմ։
3804
Յուդայ
Մակաբայեցի
եղեւ
այր
հզօր
զօրութեամբ
ի
մրցմունս
պատերազմի։
3912
Յուլիոս
առաջին
թագաւոր
Հռօմայեցւոց
եղեւ
կայսր
եւ
յաղթեաց
Պոմփէի
զօրավարին։
3918
Օքթաւիանոս,
որ
եւ
Գայիոս,
թոռն
Յուլիօս,
կայսեր
եղեւ։
Օգոստոս
կայսր
Հռօմայեցւոց
ի
թագաւորութեան
սորին
ծնանի
Քրիստոս
ի
Բեթղէհէմ
Հրէաստանի։
3925
Հերովդէս
այլազգի
եղեւ
առաջին
թագաւոր
Հրէից։
Առ
այսու
ժամանակաւ
եկին
մօգք
յարեւելից
Յերուսաղէմ
առ
ի
երկրպագութիւն
նորածին
թագաւորին
Քրիստոսի։
Ամք
ի
ծննդենէն
Քրիստոսի
1
ծնաւ
Քրիստոս
փրկիչն
մեր
ի
սրբուհւոյ
կուսէն
Մարիամայ։
2
դառնայ
մանուկն
Յիսուս
Քրիստոս
ի
Յեգիպտոսէ
ի
Գալիլեայ։
|81բ|
12
գտին
ծնօղքն
զմանուկն
Յիսուս
Յերուսաղէմ
ի
մէջ
վարդապետաց
ի
տաճարին։
30
գայ
Յիսուս
ի
մկրտութիւն
առ
Յօհաննէս
եւ
ընտրէ
զերկոտասան
զառաքեալսն
եւ
յետ
երից
ամաց
գայ
ի
չարչարանս
եւ
մեռանի։
35
սուրբ
առաքեալն
Պօղոս
դառնայ
ի
հաւատս
Քրիստոսի։
44
սուրբ
առաքեալն
Պետրոս
նախ
հաստատէ
զաթոռ
հայրապետութեան
ի
Յանտիոք
եւ
ապա
դնէ
զաթոռ
ի
Հռօմ։
45
եղեւ
վերափոխումն
սրբուհւոյ
Աստուածածնին։
56
սուրբն
Մարկոս
եղեւ
առաջին
եպիսկոպոս
ի
Յաղէքսանդրիայ։
67
եղեւ
առաջին
հալածումն
քրիստոնէից
ի
Ներոնէ։
68
սուրբ
առաքեալքն
Պետրոս
եւ
Պօղոս
եղեն
մարտիրոսք
ի
Հռօմայ։
73
եղեւ
աւերումն
Յերուսաղէմի
ի
Վէսպիանոսէ
թագաւորէն։
Ի
ծննդենէն
Քրիստոսի
մինչեւ
ի
մեծն
Կոստանդիանոս
են
ամք
313։
318
եղեւ
առաջին
ժողովն
ի
Նիկիայ
ընդդէմ
Արիոսի։
319
գիւտ
սրբոյ
խաչին
փրկչական
Յերուսաղէմ
ի
Հելինայ,
մօրէն
Կոստանդիանօսի
մեծի։
331
Կոստանդիանօս
շինեաց
զԿոստանդինուպօլիս։
383
եղեւ
երկրորդ
ժողով
ի
Կոստանդինուպօլիս։
402
Հռոմ
առաւ
ի
Գոթացւօց։
420
Ֆէռամօնդոս
եղեւ
առաջին
թագաւոր
ի
Գալիլլացւոց։
421
եղեւ
սկիզբն
շինուածոյն
Վէնէտիկոյ։
433
եղեւ
երրորդ
ժողով
ի
Յեփեսոս։
455
եղեւ
ժողովն
Քաղկեդոնի։
595
ծնաւ
սուտ
մարգարէն
Մահմէտ։
615
զԵրուսաղէմ
էառ
Խոսրով
արքայն
Պարսից։
621
Մահմէտ
եղեւ
առաջին
իշխան
Հագարացւոց։
627
Մահմէտն
գրեաց
զՂուռանն։
636
զԵրուսաղեմ
եւ
զԴամասկոս
առին
Սարաճինացիք։
801
Մեծն
Կառլօ
եղեւ
կայսր
ի
Հռօմայ։
964
ազգն
Լէհաց
ընդ
իւրեանց
թագաւորին
եղեն
քրիստոնեայք։
968
դադարեաց
թագաւորութիւն
Իտալիոյ։
975
սկիզբն
եղեւ
թագաւորութեանն
Մաճարից։
1013
Սարաճինացիք
միանգամայն
հալածեալք
եղեն
Իտալիոյ
ի
ձեռն
կայսեր։
|82ա|
1208
սուրբն
Դօմինիկոս
կացոյց
ըզկարգ
քարոզողաց։
1240
Սարաճինացիք
հալածեալք
եղեն
ի
Սպանիոյ։
1300
կարգեցաւ
եւ
կացուցաւ
ամ
յոբելեան
ի
Հռօմ։
1305
փափն
ել
ի
Հռօմայու
եւ
գնաց
ի
քաղաքն
Ավինիօն
եւ
անդ
եդ
զաթոռ
հայրապետութեանն
իւրոյ։
1375
փափն
փօխեաց
զաթոռ
հայրապետութեան
իւրոյ
ի
Ֆրանցոյ
ի
Հռօմ։
1397
Բայազիտ
սուլթանն
ըմբռնեցաւ
ի
Լանկ
Թամուրէն։
1453
Կոստանդինուպօլիս
առաւ
ի
Թուրքաց։
1464
Բօսնայ
առաւ
ի
Թուրքաց։
1473
Մահմէտ
խոնդքարն
էառ
զՏրապիզոն
եւ
ձերբակալ
արար
զկայսր
Կալթիան։
1480
Յոհաննէս
Կօրինպէրն
եգիտ
զտպագրութիւնն
ի
Մակօնցայ։
1492
Հրէայք
համանգամայն
հալածեալք
եղեն
ի
Սպանիոյ։
1503
Իսմայէլ
Սօֆի
եմոյծ
զնոր
աղանդ
իմն
ի
յաշխարհ։
1517
Մարթին
Լութէր
սկսաւ
մուծանել
զիւր
աղանդն
ընդդէմ
ուղղափառ
եկեղեցւոյ։
1523
Ըռագօղ
էառ
սուլթան
Սէլիմն։
1526
Լուտովիկոս
թագաւորն
Մաջարաց
սպանաւ
ի
Թուրքաց
եւ
կորոյս
զիւր
թագաւորութիւնն։
1527
զօրքն
Բօրբօնի
ասպատակեցին
զՀռօմ։
1575
եղեւ
բաժանումն
եւ
մեծ
աղմուկ
խռօվութեան
ի
Ջէնւայ
վասն
հնոյ
եւ
նորոյ
ազգի
եւ
տոհմի։
1581
Հօլանդիայ
ապստամբեցաւ
ի
Սպանիոյ։
1582
Լատինացիք
զնոր
տօմար
շինեցին։
Արդ՝
աշխարհ
զսկիզբն
էառ
ըստ
Եբրայեցւոց
ի
մարտի
ամսոյ,
յաւուր
կիրակէի։
Եւ
ի
յիսկզբանէ
աշխարհի
մինչեւ
ցայժմ,
որ
է
թիւն
մարդեղութեան
փրկչին
1683,
են
ամք
6884։
Յառաջ
քան
զմարդեղութիւն
բանին
աստուծոյ
էին
ամք
5200։
Արդ՝
առաջին
դարն
զիսկիզբն
առնու
ի
ստեղծմանէ
Ադամայ
եւ
տեւէ
մինչեւ
ի
ջրհեղեղն.
ներայսքան
ժամանակի
ոչ
տեղեաց
անձրեւ
ի
վերայ
երկրի
եւ
ոչ
կերաւ
միս,
եւ
տեւեաց
զամս
2242։
|82բ|
Երկրորդ
դարն
տեւեաց
ի
Նոյէ
մինչեւ
ծնունդն
Աբրահամու
եւ
են
ամք
943։
Երրորդ
դարն
լինիի
ծննդենէն
Աբրահամու
մինչեւ
ի
ծնունդն
Դաւթի
եւ
լինին
ամք
153։
Չորրորդ
դարն
առնու
զսկիզբն
ի
Դաւթէ
մինչեւ
ի
գերութիւնն
Եբրայեցւոց
ի
Բաբիլօն
եւ
են
ամք
485։
Հինգերորդ
դարն
ի
գերութենէն
մինչեւ
ի
ծնունդն
Քրիստոսի
եւ
են
ամք
598։
Վեցերորդ
դարն,
որ
է
վերջին,
առնու
զիսկիզբն
ի
ծննդենէն
Քրիստոսի
եւ
տեւէ
ըստ
վարդապետաց
կարծեաց
մինչեւ
ի
յեօթներորդ
դարն,
որ
լինի
եօթն
հազար
ամ
եւ
յայնժամ
լինի
վաղճան
աշխարհի։
Եւ
յետ
550
ամաց
զկնի
մարդեղութեան
փրկչին
Յիսուսի,
ծնաւ
Մահմէտն,
եւ
յետ
700
ամաց
սկսաւ
աղանդն
Թուրքաց։
Ի
թուին
մարդեղութեանն
Քրիստոսի
1358
ի
յարեւելս
կոյս
անկան
առ
ի
վերուստ,
ի
յերկնից,
այնքան
բազմութիւնք
շնչոց
կենդանեաց
ի
յերկիր
եւ
ի
նոյն
ժամայն
սատակեալք
զազրալի
եւ
գարշելի
հոտովք
ապականեցին
զօդն.
եւ
եղեւ
սաստիկ
մահ
տարաժամ
եւ
տեւեաց
զամս
զերիս։
Եւ
յետ
այսր
ամենայնի
ի
կողմանն
հիւսիսոյ
երեւեցաւ
գիսաւոր
աստղ
մի
եւ
ապա
եկն
հողմն
տապախառն
այնքան
սաստիկ
մինչ
զի
բազումք
ի
կենդանեաց
մեռան։
Եւ
ի
Սպանիայ
երեւեցաւ
սիւն
մի
հրեղէն
ի
յերկինս
եւ
եղեւ
շարժ
ահագին։
1378
առաւ
Յերուսաղէմ
ի
թշնամեացն
Քրիստոսի։
1383
գտին
զարհեստ
թօփի
եւ
թֆանկի.
զայս
գործ,
քան
զամենայն
յառաջ,
Վէնէտիկցիք
ի
կիր
առին
ընդդէմ
Ջէնուիզացոց։
1582
գտեալ
եղեւ
նոր
աշխարհ,
որ
է
յարեւմտական
Հնդստան
ի
Քրիստափորէ
Կօլումպէ
ջէնուիզացւոց։
Եւ
այլք
ասեն
եթէ
ի
թուին
1497
Ամէրիկոս
Վէսպիճինոսն
եգիտ
զնոր
աշխարհն
Հընդկաց։
|83ա|Են
եւ
այլք
բազումք
զարմանալիք
որք
եղեն
ի
վերայ
երկրի,
զորոց
զսակաւ
ինչ
շարագրեցաք
աստ։
Ի
թուին
1369
եղեւ
այնպիսի
մեծ
դիզացումն
ջուրց
ծովուն,
մինչ
զի
ելեալ
ի
սահմանաց
իւրոց
ընդ
3000
քայլս
եւ
ապականեաց
զբազում
տեղիս։
Եւ
զկնի
երկրաշարժ,
անձրեւ
սաստիկ,
կայծակունք
եւ
արար
զվնասս
բազումս։
Եւ
ի
Կոստանդինուպօլիս
եղեւ
այնպիսի
մահ
տարաժամ,
մինչ
զի
սակաւ
ոմանք
մնացին։
Եւ
ի
յամսեանն
հոկտեմբերի
եղեւ
ցուրտ
սաստիկ
սառնամանեաց
ի
բազում
տեղիս,
եւ
ծովն
Պոնտոսի
պաղեցաւ
մինչեւ
ի
400
միլս.
եւ
յետոյ
տեղեաց
ի
վերայ
երկրի
ձիւն
39
կանգուն
եւ
մնաց
մինչեւ
ի
յամիսն
փետրվարի.
եւ
ցամաքեցան
գետք
եւ
աղբիւրք։
Եւ
Թուրք
անցին
ընդ
դրունս
Կասբից
ի
Հայաստուն։
Ի
թուին
1520
անկան
յերկնից
1200
քարինք
մեծամեծք,
մինչ
զի
մինն
ի
նոցանէ
կշռիւր
160
լտերս
եւ
այլքն
ոմն
60
եւ
ոմն
աւելի
եւ
ոմն
պակաս
եւ
ունէին
զգոյն
երկաթի
եւ
զհոտ
ծծմբոյ։
1471
Թուրքն
էառ
զՆէգրօպօնթ
եւ
ետ
բազում
վնասս
եւ
զհարուածս
քրիստոնէից։
Եւ
ի
յայսմ
ամի
ի
Բրէշայ
կին
մի
ծնաւ
զկատու
եւ
եկաց
ամիսս
վեց
եւ
մեռաւ։
Ներայսմ
ամի
եղեւ
շարժումն
մեծ,
որոտումն,
կարկուտ
եւ
կայծակունք
յոյժ
սաստիկ
եւ
ապականեաց
զամենայն
պտղաբերս
եւ
զբոյսս
երկրի
եւ
սպան
զբազումս
ի
կենդանեաց
եւ
ի
մարդկանէ.
եւ
կարկուտքն
այնքան
մեծամեծք,
մինչ
զի
մինն
ի
նոցանէ
կշռիւր
լտերս
25։
Եւ
քար
մի
անկաւ
ի
յերկնից,
որ
կշռիւր
լտերս
1000։
1494
եղեւ
այնպիսի
սաստիկ
անձրեւ
ի
Իտալիայ,
մինչեւ
զի
400000
մարդիկք
ջրասուզեալք
մեռան
եւ
բազումք
քակտեալք
աւերեցան։
1498
ի
Միլան
քաղաքի
տեսին
զերիս
արեգակս.
եւ
ի
գիշերի
տեսին
զբազում
հեծեալս,
ընդ
ընթանալն
ի
յօդս
եւ
բազումք
մարդակերպք
կենդանիք
պատերազմել
ընդ
|83բ|
միմեանս։
Եւ
կին
մի
ծնաւ
զերկուս
զաւակս,
կցեալս
ընդ
միմեանս,
զարու
եւ
զէգ
եւ
երկաքանչիւր
ունէր
զԴ
[4]
բարձս
եւ
զԴ
[4]
բազուկս։
Եւ
ի
նոյն
ժամանակի
ծնաւ
կին
մի
ի
Յալամանս
զորդի,
որ
ունէր
զԲ
[2]
գլուխս,
զԴ
[4]
ձեռս
եւ
զվեց
զականջս։
Եւ
կին
մի
եղեւ
ընդ
առն
իւրում
զամս
Ժ
[10]
եւ
յետոյ
փոխեցաւ
ի
բնութենէ
կանացի
եւ
եղեւ
այր։
1502
Լուտովիկոս
թագաւորն
Ֆրանցացոյ
զուխտ
ետ
ընդ
թագաւորին
Ըսպանիոյ,
առնուլ
զթագաւորութիւնն
Ֆէրդինանդոյ,
թագաւորին
Նապօլոյ
եւ
բաժանել
ընդ
իւրեանցս։
Եւ
երկաքանչիւր
առնուլ
զբաժին
իւր։
Եւ
ի
բաժանելն
ոչ
միաբանեցան
եւ
յարեան
ի
վերայ
միմեանց
ի
պատերազմ
եւ
յաղթեցաւ
թագաւորն
Ֆրանցոյ
եւ
մնաց
թագաւորութիւնն
ի
ձեռն
թագաւորին
Ըսպանիոյ։
1515
սուլթան
Սէլիմն
ձերբակալ
արար
զՄսրա
սուլթանն
եւ
էառ
զամենայն
թագաւորութիւնս
նորա։
1541
հինգերորդ
Կառլօ
թագաւորն
մեծաւ
զօրութեամբ
գընաց
ի
վերայ
Ջազայիրին,
զմեծ
նաւակոծութիւնս
կրեաց՝
70
նաւք
ընկղմեցան
եւ
դարձաւ։
1566
ի
Ֆրանցայ
երեւեցաւ
կենդանակերպ
մի
աննման
կենդանեաց,
որ
ունէր
զգլուխ
մայմոնի,
զականջս
ընծոյ,
զեղջիւրս
խոյոյ,
զաչս
բուի,
զտուտ
օձի
եւ
զմարմին
մարդոյ,
բայց
թաւամորթ
եւ
ոտք
ձիոյ։
Ի
նոյնում
ամի
ի
յերկիրն
Ինկլիզաց
լեառն
մի
մեծ
վերացաւ
ի
տեղւոջէ
իւրմէ
եւ
եկաց
յայլում
տեղի։
Եւ
ի
Սպանիայ
կին
մի
յետ
16
ամի
ի
կանացի
բնութենէ
փոխեցաւ
ի
յայրական
բնութիւն
ըստ
ամենայն
անդամոց։
1568
ի
Տրապիզօն
քաղաքի,
մերձ
առ
ծովն
Պոնտոսի.
յաւուր
միում,
ի
յերրորդ
ժամուն
ի
լինիլ
օդոյն
պարզ
եւ
պայծառ
երեւեցան
3
արեգակք։
Եւ
ի
վերա
նորա
աղեղ
ամպեղէն
եւ
կացին
եւ
մնացին
զերիս
ժամս։
Եւ
յետ
այնօրիկ
մինն
չոգաւ
դէպ
յարեւելս
եւ
միւսն
յարեւմուտս
եւ
մնաց
առաջի
արեգակն
ի
|84ա|
բնական
ընթացմունս
իւր։
Եւ
յետ
ոչ
բազում
աւուրց
ի
նոյն
տեղւոջն
ուր
երեւեցան
արեգակքն
երեւեցաւ
լոյս
մեծ
եւ
պայծառ
եւ
խաչ
մի
ընդ
լուսոյն
եւ
աստղ
մի
յոյժ
մեծ
եւ
պայծառ
եւ
այս
նշան
եղեւ
ի
մէջ
գիշերի։
1571
Դօնջիվան
դի
Աւուստիօնն,
եղբայր
թագաւորին
Սպանիոյ
միաբանեալ
հետ
Փիոյ
փափին
եւ
Վէնէտիկացւոց,
ել
բազումք
նաւօք
ընդդէմ
Թուրքաց
եւ
յաղթեաց
նոցա
քաջապէս
եւ
դարձաւ
յաղթութեամբ։
1577
թագաւորք
Փօրթուկալին
բազում
անգամ,
բազում
զօրօք
յարեան
ի
վերայ
Արաբացւոց,
որ
մերձ
է
առ
նոսա
եւ
կոչին
Մարօքօ
եւ
Ֆէսա
եւ
բազում
պատերազմ
պատերազմեցան,
բայց
ոչ
ինչ
օգտեցան
եւ
անկան
անդրէն
3
թագաւորք
եւ
զօրք
բազումք
իւրեանց։
Երկիրն
այն
Աֆրիկա
կոչի։
Են
եւ
այլք
ինչք
բազում
զարմանալիք,
զորոց
զսակաւս
շարագրեցից
յետ
ծննդեանն
Քրիստոսի։
Եւ
յաւուր
ծննդեանն
Քրիստոսի,
որ
էր
օր
կիրակէի,
ի
Հռօմ
աղբիւր
մի
բղխեաց
զձէթ
զերիս
տիւս
եւ
զերիս
գիշերս։
Եւ
երեւեցաւ
շուրջ
զարեգակամբն
մանեակ
մի
ոսկի,
եւ
յետոյ
երեւեցան
Յարեգակք
եւ
յայնմ
աւուր
անկաւ
տաճարն
խաղաղութեան
եւ
բագինն
Ռօմուլայ,
որ
հիմնադիր
էր
Հռօմայ։
Եւ
երեւեցաւ
աստղ
մի
յոյժ
պայծառ
եւ
լուսաւոր
ի
վերայ
Բեթլէհէմի,
ի
վերայ
մսրոյն,
ուր
ծնաւ
Քրիստոս
եւ
ամենայն
բագինք
ի
Յեգիպտոս
անկեալ
յերկիր
կործանեցան։
200
ի
Հռօմայ
երեւեցան
ի
յօդս
բազում
բագինք,
որք
պատերազմէին
ընդ
միմեանս
եւ
լսելի
լինէին
ճայթմունք
եւ
բոնբիւնք
զարհուրելիք
եւ
կայծակ
էհար
զդիս
Լուսնթագի
եւ
մանրեաց
եւ
զթէատրօնն
Պօնփէի
հրդեհեալ
փլոյց։
Եւ
ի
նոյնում
ժամանակի
ի
Կանդիայ
դին
Լուսնթագի
խօսեցաւ
մարդկային
բարբառով։
Եւ
ծնաւ
անդ
մանուկ
մի,
որ
ունէր
զԲ
[2]
գլուխս։
Եւ
ի
Հռոմ
եղեւ
շարժ
մի
մեծ
եւ
քակտեցան
տունք
եւ
ապարանք
աւելի
քան
զհազար։
Եւ
ծովն
ելեալ
ի
սահմանաց
ծածկեաց
զբազում
քաղաքս։
Եւ
արեգակն
խաւարեցաւ
բազում
աւուրս
մինչ
զի
լուսով
ճրագի
շրջէին
մարդիկք։
|84բ|
Եւ
յերկրաշարժէ
զեօթն
քաղաքս
տապալեաց,
շուրջ
զԱնտիօք
քաղաքաւ։
Ե[ւ]
ի
Ֆրանցիայ
տեղեաց
քար
յերկնից։
Եւ
ի
Ասորեստան
երեւեցաւ
խաչ
մի
մեծ
ի
բազում
աւուրս
ի
յօդն։
Եւ
ի
Անդրիանուպօլսի
տեղեաց
արիւն
յոյժ
սաստիկ։
Եւ
ի
Արաբիայ
տեղեաց
բուրթ
բազում
յոյժ։
326
եղեւ
սաստիկ
զարհուրելի
երկրաշարժ
ընդ
ամենայն
երկիր
եւ
քաղաքն
Նէսիայ
բոլորօվին
քակտեցաւ
այնպէս,
մինչ
զի
ոչ
ինչ
նշան
մնաց
քաղաքի
եւ
ծովն
ելեալ
ծածկեաց։
Եւ
ի
Սիճիլիայ
կղզոջն
բազում
քաղաքք
զանբաւելի
վնաս
կրեցին։
Եւ
ի
Կոստանդինուպօլիս
եղեւ
յոյժ
սաստիկ
հողմուռուցիչ
եւ
ամպահարութիւն
եւ
մրրիկ,
անձրեւ
սաստագին,
մինչ
զի
սպան
աւելի
քան
զԺՌ
[10,
000]
մարդս։
Եւ
ի
Յերուսաղէմ
տաճարն
Սողոմոնի
անկեալ
քակտեցաւ։
Եւ
ի
յերկրորդում
աւուր
էջ
հուր
երկնից
եւ
էկէզ
զնա,
մինչեւ
զերկաթեղէն
զինչս
կիզեալ
աճի[ւ]ն
դարձոյց։
Եւ
երկուցեալ
հրէիցն
բազումք
դարձան
ի
հաւատս
Քրիստոսի։
172
ի
Կոստանդինուպօլսի
եղեւ
շարժումն
այնպիսի
սաստիկ
մինչ
զի
քաղաքին
կէսն
քակտեցաւ.
ի
քաղաքին
Անթէպրատայ,
ի
Ռումէլի
յերկրին,
ի
յառաւօտու
ժամուն
մինչեւ
ցերեկոյեան
ժամն
տեղեաց
բուրթ
ի
վերուստ՝
յերկնից
եւ
եղեւ
խաւար
բազում
աւուրս։
Եւ
ապա
երեւեցաւ
սիւն
մի
հրեղէն
ի
յերկինս
թռուցեալ
եւ
երկինքն
երեւէր
իբրեւ
հուր
վառեալ։
Եւ
Իտալիայ
եղեւ
շարժ
եւ
կործանեաց
ըզբազում
քաղաքս։
Եւ
քաղաք
մի
ի
Կալապրիայ
ինքնըստինքեան
այրեցաւ
զերիս
աւուրս
եւ
ոչ
եղեւ
հնար
անցուցանելոյ
զհուրն։
432
ի
Կոստանդինուպօլսի
եղեւ
շարժ
եւ
տեւեաց
զամիսս
6։
Եւ
յետ
այնորիկ
երեւեցաւ
մանուկ
մի
սքանչելեօք,
որ
ասէր
թէ
պարտ
է
երգել
զերգս
զայս
առ
ի
դադարեցուցանել
զշարժն՝
«Սուրբ
աստուած,
սուրբ
եւ
հզօր,
սուրբ
եւ
անմահ,
ողորմեա
մեզե։
Եւ
ըն[դ]
երգելն
նոցա
զայս
երգ,
նոյն
ժամայն
դադարեցաւ
շարժն։
Եւ
ի
Արաբիայ
տեսին
զբազում
շունչ
կենդանի
ի
յօդս։
Եւ
ի
գաւառին
Ֆիօրէնցոյ,
յաւուր
միում
ի
վաղորդենէ
մինչեւ
|85ա|
ցերեկոյ,
բղխեաց
արիւն
ի
յերկրէ,
ի
քաղաքին
որ
կոչի
Թօսկանայ։
Ի
Կօստանդինուպօլսի
տեղեաց
աճիւն։
532
ի
Միլան
եղեւ
սով
մեծ,
մինչ
զի
կանայք
զօրդիս
իւրեանց
կերան։
Եւ
ի
քաղաքին,
որ
կոչի
Վէրչէլում
ծնաւ
էշ
մի,
որ
ունէր
զերեսս
մարդոյ
եւ
զականջս
իշոյ։
536
ի
Իտալիայ
եղեւ
սով
սաստիկ,
մինչ
զի
մարդիկ
զմիմեանս
ուտէին
եւ
ծնօղք՝
զզաւակս։
Եւ
ի
Հռօմ
ձայն
սոսկալի
լինէր
եւ
արեգակն
ամ
մի
սակաւ
մի
տայր
զլոյս
իւր
եւ
եղեւ
սով
ի
յընթանուր
տիեզերս։
595
ի
Հռօմ
եղեւ
մահ։
Եւ
ի
յօդս
երեւէին
մարդիկ
սպառազինեալք,
որք
պատերազմէին
ընդ
միմեանս։
Եւ
եղեւ
հողմ
սաստիկ
եւ
տապալեաց
զբազում
շինուածս
եւ
զբնակութիւնս
եւ
Իտալիայ
մնաց
սակաւ
բնակութիւն։
547
ի
գաւառին
Թօսկանայ,
ի
Իտալիայ
տեղեաց
արիւն
ի
յերկնից
ի
միջօրէի։
Եւ
արեգակն
խաւարեցաւ
եւ
երկիր
երէրէր։
Եւ
ի
Հռօմ
ծնաւ
երեխայ
մի,
որ
ունէր
զԲ
[2]
գլուխս
եւ
զմօրուս։
Ի
Կոստանդինուպօլսի,
ի
Կալապրիայ
եւ
ի
յայլ
տեղեաց
ցորեան
եւ
ի
Հռօմ
սունկք։
761
եղեւ
այնքան
սաստիկ
ձմեռն
եւ
ցուրտ
ահագին
թէ
ի
յարեւելս
եւ
թէ
յարեւմուտս,
մինչ
զի
ծովք
եւ
գետք,
ծովակք
եւ
լիճք
սառեցան
եւ
բազումք
մեռան։
Եւ
ի
յամառնային
եղանակին
եղեւ
այնքան
սաստիկ
տօթ
եւ
ջերմութիւն,
մինչ
զի
գետք
եւ
աղբիւրք
ցամաքեալ
չօրացան,
նըմանապէս
բոյսք
եւ
տունկք.
եւ
մեռան
բազումք
ի
կենդանեաց
եւ
ի
մարդկանց։
778
ի
Յասորեստան
մի
ոմն
անհաւատ
հրէա,
բորբոքեալ
ի
բարկութենէ
ընդդէմ
քրիստոնէից,
տեսեալ
զպատկերն
Քրիստոսի՝
էհար
զնա
եւ
առ
ժամայն
ել
արիւն։
Եւ
առեալ
պահէ
ի
յամանի
միոջ,
զի
մի
ոք
գիտասցէ
եւ
զհեղեալն
ի
յերկիր
սրբեալ
ժողովէ։
Եւ
ի
մի
յաւուր
կամեցեալ
զզօրութիւն
արեանն
Քրիստոսի
փորձել,
թանայ
զմի
մատն
ի
յարիւնն
եւ
մերձե|85բ|ցուցանէ
առ
ճակատն
հիւանդի
ումեմն,
որ
իսկոյն
առողջացեալ
նստի։
Եւ
յետ
այնորիկ
բազումք
հիւանդք
եւ
ախտաժէտք
օծմամբ
արեանն
առողջացեալք
լինէին,
եւ
տեսեալ
հրէիցն
բազումք
հաւատացին
ի
Քրիստոս։
Եւ
զայն
արիւնն
բերեալ
զԻտալիայ
ի
քաղաքն
Մանթուայ,
ի
յեկեղեցի
սրսոյն
Անդրէի
առաքելոյն
հանգուցին
անդ։
832
ի
Ֆրանցիայ
եղեւ
սաստիկ
հողմ
մրրկախառն,
կարկուտք
եւ
կայծակունք
եւ
որոտմունք։
Կարկուտքն
կարի
մեծամեծք
այնքան,
մինչ
զի
մինն
երկոտասան
ոտից
չափով
եւ
էր
կարծր,
որպէս
մարմար
եւ
սպանին
զբազումս
ի
կենդանեաց
եւ
ի
մարդկանց։
Ի
Պօնօնիայ
անկան
ի
յօդոյն
բազում
օձք,
եւ
ի
յօդս
երեւէին
բազում
այլակերպք
կենդանիք,
որք
թռչէին։
890
ի
Ֆրանցայ
ծնաւ
տղայ
մի,
որ
ունէր
զձեռս
շան
եւ
զականջս
իշոյ
եւ
զտուտ
խոզի։
Եւ
ի
Վիթէրպայ,
որ
մերձ
է
Հռօմայ,
ծնաւ
կին
մի
զկատու։
1160
Հռոմայ
առաւ
ի
Կոթացւոց
եւ
ասպատակեցաւ
եւ
մեծ
մասն
այրեցաւ։
1162
ի
Միլան
եղեւ
այնքան
մեծ
ձմեռն
եւ
ձիւն
սաստիկ
մինչ
զի
400000
անձինք
մեռան.
եւ
չորացան
ամենայն
պտղաբերք
եւ
բոյսք։
1173
ի
սեպտեմբերի
ամսոյն
երեւեցան
3
լուսնեակք
եւ
3
արեգակք։
Ի
Սիճիլիայ
եղեւ
այնքան
մեծ
շարժ,
մինչ
զի
բազում
քաղաքք
տապալեցան
ի
հիմանց։
1180
սուլթանն
Եգիպտոսի
էառ
զԵրուսաղէմ
եւ
զԱսորեստուն։
1203
Վէնէտիկցիք
առին
զԿանդիայ
եւ
զԴ
[4]
ձի
ձուլեալ
ի
պղնձոյ,
բերին
ի
Կօստանդինուպօլսոյ
եւ
եղին
ի
դրան
եկեղեցւոյ
սրբոյն
Մարկոսի
եւ
կան
մինչեւ
ցայսօր.
նաեւս
զմարմին
սրբուհւոյ
կուսին
Լուցիայ։
1223
ի
յերկիրն
Թօսկանայ,
Գրանդուքի,
տեղեաց
քար
ի
յերկնից
եւ
շարժ
մեծ
եւ
սպան
300.
000
զանձինս։