64.
Եւ
հասեալ
գայր
հանդէպ
Գարդմանական
Ձորոյն։
Ընդ
առաջ
ելանէր
նմա
իշխանն
Գարդմանից,
որում
Խուրսն
կոչէին.
եւ
ասպնջական
եղեալ
նմա
աստուածասէր
երկիւղածութեամբ,
առաջի
դնէր
զանձն
վարդապետին՝
հանդերձ
իշխանութեամբն
իւրով։
Առաւելագոյն
եւս
վայելեալ
ի
հիւթ
եւ
ի
պարարտութիւն
վարդապետութեանն՝
յուղարկէ
զերանելին
ուր
երթալոցն
էր։
65.
Իսկ
նորա
անցեալ
դիմեալ
ի
կողմանսն
[Վրաց],
առ
որով
ժամանակաւ
Արձիւղ
անուն
թագաւորեալ,
որոյ
առաւելապէս
պայծառացուցեալ
ծաղկեցուցանէր
զվարդապետութիւնն։
Եւ
նորա
շրջեալ
զամենայն
աշակերտաւք
պատուիրեալ
կալ
ի
ճշմարտութեան։
66.
Յայնժամ
իշխանին
Տաշրացւոց,
առն
պատուականի
եւ
աստուածասիրի,
որ
անուանեալ
կոչէր
Աշուշա,
ի
ձեռն
տայր
նմա
զանձն՝
հանդերձ
ամենայն
գաւառաւն
իւրով։
Եւ
նորա
ամենասփիւռ
վարդապետութիւնն
ոչինչ
պակասութեամբ
քան
զայլոցն
գաւառաց
անդ
ցուցեալ
եւ
յանձն
արարեալ
զնոսա
սրբոյ
եպիսկոպոսին
Սամուելի,
այնմ
զոր
ի
վերոյն
նշանակեցաք
ինքն
դառնայր
ի
կողմանս
Հայոց
Մեծաց։
Եւ
եկեալ
ի
թագաւորական
տեղիսն,
զընդելական
ողջոյնն
սրբոյն
Սահակայ
եւ
ամենայն
պատահելոցն
տուեալ՝
պատմէր
նոցա
վասն
այնր
եւս
նորագործ
իրացն։
Որք
իբրեւ
լուան
առաւել
գոհանային
զպարգեւացն
Աստուծոյ։