Տաղեր

Զանձն իմ այսպէս աչք յարտասուս,
Յօտար երկիր ձգող սէր իմ, ո~հ,
Յաւելով ինձ զցաւ եւ զհոգ,
Զթառանչ սրտիս առնող սէր իմ, ո~հ:

Ես գրեցի միշտ անձկութիւն,
Այլք վայելեն զուրախութիւն,
Արդ մոռացաւ զհամշերակն
Ընդ այլոց բարեկամ սէր իմ, ո~հ:

Հէգ համբակէ յոյժ հեռացար,
Արդեօք ուստի ինձ մխիթար,
Յառաջ գայիր` սէրդ յայտնաբար,
Յայժմիկ թագուստ շրջող սէր իմ: