Տաղեր

Շատ սիրով քեզ բարեւ, իմ աչացս լոյս,
Իմ գերազնիւ սիրելի, մի՛ մոռնար զիս,
Դո՛ւ ես իմ բերկրութիւն, դո՛ւ ես իմ մեծ յոյս.
Իմ սիրասուն գովելի, մի՛ մոռանար զիս,
Իմ աչաց լոյս, իմ հոգի, մի՛ թողուր զգերիս:

Ելի ես ի խնդրել զքեզ ի գիշերի,
Ո՛չ գտի եւ լալագին կամ ի դեգերի`
Ի հեռաբնակ երկիրդ, իմ հոգւոյս հոգի.
Ողորմելով քո գերոյս մի՛ մոռանար զիս,
Իմ աչաց լոյս, իմ հոգի, մի թողուր զգերիս:

Քանի ի քէն գերիս հեռի անկեալ եմ,
Ո՛չ մեռած, ո՛չ կենդանի, կիսամեռեալ եմ,
Հրով քո կարօտութեանդ խոր խորովեալ եմ,
Իմ աննման անգին ակն, մի՛ մոռանար զիս,
Իմ աչաց լոյս, իմ հոգի, մի՛ թողուր զգերիս:

Արեգակն ծագէ յերկնից ի յերկիր,
Իմ արեգակն է ի քէն` ինձ բարեւագիր,
Երբ յիշեմ զքեզ` լինիմ որպէս զմոխիր.
Իմ արեգակն, իմ լուսին, մի՛ մոռանար զիս,
Իմ աչաց լոյս, իմ հոգի, մի՛ թողուր զգերիս: