Տաղեր

ԳՈՎԱՍԱՆՈՒԹԻՒՆ ՄԵԼՔԻՍԵԴԷԿ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ Ի ԽԱՉԱՏՈՒՐ ՎԱՐԴԱՊԵՏԷ ԿԱՖԱՅԵՑՒՈՅ

Ի ծագս երկրի ծաւալական,
Մինչեւ ցայսօր հոգիք մարդկան,
Տուն շինեցեր իմաստութեան,
Յոգնապայծառ գերերկնական:

Երգէ ընդ հոգոյս այս բանական
Եւ նորոգի անտրտմական,
Առ որ հաճեալքս ի սկզբան,
Ստացար զեղեալքս ամէնքեան:

Ռահ ցուցար որդոց մարդկան,
Քո սուրբ շնորհացդ, որ մեզ տվան,
Նոյն նորոգին անտրտմական
Եւ ոչ երբեք նուազանան:

Տինա եւ ես յոյժ անարժան,
Առ Տէրդ կարդամ հառաչական,
Եթէ շնորհես, Տէր, գթական,
Զխոստացեալ որդոց մարդկան:

Րամեալ անձինս մեղանչական,
Ցուցեալդ մեզ յոյսդ վստահական,
Մարդկան հոգիքն քեւ ցնծան
Առ ամենայն երկիր համայն:

Երփնագունեալ զուարճանան,
Նաեւ մարմինք մեր լծական,
Լուր եւ ընկալ զայս Տեառնդ նման
Ընդ անառակի որդոյս գոչման:

Քո ծառայէդ անմտական
Գովել զտէրդ կենդանութեան,
Ի նախ եւ հինն իսրայէլեան
Խնամող հովիւ Տեառն նման:

Սրբոյ հոգոյն տեղ ՚ւ Աւետարան,
Որ էս Դաւիթ որդի Յեսսեան,
Երգես սաղմոս ժամս ամենայն
Ի գիշերի եւ ի տունջեան:

Թեւօք հոգոյն շարժելական
Եւ յորդորողի կամս նորայն,
Կուսանքն սուրբ եւ զգաստական
Արթունք հոգով պատրաստական:

Ամբիծ վարուց հետեւողական
՚Ւ իւսեալ ի կարգ ճգնողական,
Թադէոսի շնորհաց փոխան,
Րաբունի լեալ հաճոյական:

Որ պահացողն էր ժրական,
Ըստ կանոնաց սրբոց հրաման
՚Ւ իւսեալ ես գետ արձակ եւ լայն,
Ի քէն մեզ բղխեալ անհատական:

Ղօղեալ անձինս մեղանչական,
Վառեալ լիցի ջահ լուսական,
Ի քնոյ զարթոյ զսիրտս մթական,
Տէրդ պահապան իմ արթնութեան:

Կաթ աղօթից զօրէղական
Ամրացսուսցէ զիս անսասան,
Ուսոյց հոգոյդ գոլ երգարան,
Վառեալ լուսովն աստուածական:

Սովաւ առնես միշտ ժրական,
Զծերս եւ զմանկունս աղօթական,
Աւանդութեան տէառնդ հրաման
Դեղ ինձ լիցի կենդանութեան:

Մեղաւորիս յոյժ սղալական,
Մատո զսուրբ ունկդ համալրական,
Եղեռնացելոյս մեղաւ թմրական,
Ցոյց ինձ երկեղ զգօնութեան:

Նոյն հեզութեամբ զարդարական
Առ աչս ծագէ տեսողական,
Առատաբուղխ հոգոյդ հեղման
Ցօղեալ արտաքս անհատական:

Յայսքան շնորհացդ, որ հոսեցան
Ըստ մեր բնութեան ոչ փոխական,
Նորոգելով անտրտմական
Ցուցեն պտուղ բազմանշան:

Համով հոտով վայելչական,
Շնորհիւ հիւսեալ յարմարութեան,
Առեալ ծաղկին անձինք մարդկան,
Սովաւ առնուն ծառ ձիթենեան:

Յիւղն շնորհէ պարարտական
Գեղեցկազարդ արմաւենեան,
Որ ի կեանս այս կենդանական
Րամեալ զմասունսն զուգական:

Ցուցար նմա նմանական
Առատ բարեաւն անսպառական,
Քեզ աղերսեմ, տէր պատուական,
Ծառայդ յիշման առնել արժան:

Որ եմ կարօտ սուրբ տեսութեան,
Համբուրել զաջդ աստուածական,
Ծարաւ անձինքս եղաք արժան
Հոսմամբ կենաց ցօղոյդ արբման:

Ամրացուցէ զիս անսասան,
Րաքովեսցէ յիս տեսական,
Ռահդ լուսոյ արդարութեան
Բնակէ ի տիպս դիպական:

Այսմ բանիս նըւագական,
Բարձունքն լցցին գունդքն ապաստան,
Յորմէ վտակն կենսական,
Յորդեալ գնա ծիծաղական:

Էիդ հնչել անլռական
Տուր ինձ զգիր կենդանական,
Խնդրեմ եւ զայս յոյժ ըղձական,
Շնորհել ինձ տոմս քո օրհնութեան:

Առ իմ հոգիս նայեա գթական,
Զի եմ տրտում ՚ւ անօգնական,
Չեղեն հնազանդ քոյին հրաման
Երկու-երեք մարդ միաբան:

Աւագէրէց տէր Թորոսն այն,
Եպիսկոպոսն ի հետ նորայն,
Տոմս եւ կոնդակ քոյին հրաման
Սուտ ասացին չարախօսքն այն:

Ոչ թէ բազումք հաւանեցան
Նոցա յոյժ հակառակութեան
՚Ւիւրաքանչիւր, ամենեքեան,
Թէ' քահանա, թ՚աշխարհական:

Բամեալ եկին հնազանդութեան,
Մեզ եւ քոյին սուրբ օրհնութեան,
Նաեւ խնդրեմք ամենեքեան,
Կրկին օրհնել հնազանդք, որ կան: