Էշն
որ
ախոռն
կապ
մնայ,
Տէրն
մոռնայ
գարի
չի
տայ,
Մտօքն
շատ
գարի
կուտէ,
Վասն
այնորիկ
խիստ
կու
զռայ:
Կամ
թէ
հաւն
բունն
մնայ,
Կինն
զթեփ
շաղուելն
մոռանայ,
Անօթենէն
կու
կռկռայ,
Մտօքն
ի
չաճն
շուռ
կուգայ:
Նոյնպէս
եւ
դու
Խաչիկ
էրէց
Դէմ
կերակրոց
թուքդ
կուլ
տաս,
Երազիդ
շատ
բաներ
տեսնուս,
Երբ
որ
զարթնուս,
իրք
մի
չիքայ:
Դուք
իմ
սիրուն
որդիք,
եղբայրք,
Հետ
ձեզ
կերաք
եւ
խմեցաք,
Կեր
ու
խումէն
չի
շահեցաք,
Զիս
աղօթից
չի
մոռնայք:
Քանի
բաներ,
որ
շարեցի`
Ամէնն
ձեր
սիրուն
համար,
Իմ
վախթս
անցաւ
եւ
ծերացայ,
Դուք
շատ
ապրիք
ընձի
համար:
Ձեռք
համբարձեք
առ
տէր
աստուած,
Զի
նա
գթած
է,
ողորմած,
Զանթիւ
չարիս
իմ
ոչ
յիշէ`
Աղօթիւք
արժանաւորաց: