Տաղեր

Ի հատուցումն իմոց չարեաց,
Զորս եղկելի անձն իմ գործեաց.
Տէր իմ արդար զի զքեզ մատնեաց,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:

Սուտ կենցաղոյս ես խաբեցայ,
Եկեալ ի ձեռս քո անկայ,
Այս մի անգամս սխալեցայ,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:
Ի գոչմանէդ քո ահագին,
Ոսկերքս որպէս զմոմ հալին,
Եւ զգայութիւնքս խափանին,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:

Միթէ զաստուածդ ոչ ճանաչես,
Թէպէտ զաշխարհս պատեալ ես,
Բայց նա ոչ էից արար զքեզ,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:

Է՞ր վասն այդքան դու կատաղիս,
Մի՞թէ եւ զիս կլանել կամիս,
Ինեւ եւս դու ոչ յագիս,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:

Ո՛վ ծով, զարարիչդ քո յիշեա՛,
Զի արարած ես դու նորա,
Ես քո ստեղծողին եմ ծառայ,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:

Նման Յովնանու ինձ արա՛,
Հան ի փորոյդ եւ ազատեա՛,
Թէպէտ ես չեմ նման նմա,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛:

Է՛ քեզ հրաման իմ ստեղծօղէն,
Զիս արձակես, հանցես ի քէն,
Թէ ոչ` բողոք բառնամ ի քէն,
Ահե՛ղ ծով, ես պանդուխտ եմ, զքեզ աղաչեմ` ինձ
ողորմեա՛: