Ցնծա
այսօր
հարսն
ողջախոհ
եկեղեցի
հեթանոսաց
'ի
պատիւ
յիշատակի
փեսային
քո
Քրիստոսի
խորհրդոց:
Պարեցէք,
ո՛վ
մանկունք
առագաստի,
այսօր
ուրախութեամբ,
զի
հաստատեցաւ
սիրտ
ձեր
'ի
հնդէս
փառաց
նորա
մեծութեան:
Զուարճացեալ
խրախոյս
խնդութեան
հարէք
'ի
մէջ
տաճարիս ,
դասապետք
դասուց
հանդիսի
ժողովոյս:
Քանզի
ահա
այսօր
լրումն
փափաքանաց
ձերոց
յերկինս
երկնից
կառուցեալ
ամրացաւ:
Ո՛վ
արեամբ
փրկեալ
անբիծ
գառինն՝
սեպհական
ժողովուրդք
Քրիստոսի.
դուք՝
որ
ընդ
խաչեալն
խաչեցայք
յօժարութեամբ,
եւ
ընդ
թաղեալն
մեռայք
անձկութեամբ,
եւ
յարութեանն,
հաղորդ
եղէք
դաւանութեամբ,
այսօր
եկայք
բարձրացիք
սլացեալ
ընդ
նմին
թեւօք
հաւատոց
'ի
փառս
երկնաւորս,
յոր
մտեալ
նստաւ
ընդ
աջմէ
Հօր,
առհաւատչեյ
եւ
ճանապարհ
ամենեցուն
ձեզ:
Այլ
ինձ,
որ
զտարտամութիւնս
ընթադրեալ՝
պաշտպան
կացի
աւուրս
մեծի ,
ո՜վ
տայր
հաւասարել
խորհրդոյս,
եւ
զամենեսեան
զձեզ
սխրացուցանել՝
իմաստութեամբ
տօնելոյս:
Այն
զի
վերջացաք
'ի
սահեցմանէ
իրաց
կենցաղոյս՝
նայել
'ի
սքանչելի
փառս
այսր
աւուր,
յոր
հրեշտակք
ժողովեալ
հպատակեցին,
եւ
յեկեղեցի՝
ուսեալք
բազմապատիկ
իմաստս
Աստուծոյ՝
ժողովոյս
մեր
երգակցին:
Նա
եւ
առաքեալքն
սուրբք
'ի
սպասաւորել
խորհրդոյս՝
պշուցեալք
սքանչացան.
եւ
մարգարէքն
'ի
բացուստ
տեսեալ՝
հրաման
ետուն
ժողովոյս
երգոց
օրհնութեան:
Համբարձաւ,
ասէ
Դաւիթ,
Աստուած
օրհնութեամբ,
եւ
Տէր
մեր
ձայնիւ
փողով:
Ո՛վ
դուք
եկեղեցւոյ
մանկունք,
բարձեալ
զձայնս
քաղցր
եղանակաւ՝
սաղմոս
ասացէք
թագաւորին
մերոյ,
սաղմոս
ասացէք:
Այլ
աւա՜ղ,
զի
հեղգութիւն
մեր
ծանրացեալ
'ի
զբաղմանէ
մարմնոյ՝
հաւանել
հրամանիս
վերջացաւ.
եւ
զճաշակ
համեղ
գիտութեանս՝
ջամբել
անձին
երգօք
օրհնութեամբ՝
յուլացաւ:
Քանզի
որպէս
մարմնոյ
ոչ
է
մի՝
տեսանելն
զյագեցուցիչ
իւր
համադամս՝
եւ
ճաշակելն,
այսպէս
ո՛չ
է
հաւասար
լսել
զբանս
Աստուծոյ,
եւ
ո՛չ
խուզողական
հանճարովն
որոնել.
զի
այսու
պարարեալ
բերկրի,
եւ
այնու
երբէք
ոչ
մխիթարի:
Յաղագս
այսր
նախախնամողն
Աստուած
որպէս
մարմնոյ
ետ
զանազան
որակս
պտղոց
եւ
երանգս
կերակրոց,
որ
բաւական
էր
մինն
առ
'ի
կեանս,
զի
յիւրաքանչիւրոցն
առանձինն
ձգեսցէ
համեղուղութիւն
երանգոյ
եւ
հոտոյ
եւ
զուարճասցի,
այսպէս
եւ
հոգւոյ
ետ
առաւել
քան
զնոյն
կերակուր՝
զզանազան
տօնս
աստուածայինս ,
իւրաքանչիւրոցն
խորհրդոցն
որակք
առանձինն:
Զի
'ի
ճանաչելն
զնոսա՝
անյագ
լիցի
փափաքմամբ
խորհրդոյն,
'ի
զուարճացուցանել
զիմաստս
մտացն
քմաց:
Վասն
որոյ
եւ
դուք,
որդիք
Եդեմայ,
որոց
ետ
Աստուած
զամենայն
ծառ
գեղեցիկ
'ի
տեսանել,
եւ
քաղցր
'ի
կերակուր,
եկայք
կթեսցուք
այսօր
'ի
ծառոյն
կենաց
Քրիստոսէ՝
զպտուղ
գեղեցիկ
նորին
համբարձման,
եւ
բերկրեալ
ցնծասցուք
'ի
վերայ
գեղոյ
նորա
վայելչութեան,
անմահական
համոյն
քաղցրութեան,
եւ
հոտոյն
բերկրութեան:
Որպէս
զի
որք
բեւեռօք
ընդ
նմին
խոցեցաք
եւ
'ի
գերեզման
մտեալ
երկնէաք,
եւ
զխորհուրդ
յարութեանն
'ի
գողութիւն
համբաւեալն
լուեալ
վշտացաք,
այսօր
տեսեալ
զնոյն
ինքն
յերկնից
ճանապարհն
ինքնիշխանութեամբ
ընթացեալ,
հաստատեալ
սրտիւ
պարեսցուք,
եւ
բարձրաբազուկ
'ի
վերայ
թշնամեաց
մեր
ճախրեսցուք:
Ու՞ր
ես
անզեղջդ
'ի
չարիս
բանսարկու.
ու՞ր
դու
զրպարտիչ
դատախազ.
ե՛կ
այժմ
կա՛ց
մեզ
առընթեր,
ոչ
իբր
զսիրելի,
այլ
իբրեւ
զթշնամի:
Տե՛ս
եւ
ողբա՛
յանձն
քո.
տե՛ս
եւ
յամօ՛թ
լեր
'ի
գործս
քո.
տե՛ս.
սա
ա՛յն
է՝
որում
զխաչն
մեքենայեցեր,
որում
զլեղին
արբուցեր,
զոր
գողացեալ
համբաւեցեր.
ահա
ակներեւ
յանդիման
քեզ
եւ
ամենեցուն՝
որրպէս
զհզօր
եւ
զկարօղ
յերկինս
համբառնայ:
Յայնժամ
մեզ
էր
տրտմութիւն,
այսօր
'ի
վերայ
քո
ցաւք
եւ
երբ
բազմասցի:
Յայնժամ
'ի
Տեառն
մեր
մահն՝
ընդ
մեզ
եւ
տարերքս
սուգ
զգեցան.
այսօր
'ի
համբառնալն
նորա՝
եւ
օդ
եւ
երկիր
պայծառացեալ՝
չքնաղ
ցնծութեամբ
ընդունին
զնա.
եւ
պարք
լուսաւորացդ
խոնարհեալք
աստիճանք
լինին
ստեղծողին
իւրեանց,
որ
փոփոխեալ
զգարշապարս
անցանէ
վերոյ
նոցա
'ի
յերկինս :
Յամօթ
եղեր
հրապուրող
մարդկան
'ի
սէր
աշխարհի.
զի
ակներեւ
պշուցեալ
զգրաւականն
մեր՝
յղարկեմք
օրհնութեամբ
'ի
յերկինս,
եւ
'ի
վերայ
նորա
ամրանամք:
Ոչ
եւս
այսուհետեւ
գերութեանս
դու
իշխես.
զի
գերեդարձն
զմեզ
յերկնից
քաղաքն
ածեալ
ամրացոյց:
Տկարացար
անհաւատութեան
տոռամբք
զմարդիկ
պատրել.
զի
առհաւատչեայ
հաւատոց
մերոց
'ի
ծոցն
Հօր
Աստուծոյ
ելեալ
բազմեցաւ:
Ոչ
ներգործէ
այլ՝
դարանակալիդ
մեքենայք
զյուսահատութիւն.
վասն
զի
բարեխօսն
մեր
ընդ
աջմէ
Հօր
նստեալ
քաւէ
զժողովուրդս:
Ոչ
կարես
'ի
չարախօսելն
այլ
զլանալ
զիրաւունս.
զի
որ
զփորձն
էառ
քո
հնարիցդ,
է
փորձեցելոցս
օգնական:
Ստրջացի՛ր
գոնէ
անագան
'ի
չարեացդ,
քանզի
արտաքս
ձգեցար
յիշխանութենէ
աշխարհի:
Տես,
մարմին
եւ
արիւն
է՝
որ
յերկինս
ելեալ
բազմեցաւ.
եւ
ա՛ռ
իշխանութիւն
յերկինս
եւ
յերկրի:
Այլ
գիտեմք
զի
ամօթով
թաքչիս.
գիտեմք
զի
մերկ
խայտառակ
եղեալ
յիշխանութենէդ
նշաւակիս.
գիտեմք
զի
նկուն
եղեւ
լեզուդ,
որ
զսքանչելիսն
բէեղզեբուղաւ
ասել
ստիպէիր,
եւ
զվարդապետութիւնն՝
հակառակ
Աստուծոյ
կարծեցուցանէիր,
եւ
զյարութիւնն՝
գողութիւն
հրատարակէիր:
Վասն
զի
այսօր
այն
գործոյ
կատարիչ՝
ո՛չ
միայն
յերկնից
տայ
նշան,
այլ
ինքն
ընդ
երկինս
թեթեւ
սլացեալ,
մարմնով
համբարձեալ,
հրեշտակաց
զօրօք
յղարկեալ,
ընդ
աջմէ
Հօր
նստեալ,
նշան
լինի
հաւատոց
եւ
զօրութիւն՝
կոխել
զքո
խայթոցս:
Դիտեա,
եւ
զդատակնիք
պատուհասին
քում
հաստատեա.
թոյլ
տամք
եւ
զմեքենայս
քո
քեզ
ժողովել,
թէ
ախորժես՝
եւ
խորհրդակիից
քո
զՀրեայսն
զօրավիգն
կոչել.
զի՞նչ
ունք
առ
այս
զրպարտութիւն
բաջաղել,
յայտնեցէ՛ք:
Մարդ
էր,
եւ
զիա՞րդ
առանց
օգնականի
թեթեւ
թռուցեալ
ընդ
երկինս
վերացաւ:
Աստուած,
եւ
զիա՞րդ
ընդ
աշակերտսն
կերակրոցն
հաղորդեցաւ:
Տես
քաջ,
Աստուած
մարդացաւ,
եւ
մարդ
աստուածացաւ.
դու
խայտառակեցար,
եւ
հաղբք
քո
հրատարակեցաւ.
իրաւամբք
եւ
արդարութեամբ
դատեցար,
եւ
'ի
մարմնոյ
յաղթեալ
ընկճեցար:
Զայսոսիկ
առ
բանսարկու
թշնամին
'ի
դէպ
էր
մեզ
'ի
սկզբանս
բարբառել,
եւ
զմախանօք
յաչաղօղն
'ի
ժողովոյս
մեր
ամօթով
արտաքս
վարել,
եւ
ապա
զհոգեւոր
սեղանս
բարեկամացդ
սփռել
եւ
զամենեսեան
կերակրել:
Եւ
արդ
զի
մի՛
վայրապար
լիցի
խորհրդոյս
տեսութիւն,
ժուժկալել
աղաչեմ,
եւ
անտուստ
'ի
վերուստ
իմանալ,
թէ
զի՛նչ
հարկ
Աստուծոյ
իջմանն
'ի
յերկիր,
կամ
այսօր՝
ուր
էին
'ի
յերկինս՝
փառօք
համբարձմանն.
որպէս
Տէրն
ինքն
ասաց.
Ոչ
ոք
ել
յերկինս,
եթէ
ոչ
որ
էջն
յերկնից
Որդին
մարդոյ,
որ
էնն
յերկինս:
Եւ
առաքեալն
նորուն
գրէ.
Որ
էջն
նոյն
է,
եւ
որ
ելն
'ի
վերոյ
քան
զամենայն
երկինս,
զի
լցցէ
զամենայն:
Բայց
քննեմք,
անկար
է
մեզ
զելանելոյն
խորհուրդն
ճշմարիտ
իմանալ:
Եւ
արդ
գիտեմք
այսպէս.
Ստեղծուած
եմք
Աստուծոյ,
եւ
պատուիրանին
զոր
առաք՝
եղաք
յանցաւորք.
յանցեաք
ոչ
իբր
զպատրողն
մեր
կամաւ,
կամ
առանց
ստրջանաց.
այլ
զի՞նչ.
յետ
պատրանացն
ապաշաւ,
եւ
յետ
խաբէութեամբ
յանցուածոցն
եւ
մահու
դատապարտութեանն՝
'ի
վտարանդի
ծառայութիւն
նորին
զղջմամբ
ապաշխարօղք,
որպէս
այն
որ
ասէ.
Տառապեցայ
եւ
խոնարհեցայ,
ուստի
եւ
զօրհանապազ
տրտում
գնացի.
եւ
բարկութեան
Տեառն
համբերից,
զի
մեղայ
նմա,
մինչեւ
հանցէ
'ի
լոյս
զիրաւունս
իմ:
Եւ
ապա
առ
Աստուած.
Զարթո
զզօրութիւն
քո,
եւ
եկ
'ի
կեցուցանել
զմեզ.
արի,
Տէր,
օգնեա
մեզ
եւ
փրկեա
զմեզ.
եւ
թէ
Հոգի
երեսաց
մերոց
տէր
Քրիստոս.
ընդ
հովանեաւ
նորա
կացցուք
եւ
ապրեսցուք.
եւ
Հեթանոսք
որ
զօրէնս
ո՛չ
ունէին՝
բնութեամբ
զօրինացն
գործեցին:
Վասն
այսորիկ
տեսեալ
Աստուծոյ
զաղաղակ
'ի
նեղութենէ
տարակուսեալ
բնութեանս,
արդար
իրաւամբք
կշռեաց
զողորմութիւն
իւր
ընդ
կիրս
պաշաւանաց
մարդկան
մոլորելոց.
եւ
նիւթ
առեալ
զբնական
թախիծ
մտաց
նոցա,
ողորմեցաւ:
Որպիսի՞
օրինակաւ.
ոչ
եթէ
զմեղանչական
բնութիւնս
յայլ
էութեան
տարազ
յեղաշրջեաց,
եւ
կամ
տկարացեալ
զգայութեանցս՝
զգալի
պարգեւեաց
զօրութիւն:
Քանզի
թէ
այսպէս
էր,
զղջումն
երեւեցուցանէր
նմա
վասն
առաջին
արարչութեանն,
որում
անմարթ
է
հետեւել
նախահայեաց
բնութեանն.
եւ
զիա՞րդ
զոր
'ի
բարի
ստեղծեաց
բարւոյ
արարիչն՝
ունէր
յայլ
ինչ
փոխել,
բայց
թէ
զխանդ
ախտիցն,
ընդ
որ
յետոյ
թաւալեցաւ՝
մաքրել:
Եւ
զի
անհնար
եղեւ
այս
այլ
ումեք,
ասէ
առաքեալն.
Աստուած
զորդին
իւր
առաքեաց
'ի
նմանութիւն
մարմնոյ
մեղաց,
եւ
վասն
մեղաց:
Առ
'ի
զի՞նչ
կատարել
գործ.
որպէս
զի
մարմին
զգեցցի,
եւ
ըստ
իւրում
էութեանն՝
անմեղ
զնա
ցուցեալ
զմեղս
կոխեսցէ,
եւ
զհայր
մեղացն
դատապարտեսցէ
անմեղ
մարմնովն,
ամենայն
մարմնաւորացս
մեղաց
պարտական.
եւ
զակամայ
գերեալքս
'ի
նմանէ
զերծուցեալ
յառաջին
հայրենիսն
վերստին
փոխեսցէ:
Այսպէս
բարեկամքս
ծանեաք
զխորհուրդ
Տեառն
մերոյ,
գեր
'ի
վերոյ
քան
զծառայական
օրինօքն
վարժեալսն:
Վասն
այսորիկ
գառինն
Աստուծոյ
պատարագելն,
եւ
աշխարհի
մեղաց
ջնջելն .
որպէս
զի
անպարտն
զպարտակնացս
մեհուպատիժն
հատուցեալ,
պարտաւորքս
սրբեալ
առ
Աստուած
բարձրասցուք:
Վասն
այսր
եւ
բարկութիւն
ամենահօրն
զիջաւ
'ի
հաշտութիւն.
զի
'ի
մէնջ՝
խաղաղութեան
պատարագն:
Այս
զիշխան
աշխարհիս
դատապարտեաց,
եւ
արդարութեան
իրաւամբքն
արտաքոյ
ձգեց.
զի
'ի
մարմին
եւ
արիւն
ըստ
բնական
կրիցն
ընթացից
ոչինչ
եգիտ
յիւրոցն
սերմանց.
յաղագս
որոյ
ոչ
թողաւ
ոգի
նորա
'ի
դժոխս,
եւ
ոչ
մարմինն
ետես
զապականութիւն:
Զի
յորժամ
եհաս
'ի
դժոխս,
եկն
իշխան
խաւարին,
եւ
ոչինչ
եգիտ
'ի
նմա
յիւրոցն.
ծանեաւ
ապ՝
թէ
ոչ
ըստ
պարտեաց,
այլ
ըստ
կամաց
Հօր
մեցաւ
փոխանակ
աշխարհի:
Վասն
այսորիկ
զարթուցեալ
զարդար
դատաստանն՝
ած
'ի
վերայ
պատրողին
զպատրեցելոցս
պատիժ.
մերկացոյց
յիշխանութենէն
եւ
'ի
պետութենէն՝
նշաւակեալ
զնա
անձին
իւրոյ
անմեղութեամբ:
Եւ
խորտակեալ
զնիգս
դժոխոցն՝
արձակեաց
զկապեալսն՝
ասելով.
Որ
'ի
կապանս
էք՝
ելէ՛ք,
եւ
որ
'ի
խաւարի
էք՝
յայտնեցարուք:
Արի՛
որ
ննջեսդ
'ի
գբի,
նախահայր
Ադամ,
զի
խափանեցաւ
մահու
յաղթութիւն.
լուսատու
լիցի
քեզ
Քրիստոս՝
որ
յարոյցն
զբնութիւն
քո
այսօր
'ի
յնեղծն
կենդանութիւն:
Արդ
զայս
մեծ
եւ
փրկագործ
աւարտեալ
'ի
մահուն
իւր
Քրիստոս՝
զխորհուրդ,
եկն
յետ
այնորիկ
երեւեցաւ
աշակերտացն
իւրոց,
եւ
հաստատեաց
զնոսա
'ի
յոյս
յարութեան
մարմնովն
իւրով:
Ետես
զնոսա,
եւ
ուրախ
արար
զսիրտս
սիրելեացն
իւրոց,
ուրախութիւն՝
զոր
ոչ
ոք
կարէ
հանել
'ի
նոցանէ
յաւիտեանս:
Յարուցեալ՝
թէ
այսպէս
անըմբռնելի
մնայ
'ի
մահուանէ
նա՝
որ
ոչն
ըմբռնի
յապականութենէ
մեղաց.
եւ
զմեղս
մեր
ինքն
եբարձ
'ի
խաչափայտին :
Եկաց
ընդ
նոսա
զաւուրս
քառասուն,
եւ
ուսոյց
զարքայութեանն
Աստուծոյ
անճառ
գիտութիւնն:
Կեր
եւ
արբ,
եւ
հաստատեաց
զյոյս
յարութեան
մարմնոյ
յետ
մահու.
շօշափեցաւ
եւ
տեսաւ,
զի
նոյն
էր
ճշմարիտ՝
որ
'ի
խաչին
խոցեցաւ:
եւ
այն
որ
էջ
'ի
մեռեալս
եւ
ազատեաց
զնոսա,
եկն
առ
կենդանիս
եւ
մխիթարեաց
զնոսա:
Պարտ
էր
զի
ընծայեսցէ
այնուհետեւ
զպատարագն՝
զոր
ա՛ռ
'ի
յերկրէ,
այնմ՝
որ
հաճեցաւ
ընդ
նուիրելն
նորա:
Պարտ
էր
զի
'ի
ձեռսն
որ
ստեղծ
զմարդն
անապական՝
դիցէ
զնոյն,
նորոգեալ
ըստ
առաջին
վայելչութեանն:
Պարտ
էր
զի
արքային
որ
առարկու
ելեալ
թշնամեացն
յաղթեաց,
վիճակեսցի
նստել
ընդ
աջմէ
Հօր
յաթոռ՝
քահանայպետ
յաւիտենից,
եւ
բարեխօս
նմին
քաւութեան:
Պարտ
էր
առհաւատչէի
յուսոյն
մտանել
'ի
յերկինս,
որպէս
զի
մարդիկ
'ի
նոյն
փութասցին
օթեւանս:
Պարտ
էր
զի
որոց
շրջիմք
'ի
մէջ
օձից
եւ
կարճաց,
եւ
մահացու
թիւնիւքն
խոցիմք,
լիցի
արեամբն
իւրով
սրբիչ,
եւ
մեծի
շնորհաց
Հոգւոյն
ընձեռիչ:
Յաղագս
որոյ
'ի
դէպ
ժամանակի
առեալ
ընդ
իւր
զգունդս
աշակերտացն,
ել
'ի
լեառն
ձիթենեաց:
Ի
վայրն՝
ուրուսան
զճառս
նորին
թշնամեաց,
եւ
ուր
լուան
զբանս
չարչարանացն
եւ
երկեան,
ծանուցեալ
զփառաւոր
համբարձումն
բերկրեցան:
Ի
լեռան՝
ուր
տեսին
զնա
յաղօթս
տարակուսնօք,
անտի
տեսին
զնա
սլացեալ
ընդ
ամպս
լուսեղէնս
փառօք:
Ի
տեղւոջն՝
ուր
խոնարհ
եդ
յերկիր
զաստուածային
երեսն
արտասուօք,
անտի
վերհամբարձաւ
հրեշտակացն
օրհնութեամբ
եւ
փառօք:
Ի
պարտիզէն՝
ուր
կապեցաւն
նախատանօք,
անտի
սաւառնեալ
շքեղացեալ՝
ճանապարհ
առնէր
ընդ
ամպս
գարշապարօք:
Ի
ձորն՝
ուստի
փախեան
'ի
նմանէ
առաքեալքն
վշտօք,
եւ
անդանօր
ժողովեալ
օրհնեցան
յամէնօրհնեալ
աջոյն
պարծանօք:
Ի
ձիթաստանիս
տրտմեալ՝
ոչ
կարէին
տանել
զճառս
մահուն
զարհուրանօք.
անդ
եբաց
զմիտս
նոցա
իմանալ
զգիրս,
զոր
ելից
հրաշալի
իւր
գործովք:
Ի
կեդրոնեան
ձորոյն՝
ուստի
տարան
զնա
'ի
խաչ
սուսերօք,
'ի
նմանէ
ամբարձաւ
'ի
կառս
քրովբէից
նուրբ
հողմոցն
թեւօք:
Մայրն՝
ուր
խոցեցաւ
յայնժամ
'ի
նախատանացն
սայրասուր
սլաքօք,
այժմ
տեսանէ
զորդին
իւր
թագաւոր
պճնեալ
պսակօք:
Մարիամ
որ
ժողովեալ
զամենայն
բանս՝
խելամուտ
լինէր
'ի
սրտին
խորհրդովք,
ետես
այսօր
զելս
ամենայն
տարակուսանաց
իւրոց
հրճուանօք:
Մեծութեանն՝
որում
կն
ունէր
որդւոյն
հաւատովք,
եղեւ
ակնարկօղ
այսօր
զգալի
իւր
աչօք:
Զթագաւորութիւնն՝
զոր
խոստացաւ
նմա
հրեշտակն
աւետեօք,
նայեցաւ
ճշմարիտ՝
'ի
նստել
անդրանկին
յաթոռ
բարձրելոյ
Հօրն
փառօք:
Վասն
այսորիկ
ցնծայր,
հրճուէր,
եւ
այսպիսի
ինչ
'ի
բարձրանալն
որդւոյն
զկնի
բարբառ
արձակէր.
Այսօր
սիրտ
իմ
հաստատեցաւ
'ի
վերայ
թշնամեաց,
ո՛վ
անդրանիկ
իմ
եւ
Տէր,
որ
կափուցեալ
տատանէր
'ի
քո
յանճառն
խոնարհութենէ:
Այսօր
բարձրացուցեր
զգլուխ
մօր
քոյ
փառօք,
որդի
իմ
եւ
Աստուած,
որ
լռութեամբ
կորանայր
'ի
բամբասելն
զկուսութիւն
իմ
յուռթի
բժժանօք:
Այսօր
պայծառացուցեր
զդէմս
իմ՝
նշուլից
հետոց
ոտինդ
ճառագայթիւք,
որ
'ի
ժամ
չարչարանաց
քոց
զգեցաւ
սուգ՝
մթին
ստուերօք:
Այսօր
լցեր
զկանխասաց
բանս
աղախնոյ
քոյ
սքանչելեօք.
զի
ահա
յայսմ
հետէ
տան
երանի
ինձ
ամենայն
ազգք
լիով
բերանովք:
Այսօր
շնորհ
ունիմ
Գաբրիելի
ողջունին՝
զոր
ետ
աւետեօք.
զի
տեսանեմ
զքեզ
'ի
հրեղէն
նորա
դասուցն
պաշտեցեալ
երգովք:
Զայսոսիկ
մայրն
Աստուծոյ
զկնի
ելից
որդւոյն
հնչելով,
դառնայր
ապա
'ի
դասս
առաքելոցն
հաղորդս
կոչելով
'ի
ցնծութիւն
սրտին
զնոսա:
Ո՛վ
Պետրէ,
ընդէ՞ր
լռես.
ահա
հրեշտակք
ակումբ
առեալ
եղանակեն
շուրջ
զվարդապետաւն
քո
զօրհնութիւնս.
ա՛ռ
զգունդս
քո,
եւ
խառնեա
'ի
պարս
նոցա,
երգակցեա,
տալով
օրհնութիւն
այնմ՝
որ
օրհնեաց
զերկիր
գալստեամբ
իւրով,
եւ
պայծառացոյց
զերկինս
ընթացիւք
իւրովք:
Թագաւոր
մեծ
'ի
վերայ
ամենայն
երկրի
ակնարկեմք
զվերացեալն
'ի
յերկրէ
զԱստուած.
շարժեցէք
զլեզուս
ընդ
բանակս
զւարթնոցն
զօրաց՝
սաղմոսելով
նմա
գովութիւն:
Դաւիթ
այժմ
զԱստուած
տեսեալ
համբարձեալ
օրհնութեամբ,
եւ
զՏէր
ձեր
ձայնիւփողոյ
հրեշտակաց,
խրախոյս
տայ
ձեզ
սաղմոսել
նմա
քաղցրաձայն.
եւ
ահա
անփոյթ
արարեալ
հրամանին՝
պակուցեալ
պշուցեալ
ընդ
գնացսննայիք:
Օդդ
ահա
արտափայլէ
'ի
փառաց
նորա,
եւ
երկինք
խոնարհի
ընդ
ոտիւք
նոցա,
եւ
բարապանք
նորին
բանան
զդրունս
մտից
նորա.
դուք
մինչեւ
ցո՞ր
վայր
պշուցեալ՝
կամիք
տեսանել
զընթացս
նորա:
Այլ
նոքա
պշուցեալ
հայէին
ընդ
երկինս
երթալոյ
նորա,
սքանչելի
իմն
հիացմամբ
սոսկացեալք
'ի
անձինս:
Զի
թէպէտ
եւ
տեսօղք
եղեն
սքանչելեացն՝
խորհրդակիցք
յարութեանն,
սակայն
տեսչութիւն
կամացն
ծածկեաց
զորքանութիւն
փառաց
իւր
'ինոցանէ,
առ
'ի
համարձակ
ընդ
իւրեւ
շրջել:
Քանզի
այն
Պետրոս՝
որ
դաւանեաց
զնա
որդի
Աստուծոյ ,
եւ
ետես
զհաւատ
դաւանութեանն
'ի
Թաբոր,
սասանեցաւ
'ի
չարչարանսն,
եւ
շաղփաղփ
բանս
կարծեաց
զաւետիս
յարութեանն.
եւ
յորոնելն
զլոկ
կտաւսն
մնացեալ՝
գողացեալ
զյարուցեալն
հաւատաց,
առ
'ի
յոչ
գիտելոյ
զգրոց
զօրութիւն:
Այլ
եւ
յետ
տեսանելոյ
զնա
յարուցեալ,
եւ
շօշափելոյձեռամբ
Թումայի,
զի՞նչ.
զուռկանսն
առեալ՝
դարձեալ
'ի
գործ
որսոյն
ձկանցն
ընթացաւ.
մոռացեալ
զասացեալն՝
թէ
այսուհետեւ
զմարդիկ
'ի
կեանս
որսայցես:
Որոց
առընթեր
կացեալ՝
մանկունս
Տէրա
առձայնէր.
Մանկունք,
միթէ
ունի՞ք
ինչ
ուտելոյ.
եւ
ապա
տւեալ
զսքանչելի
պտուղ
վաստակոյն,
եկին
եւ
ճաշեցին
'ի
միասին,
գիտելով
զի
Տէրն
է.
եւ
ոչ
իշխէին
հարցանել
զի
մի՛
որպէս
առ
Կղէոպեանսն՝
աներեւութասցի
փափաքելին
'ի
միջոյ:
Եւ
այս
ո՞րպէս.
—
զաւուրս
քառասուն
բազում
նշանօք՝
որ
ոչ
գրեցաւ՝
դաստիարակեաց
զնոսա.
եւ
առեալ
'ի
Գալիլեայ
ած
յԵրուսաղէմ
եւ
ասաց.
Այս
բանք
են
զոր
խօսեցայ
ընդ
ձեզ
նախ
քան
զչարչարանսն,
թէ
պարտ
է
լնուլ
գրելոցն
յօրէնսն
Մովսեսի
եւ
'ի
մարգարէս
եւ
'ի
սաղմոսն
վասն
իմ,
եւ
բացեալ
զմիտս
նոցա
իմանալ
զգիրս:
Իսկ
յայնժամ
որպէս
'ի
քնոյ
զարթուցեալ
դասք
առաքելոցն
տարածեալ
ունելով
առաջի
իմանալի
աչաց
զբանս
մարգարէիցն
մեկն
եւ
պարզ
գիտութեամբ՝
սքանչանային
հիացեալք
յանձինս
ընդ
զարմանալի
իւրեանց
պատահումնն:
Զիա՞րդ
սա՝
առ
որ
հայեցեալ
Մովսէս
ասաց,
կեանս
մեր
կախեալ
զփայտէ,
մեք
որպէս
զմահկանացու
մարդ
համարէաք:
Ընդէ՞ր
ժպրհեցաք
զառ
'ի
յԵսայեայ
բազուկ
հօր
նուանեալս,
եւ
առ
մեղս
մեր
մատնեալ.
յԵրեմիայ՝
հոգի
երեսաց
պատմեալ,
եւ
փայտ
'ի
հաց
նորա
արկեալ.
'ի
Մաղաքիայ՝
արեգակն
արդարութեան
կոչեալ,
եւ
բժշկութիւն
'ի
թեւս
բարձրեալ,
որպէս
զընկեր
մի
դոյզն՝
հասարակաց
կերակրոյ
ըմպելւոյ
կցորդ
ունել:
Ահա
սա
է,
վասն
որոյ
ասաց
Դաւիթ.
Աթոռ
քո,
Աստուած,
յաւիտեանս
յաւիտենից.
եւ
Քո
են
երկինք՝
եւ
քո
է
երկիր.
եւ
մեզ
կենցաղակիցք
սորա
համարձակեցաք
լինել
եւ
խօսակից:
Եւ
այնուհետեւ
սկսան
յայլ
դէմս
կերպարանաց
պատիւ
Տեառն
եւ
վարդապետին
առնել.
'ի
նայելն
ընդ
նա
զարհուրէին,
յիշելովզթեւասքողեալ
սերովբէն:
Ի
խօսելն
պատկառէին,
զմտաւ
ածեալ
զպաշտօնեայ
զուարթունքն:
Նստել
ընդ
նմա
զիա՞րդ
էր
յայնմ
հետէ
ժպրհելի,
զոր
'ի
ծոց
Հօր
նայէին
յաթոռ
փառացն
բազմեալ:
Սէրն
բորբոքեցաւ
'ի
սիրտ
նոցա
նորոգապէս.
եւ
երկիւղն
խորշեցուցանէր
'ի
սիրելւոյն
սքանչելապէս.
եւ
մինչեւ
ակն
ունէին
ընդ
նմա
յերկար
ժամանակս
լիել,
եւ
արժանապէս
հպատակութեամբն
զառաջին
սխալանսն
բժշկել.
ա՛ռ
զնոսա,
եւ
ընթանայր
'ի
քաղաքէ
անտի
'ի
Բեթանիա:
Նորոգ
բորբոքեալ
սիրով
եւ
տեսութեամբ
ընդ
նորոգ
տեսիլ
աստուածութեանն,
յայս
կոյս
յայն
կոյս
ընթանային
ամօթխածութեամբ,
եւ
հայէին
'ի
դէմս
նորա
անյագ
փափագմամբն:
Երանի՛
մեզ
այսուհետեւ,
ասեն,
յաշակերտութիւնս
եւ
ցածասցուք
'ի
նորոգ
գիտութիւնս:
Ահա
ամենայն
մարգարէքն
'ի
բանս
իւրեանց՝
իմանամք
զի
սմա
ցանկային.
եւ
մեք,
եղբարք,
'ի
փափաքանս
նոցին
վայելեմք:
Եւ
զայս
խանդաղակաթ
սիրովն
ընդ
միմեանս
'ի
ճանապարհին,
հասին
մերձ
'ի
Բեթանիա:
Յայնժամ
համբարձեալ
զձեռս
իւր
օրհեաց
զնոսա,
եւ
անդէն
փութապէս
մեկնեալ՝
սկսաւ
վերանալ
յերկինս:
Իսկ
նոքա
սրտաթափ
յուսակտուր
խոնարհեալ,
զերկիր
համբուրեալ՝
շնորհ
ունելով
օրհնութեանն,
յարուցեալ
փութպէս
եւ
երագ
պշուցեալ
նայէին
ընդ
երկինս
'ի
յերթալն
նորա:
Եւ
ձայնէին
առ
միմեանս.
Զի՞նչ
էր
պատահումնս.
ո՞րպէս
ընդ
ճանաչելն
զճշմարտութիւնն
եւ
անծանօթցաք.
ո՞րպէս
ընդ
յայտնելն
զորպիսութիւն
փառաց
իւրոց՝
գտաւ
փափաքելին
'ի
մէնջ
թաքուցեալ.
զիա՞րդ
յորժամ
սկիզբն
արարաք
զգուշութեամբ
պաշտելոյ,
գտաւ
պաշտեցեալ
վարդապետն
'ի
մէնջ՝
վերացեալ:
Իբրեւ
զմի
օր
համարեալ
է
մեզ
ժամանակն,
յորս
տգիտութեամբ
շրջեցաք
ընդ
նմա.
ահա
եկն
օրն՝
յորս
ցանկամք
տեսանել
մի
յաւուրց
քոց,
ով
որդի
Աստուծոյ
եւ
մարդոյ,
եւ
ոչ
տեսանեմք
թշուառական
աշակերտքս:
Եւ
ապա
յիշեալ
ոմն
զգեղոյն
վայելչութիւն,
յոգւոց
ելանէր.
ա՛յլ
ոմն
զբանիցն
քաղցրութիւն,
եւ
ինքն
ընդ
անձին
իւրում
ոգորէր.
միւսն
զչարչարնսն
զոր
կրեաց
անպարտ
եւ
'ի
յիշատակ
նորին
հեծեծէր.
ոմն
զչուելն
ընդ
երկինս
աղօտ
ակնարկեալ՝
ձեռամբ
մատուցեալ
ընկերին
իւրում
ցուցանէր:
Եւ
որչափ
նա
բարձրացեալ
'ի
բացեայ
'ի
ստորնայնոցս
լինէր՝
սոցա
յակճիռս
եղեալ
'ի
նկատելն՝
աղէտ
սիրոյն
տոչորէր:
Եւ
զի
ելք
փափաքանացն
ըստ
մարդկային
հնարս
արտաքս
ելանէր,
միայն
զանթարթափ
պշնուլն
աչօք
իւրաքանչիւր
ոք
սփոփանս
անձին
համարէր:
Եթէ
միւսն
լքանէր
'ի
տեսութենէն,
յորժամ
ըակերն
վերստին
զնոյն
նմա
նշանակեալ
ցուցանէր,
որպէս
յանմահութիւն՝
ուրախութեամբն
փոխէր:
Թէ
այլ
ոք
ձկտեալ
կորովի
բբօք
զչուել
նորա
նշմարէր,
ամենեցուն
աչք
ընդ
նմին
յուսով
ուղերձէր:
Քաղցր
էր
նոցա
պշնուլն
ընդ
երկինս
ընդ
երկար
ժամանակ,
թէ
ոչ
ամպն
'ի
ստորեւ
մնացեալ
զեար
'ի
վերոյ
ելեալն
ծածկէր:
Այլ
զի
այս
եղեւ
փութապէս,
եւ
էր
աշխատութիւն
նոցա
'ի
պշնուլն
ընդ
երկինս
մեծապէս,
եկին
հրեշտակքն
բարեկամք՝
կրկին
երեւմանն
յուսով
սփոփել
զմիտս
նոցա.
եւ
յաշխատութենէն
ընդ
երկինս
հայելոյն
դադարեցուցանել:
Արք
գալիլեացիք,
այժմ
զի՞
կայք
հայեցեալ
ընդ
երկինս՝
անջրպետութեամբ
ամպոյդ
որոշեալք
'ի
սիրելւոյն.
այս
Յիսուս
որ
վերացաւս
'ի
ձէնջ՝
սոյնպէս
դարձեալ
եկեսցէ:
Արդ
դարձիք
սպասեցէք
սորա
կրկին
գալստեանն,
զի
հանդերձեալ
էք
վերստին
տեսանել
զսա
եկեալ
փառօք,
որպէս
եւ
այժմ
համբարձեալ:
Պատասխանեցին.
Եւ
զի՞նչ
լիցուք
աշակերտքս
յանկարծ
բաժանեալք
'ի
վարդապետէն:
Եղիսէ՝
զի
զգաց
կանխաւ
զԵղիայի
վարդապետինիւր
վերանալն,
կրկին
զհոգին
որ
'ի
նմա՝
խնդրեալ
ընկալաւ:
Մեզ
զի՞նչ
տայք
մխիթար,
ո՛վ
զուարթունք,
'ի
տրտմութեան
եւ
'ի
ցնծութեան
միջի
վարանեալ
աշակերտացս.
ցնծութիւն՝
զի
տեսաք
զնա
յայնպիսի
փառս
ճոխացեալ,
եւ
տրտմութիւն՝
զի
ստորեւ
'ի
նմանէ
եղաք
աստ
մնացեալ:
Սկսան
ապա
նոքա
սփոփել
զմիտս
նոցա
եւ
ասել.
Արք
գալիլեացիք,
մի՛
հիանայք,
այլ
ցնծացէք,
զի
գայ
համբարձեալս
'ի
յերկիր ,
զի
գայ
համբարձեալս
'ի
յերկիր,
եւ
պսակէ
զամենեսեան
զձեզ
'ի
նորոգութիւն
յարութեանն
հրաշապէս:
Ոչ
է
այս
սքանչելի,
զի
տեսէք
զայս
Յիսուս
'ի
յերկինս
համբարձեալ,
այլ
յորժամ
տեսանէք
զնա
յերկնից
յերկիր
հայրական
փառօք
ստորիջեալ.
յորժամ
երկինք
գալարին,
եւ
եկիր
տագնապի,
հրեշտակք
թափուր
թողեալ
զերկինս՝
ընդ
նմա
իջանեն,
եւ
դուք
'ի
գերեզմանացն
թռուցեալ
ամպօք
ընդ
առաջ
ընթանայք:
Արք
գալիլեացիք,
զի
կայք
հայեցեալ
ընդ
երկինս.
համբառնալս
Յիսուսի
զոր
տեսանէք՝
ոչ
է
ըստ
աստուածային
փառացն,
այլ
ըստ
մարդկային
խոնարհութեանն:
Քանզի
ահա
դուք
միայն
տեսօղք
ելիցն
նորա.
ոչ
սպասաւորք
յառաջընթացք,
ոչ
գոչումն
փողոյ
կարապետ,
ոչ
կառք
քռադէմս,
ոչ
հրեղէն
անիւք
պատուանդան.
քանզի
'ի
սեպհական
հայրենիսն
երթայ :
Այլ
երեթումնտեսանելոց
էք
զնորասքանչելի,
յորժամ
գետ
հրոյ
ելանէ
առաջի
նորա՝
ընդ
իջանելն.
յորժամ
պատմեն
երկինք
զվայելչութիւն
նորա,
եւ
տեսանեն
ամենայն
ժողովուրդք
զփառս
նորա.
յորժամ
հազարք
հազարաց
պաշտեն
զնա,
եւ
բիւրք
բիւրոց
կացցեն
առաջի
նորա .
յորժամ
հնչումն
զօրաց
նորա
դզրդէ
զերկիր,
եւ
ձայն
փողոյ
աւետեաց
նորա
զարթուցանէ
զմեռեալս.
յորժամ
խաչ
նախատանաց
նորա
ճառագայթից
արեգականդ
յաղթէ.
եւ
վէրք
ձեռին
նորա
զհայեցօղ
թշնամիսն
սուզէ:
Ահա
տեսէք
թէ
որպէս
սլացաւ,
եւ
զօդս
թեթեւ
ընթացիւք
իւրովք
սքանչելապէս
կոխեալ
բարձրացաւ.
եւ
'ի
մարմնական
աչաց
ձերոց
ստորակայութեամբ
ամպոյդ
ծածկեցաւ:
Արդ
այժմ
բացէք
զիմանալի
աչս
մտաց,
եւ
յառեցէք
'ի
յերկինս՝
ուսանել
խորհուրդս
անպատումս:
Քանզի
ահա
իշխանութիւնք
հրեշտակաց՝
ցնծութեամբ
եկին
նմա
ընդ
առաջ .
ոմանք
զդրունս
աւետարանեն
համբառնլ,
եւ
ոմանք
զթագաւորէն
հարցանեն
ուսանել:
Ներքինքս
անուանեն
զնա
թագաւոր
փառաց.
եւ
վերինքն
տարակուսին,
թէ
ո՞վ
է
սա
թագւորփառաց,
որ
ընդ
երկինս
ճանապարհ
'ի
յերկրէ
առանց
օգնականի
ինքնիշխանութեամբն
հորդեաց:
Գաբրիէլեանքն
աղաղակէին.
Տէր
զօրութեամբ
իւրով,
Տէր
կարօղ
'ի
պտերազմի.
եւ
միքայէլեանքն
հիանան,
եւ
Զիա՞րդ
կարմիր
ունի
հանդերձ
զ'ի
գոյն
արեան
եւ
մարմնոյ:
Այսօր
այլայլեցաւ
սովորութիւն
կարգաց
հրեշտակաց.
զի
վերինքն
ուսանին,
եւ
ստորինքս
վարդապետեն.
քանզի
Աստուած
'ի
ստորնայնոցս
'ի
վեր
ելանէ,
ձեր
փրկութեան
աղագաւ
խոնարհեալ:
Մեծ
է
առ
երկնաւոր
այժմ
փրկութեան
ձեր
ուրախութիւն.
զի
ահա
զխորհուրդն
մարդեղութեանն
Աստուծոյ,
որ
ծածկեալն
էր
յաւիտեանցն
եւ
յազգաց,
այժմ
յայտնապէս
տեսանեն,
եւ
շուրջ
զնովաւպարս
բոլորեն:
Տէր
ամենակալ,
աղաղակէին,
մինչեւ
յե՞րբ
ոչ
ողորմիս
վերինս
Երուսաղէմի,
եւ
քաղաքացն
դրախտին,
ուստի
արտաքս
ձգեցեր
գերի
զբնակիչն
զԱդամ,
եւ
անտես
արարեր
թողեալ
ամայի
այս
եօթնեակ
դարուց
եօթնից:
Եւ
լուան
այսօր
պատասխանի
բանս
բրեաց
եւ
մխիթարութեան,
զի
ասէ.
Փրկեաց
զնոսա
բազուկ
իմ,
եւ
սրտմտութիւն
իմ
միայն
զդէմ
կալաւ:
Ցնծան
եւ
հրճուին
նահապետութիւնք
հրեշտակաց՝
յղարկաւորք
եղեալք
առ
'ի
ձէնջ
համբարձեալարքային,
եւ
հնչեն
առ
վեհագոյն
իշխանութիւնս
եւ
պետութիւնս՝երագել
հորդել
նմին
ճանապարհ.
Համբարձէք
զդրունս
ձեր
'ի
վեր,
համբարձէք,
ասելով
նահապետութիւնք
երկնայնոց,
զի
մտցէ
փառաց
թագաւորս՝
որ
արար
խաղաղութիւն
յերկինս
եւ
յերկրի:
Համբարձէք,
քրովբէք
հրաբերանք,
զհրեղէն
սրով
դրունս
առ
'ի
ձէնջ
պարսպեալս,
զի
մտցէ
թագաւորս
պսակեալ
խաչի
փայտիւս
կենաց:
Համբարձէք,
քերովբէք
վեցթեւեանք,
զդրանդիս
դրանց
երկնից
խորանաց,
զի
մտցէ
նստց
յաթոռն
փառաց
Որդին
ծոցածին
սրտի
Հօրն
սիրած:
Իսկ
նոքա.
հարցանեն.
Ո՞վ
է
սա
թագաւոր
փառաւոր
դիմեալ
յերկրէ ,
այսինքն
յԵդոմայ,
շքեղ
կարմրազարդ
յազգէ
բոսորայ.
անաղտ
պատմուճանի
մարմնոյն
գեղն
ցոլանայ,
եւ
բուռն
զօրութեամբ
ընդ
երկինս
ընթանայ:
Եթէ
յօդաւոր
բնութիւն
նիւթական,
զիա՞րդ
միայնակ
ընթանայ
առաջի
ձեր,
եւ
ոչ
հրեղէն
կառօք
եւ
հեծելօք
օգնեալ :
Եւ
թէ
պարզ
բնութիւն
անմարմին,
կարմրաներկ
պատմուճանաւ
մարմնոյ
ո՞րպէս
զարդարեալ՝
իբր
զփեսայ
ընդ
առագաստ
րեկնից
սիգալով
ընթանայ:
Ուսուցէք
մեզ,
ով
վերակացուք
մարդկան
ազգի՝
դասք
հրեշտակաց.
ո՞վ
է
այս
թագաւորս՝
որ
ծագեաց
իբրեւ
զառաւօտ,
գեղեցիկ
որպէս
զլուսին,
ընտիր
իբրեւ
զարեգակն,
իբրեւ
զհիացումն
կարգեալ:
Գիտեմք
եւ
զայլս
'ի
մարմնաւորաց
ելեալս
'ի
յերկինս,
բայց
ոչ
այսպիսի
բուռն
զօրութեամբ:
Ենովք
յորժամ
փոխեցաւ
առ
մեզ՝
դուք
եղէք
նմա
վերբերօղք.
Եղիայն
'ի
ներքոյ
զձեզ
տեսաք
կառս
եւ
երիվարս
հրեղէնս
լծեալս.
վասն
զի
անկար
է
մարմնոյ՝
ընդ
թեթեւ
շաւիղս
անմարմնոցս
կոխել:
Իսկ
այս
թագաւորս
ո՞վ
է,
որ
ելանէ
յերկրէ
զգեցեալ
ծիրանիս.
պսակեալ
խաչիւ,
պաճուճեալ
արեամբ,
մարմին
նիւթական՝
գեղով
վայելուչ ,
բուռն
ընթանայ
անմարմնոցդ
առջի:
Մարդ
է,
եւ
առանց
օգնականի
չուէ.
արիւն
է
զգեցեալ,
եւ
զհետս
անարեանց
համարձակ
ընթացիւք
կոխէ.
յԵդոմայ
գայ
եւ
յերկրէ,
եւ
բուռն
զօրութեամբ
զերկինս
դողացուցանէ:
Դրանց
ոչ
կարօտանայ
բանալոյ ,
զի
ահա
բանիւ
զսոսա
տապալէ:
Սակայն
թէ
ո՛վ
է
սա՝
ուսուցէք
մեզ,
ով
հրեշտակք,
որոց
եւ
մեք
միշտ
զխորհուրդն
Աստուծոյ՝
'ի
ստորեւ
հեղեալ
ցուցանեմք:
Յայնժամ
սկսան
նոքա
զայս
ասել.
Տէր
զօրութեանց
եւ
երկնից
է
սա ,
թագաւորն՝
որոյ
դուք
սրովբէքդ
աղաղակէիք,
Սուրբ
սուրբ
սուրբ
տէր
զօրութեանց,
լի
են
երկինք
եւ
երկիր
փառօք
քոյ:
Տէր
փառացն
է
սա,
որում
դուք
քրովբէքդ
երգէիք,
Օրհնեալեն
փառք
Տեառն
'ի
տեղւոջէ
իւրմէ:
արքայն
է
սա
յաղթօղ,
որում
դուք
չորեքդիմի
աթոռքդ՝
հանգիստ
փառացն
լինիք:
Սա
երեւեցաւ
յերկրի
մարմնով,
եւ
արդարացաւ
հոգւով,
հաւատարիմ
եղեւ
աշխարհի
եւ
դարձեալ
գայ
յերկինս
փառօք.
եւ
զի
ոչ
խոնարհեցաւ
յերկիր
որպէս
զմարդ՝
գոլով
մարդ,
ոչ
կարօտանայ
բարձրացուցանողի
ընդ
երկինս՝
գոլով
ճշմարիտ
Աստուած:
Եւ
մինչդեռ
հրեշտակք
եւ
հրեշտակապետք
եւ
սերովբէքն
եւ
քերովբէք
սկսեալ
զայսոսիկ
խօսէին,
ինքն
որ
առաջի
ընթանայր,
սկսաւ
ընդ
առաջ
եկեալ
վերնոցն
դասուց՝
զայս
պատասխանել.
Ես
եմ
որ
խօսիմ
զարդարութիւն,
եւ
իրաւունս
փրկութեան.
ես
եմ
որ
իրրաւամբք
եւ
արդարութեամբ
յաղթեցի,
եւ
կոխան
զթշնամին
հակառակամարտ
արարի.
ես
եմ
որ
զգերեալ
ազգ
մարդկան
փրկեցի,
եւ
դարձեալ
զյոյս
նոցին
յերկինս
ուղղեցի.
ես
եմ
որ
թշնամութիւն
'ի
մարմին
իմ
սպանի ,
եւ
խաղաղութիւն
յերկինս
եւ
յերկրի
արարի:
Եւ
զի՞
կարմիր
են,
ասեն,
պատմուճան
քո,
եւ
հանդերձ
քո
իբրեւ
զհնձանահարի
լիոյ
հնձանի
կոխելոյ.
այսինքն
թէ՝
այդ
գործ
ոչ
էր
մարմնաւոր
բնութեան
կարելի,
իսկ
աստուածային
զօրութեան
քոյ
ամենայն
ինչ
հնարաւոր
է:
Արդ
զի
արարեր
զայս
ամենայն
աստուածապէս,
հաւատամք.
մարմնոյ
հանդերձ
արիւնոտ
ընդէ՞ր
զգեցեալ
ես
'ի
վերայ
աստուածութեանդ
փառաց,
եւ
բոսորատիպ
գունովդ
զնոյն
պաճուճեալ:
Քանզի
եւ
մեք
բազում
պատերազմունս
մղեցաք.
մինս
'ի
մէնջ
հարիւր
ութսուն
եւ
հինգ
հազար
անձն
յԱսորւոց
սատակեաց,
եւ
երկուս՝
զՍոդոմայեցւոց
քաղաքսն
հրդեհեաց.
եւ
զի
կարելի
է՝
սքանչելի
գործ
յերկրի
անմարմնոց
զօրութեանց՝
հաւատամք.
բայց
դու
ահա
զի
տկար
պատմուճանաւդ
վանեցեր
զմեծամեծ
մարտս՝
հիանամք,
եւ
զյեղանակ
բազմապատիկ
իմաստից
քոց
ուսանել
ըղձանամք.
յայտնեա
իշխանութեանց
եւ
պետութեանց
երկնայնոց
զնորոգ
արուեստի
քոյ
իմաստս,
Աստուած
մեր
եւ
տէր:
Ոչ
թէ
որպէս
դուք
կարծէք,
ասէ,
աստուածային
զօրութեամբ
իմ,
ո՛վ
երկնաւորք,
'ի
գլուխ
ածեալ
զմարդկան
փրկութիւն
ուղղեցի,
եւ
ոչ
թէ
կառք
եւ
երիվարք
հրեշտակացդ
ինձ
'ի
մարտս
պաշտպանեցին,
եւ
ոչ
թէ
փրկեալ
ինեւհեթանոսք
'ի
փրկագործութեանն
վաստակ
օժանդակեցին,
այլ
փրկեաց
միայն
բազուկ
իմ,
սրտմտութիւն
արդարութեան
մարմնոյս
իմոյ
միայնակ
առանձինն
կացեալ
ընդդէմ՝
կոխեաց
զթշնամիսն:
Միայն
'ի
լեառնն
պէսպէս
փորձութեանցն
յաղթեցի,
եւ
զԱդամայ
պատրօղն՝
'ի
նոյն
հնարս
կոխեցի:
Միայն
ընդ
մաքսաւորսն
ճաշակեցի,
եւ
'ի
ճանապարհս
վաստակեալ
քրտնեցի,
եւ
'ի
սուգ
սիրելեացն
լացի,
եւ
զմարմինս
բնական
կրիւքն
արդար
պահեսցի:
Միայն
'ի
խաչին
չարչարանս
դիմեցի,
եւ
յերկիւղէ
մահուն
սարսեցի,
եւ
կամաւ
զնոյն
կրեցի,
եւ
զիշխան
աշխարհի
իրաւամբք
դատապարտեալ
արտքս
ձգեցի:
Միայն
'ի
Պիղատոսի
յատեանն
կացի,
եւ
կատականացն
արհամարհելա
զամօթ՝
ժուժեցի,
եւ
յերկոտասան
բիւրուց
ձեր՝
զքո
ինձ
'ի
թիկունս
չածի:
Միայն
'ի
փայտ
խաչին
հեղուսայ,
եւ
զգիրս
մարգարէիցն
լցի,
եւ
զպատմուճանս
իմ
յարիւն
իմ
թաթաւեցի,
եւ
զթշնամին
կոխան
ոտից
իմոց
եդի:
Զէն
ոչ
առի
'ի
ձեռս.
զհրեղէն
ձեր
սուր ,
այլ
տկար
մարմին.
վահան՝
ոչ
զաննիւթ
ձեր
բնութիւն,
այլ
արիւն
թանձրամած.
եւ
այսպէս
պատերազմեալ
յաղթեցի
աշխարհի:
Վասն
այսորիկ
արդարութեամբ
իմով
եւ
կամաւոր
մահուամբ
զմեղաց
մարդկան
զմուրհակն
պատառեցի.
եւ
այժմ
ելանեմ
նստել
ընդ
աջմէ
Հօր ,
բարեխօս
եւ
քահանայ
հօտին
իմոյ,
զոր
պատուական
արեամբ
իմով
գնեցի:
Զայս
տուեալ
գունդք
հրեշտակացն՝
սքանչանային
ընդ
անհաս
խորհուրդ
բազմապատիկ
իմաստութեանն
Աստուծոյ.
զի
միիչեւ
ցայնժամ
ոչ
տկարութեամբ
եւ
խոնարհութեամբ
գիտէին
զնա
յաղթօղ,
այլ
կարողութեամբ
եւ
փառօք .
իսկ
այժմ
ուսեալ
ոչ
միադիմի
զիմաստս
Աստուծոյ,
այլ
բազմապատիկ:
Զի
ա՛ռ
փոխանակ
կարողութեանն՝
զտկարութիւն,
եւ
փոխանակ
զօրութեանն՝
զխոնարհութիւն
մարմնոյս,
եւ
յաղթեաց
սատանայի
իրաւամբք
եւ
արդարութեամբ:
Սկսան
ապա
նոր
եղանակաւ
զերգս
նմին
վերերգել,
եւ
զմարդիկ
'ի
կցորդութիւն
օրհներգութեանն
իւրեանց
ժողովել:
Ծափս
հարէք,
ասեն,
ազգք
հեթանոսաց,
համաձայն
քաղցր
երգոցս
հրեշտակաց.
եւ
աղաղակեցէք
ընդ
մեզ
փառաց
թագաւորիս
'ի
ձայն
ցնծութեան
գովութիւն
օրհնութեան:
Զի
թագաւորեաց
'ի
վերայ
ամենայն
երկրի
իրաւամբք
եւ
արդարութեամբ ,
եւ
հնազանդ
արար
զձեզ
ընդ
մեզ
աւետարանաւն
խաղաղութեան.
զի
շինեաց
յերկինս
զհամբառնալ
իւր
աստուածապէս
զօրութեամբ,
եւ
հաստատէ
յերկիր
զաւետիս
իւր՝
առհաւատչէիւ
մարմնոյն
վերացմամբ:
Դարձիք
նստարուք
յԵրուսաղէմ
մեծաւ
խնդութեամբ,
եւ
սպասեցէք
զգենուլ
զօրութիւն
'ի
գալ
Հոգւոյն
սրբոյ
'ի
բարձացն:
Ահամտանէ
քահանայապետս
առ
Աստուած
պատարգաւն
հաշտութեան,
եւ
առնէ
խաղաղութիւն
ընդ
ձեզ
Հոգւոյն
սրբոյ
առաքմամբ:
Նստի
բարեխօս
ընդ
աջմէ
Հօր
հանապազ
մարդկան
քաւութեան,
եւ
առնէ
խնդրուածս
վասն
ձեր
փրկութեան:
Հայր,
կամիմ
զի
ուր
եսն
եմ
'ի
ծայրագոյն
գահոյս
վերոյ
ամենայն
անուան,
մտցէ
եկեղեցի
իմ
տեսանել
զփառս
զոր
ստացայ՝
ընդ
խաչի
չափ
քեզ
հնազանդութեան:
Հայր,
կամիմ
զի
անդամք
իմ
որ
'ի
ստորին
վայրս
ցնդեալ
կան,
բարձրացեալ
յօդեսցին
'ի
հասակ
մարմնոյ
իմ
լրման:
Հայր,
զորս
ետուր
ինձ
գինք
արեան
ժողովուրդք
սեփհական,
սիրեցի
'ի
չփ
սիրոյ
քոյ
ընդ
միածնի
հաճութեան,
եւ
բարեխօսեմ
ածել
զնոսա
'ի
պատիւ
փառացս
իմ
հաւասարութեան:
Ո՛վ
մեծի
շնորհիս,
ո՛վ
անճառ
երախտեացս ,
ո՛վ
անկշռելի
երախտեացս,
որում
արժանի
գտար,
եկեղեցի,
'ի
համբառնալս
Քրիստոսի.
զի
Աստուած
'ի
մեր
կոյս
է,
եւ
ոչ
ոք
է
մեր
հակառակ:
Հայր
արդարացոյց
զքեզ
միածնին
արեամբ
ձորի
շնորհօք,
եւ
նովաւ
հանդերձ
այսօր
զերկինս
ամենայն
երկնային
փառօքն
շնորհեաց
քեզ:
Ո՞վ
դատապարտէ
զքեզ,
կոյս
սուրբ՝
որ
խօսեցար
հարսն
Քրիստոսի
եւ
յանդիման
կացեր
նմին
հաւատով,
յորժամ
Աստուած
զքեզ
արդարացոյց,
եւ
ընդ
նմին
յարուցեալ
յերկինս
նստոյց:
Յիսուս
Քրիստոս
մեռաւ
վասն
սիրոյ
քո՝
եւ
յարուցեալ
ել
այսօր
յերկինս,
եւ
նստաւ
ընդ
աջմէ
Հօր
բարեխօս
վասն
մեր.
զի՞նչ
է
յերկրային
հեշտութեանց՝
որ
կարէ
մեկնել
զմեզ
'ի
սիրոյ
նորա:
Բաց
զաչս
քո,
եւ
տես
թագաւորին
քո
զփառս.
եւ
'ի
նոյն
փութացեալ
երագեա:
Արկ
'ի
բաց
զքօղ
տգեղութեան
երկրաւոր
սահեցման,
եւ
մուտ
ընդ
յոյսն
քո
'ի
ներքոյ
վարագուրին
տարածման:
Խարիսք
քո
յերկինս,
դու
ընդէ՞ր
'ի
ստորինս
կորանաս:
Թագաւորն
քո
յաթոռն
փառաց
եւ
շնորհաց,
դու
ընդէ՞ր
մատչել
առաջի
նորա
հեղգանաս:
Կարապետն
Յիսուս՝
զերկնից
դուռնն՝
այսօր
մտեալ՝
քեզ
եբաց.
ժողովուրդ
նորա
եւ
հօտ,
ընդէ՞ր
ճշմարիտ
ճանապարհաւն
առ
նա
հանգչել
յուլանաս:
Աստի
օ՛ն
հրաւիրեցար
գնալ
'ի
յերկրէ
յերկինս,
յապականութենէ
յանապականութիւն,
'ի
միջոյ
կարճաց
'ի
հրեշտակաց
դասակցութիւն:
Դարձիր
չունայնութեանց,
եւ
կացո
զոտս
քո
յուղիղ
պողոտայն.
զի
գնացեալ
ընդ
նոյն
այժմ
հաւատով,
արժանի
լիցուք
յետ
ելիցն
աստի
երկնային
տանն
օթեւանացն՝
հոգւով,
եւ
յաւիտենական
կենացն
'ի
հանդերձեալ
գալուստն՝
մարմնով.
շնորհօք
եւ
գթութեամբ
Տեռան
մերոյ
Յիսուսի
Քրիստոսի,
ընդ
որում
Հօր
ամենակալի
եւ
կենդանարար
սուրբ
Հոգւոյն
'ի
մի
փառս,
'ի
բնութիւն
եւ
յաստուածութիւն
վայլելեն
պատիւ
եւ
իշխանութիւն
այժմ
եւ
յաւիտեանս
յաիւտենից .
Ամէն:
