Տաղեր

Տեփ ղաֆիլ նայեցայ, աւելցաւ բոցս,
Ատ քու քնքուշ, բղբոջ ձեռացդ մեռնիմ,
Ահա քեզի տէստիր, խոթէ ի ծոցս.
Ատ քու քնքուշ, բղբոջ ձեռացդ մեռնիմ:

Արժան ես աստուծոյ պսակի, թագի,
Սէրասէրնուդ վրայ զէրպապդ հագի,
Ղալատեցար ու տվիր հեղիկ մը պաքի.
Ատ քու քնքուշ, բղբոջ ձեռացդ մեռնիմ:

Դու յիս յէ՞ր կազարես, ես զքեզ կուզեմ,
Բեր զիլֆիկդ սանտրեմ, մազիկդ հուսեմ,
Զէտ գիրք, Աւետարան, բեր աչքս քսեմ,
Ատ քու քնքուշ, բղբոջ ձեռացդ մեռնիմ:

Յովսէփ Գեղեցիկը ատանկ ձեռք չունէր,
Երբ տեսայ, հառաչեցի, սրտիկս արուն էր,
Աստուած ինտո՞ր է ստեղծեր ՚ւ օրիներ.
Ատ քու քնքուշ, բղբոջ ձեռացդ մեռնիմ:

Իմ անուն Աւետիք ու քուկն է Սառայ,
Դուն ինձի պարոն ես, ես քեզի ծառայ,
Հանէ ծոցուդ, հայիմ, թէ չէ ես մեռայ.
Ատ քու քնքուշ, բղբոջ ձեռացդ մեռնիմ: