Տաղեր

Ինձի նման լալոտ աչօք ընդէ՞ր ես,
Մի' լար, հոգեկ, մի' լար այդպէս խղճալի, խղճալի,
Մի՞թէ կարօտ ունիս սրտիդ, լացեր ես.
Մի' լար, ճանըմ, մի' լար այդպէս խղճալի, խղճալի:

Սգով խոցեալ եւ վարանմամբ տխրեալ ես,
Աւաղելով, հեծեծանօք հառաչես, հառաչես,
Սեւ զգեցեալ ՚ւ ի տարակոյս նստեալ ես,
Մի' լար, արեւ, մի' լար այդպէս խղճալի, խղճալի:

Որպէս զբու աւերակի բնակիս,
Քան զհաւալասան թռչունն անշէն ես, անշէն ես,
Իբրեւ զասիդն եւ Նեիսայն հեգեգես.
Մի' լար, նազլըմ, մի' լար այդպէս խղճալի, խղճալի:

Ւիւծեալ երկօք վշտաց ցաւս ծնանես,
Աղիողորմ ձայնիւ ողբս յօրինես, յօրինես,
Ի կարօտէ սրտիդ թառաչ արձակես,
Մի' լար, օմրում, մի' լար այդպէս վշտալի, վշտալի:

Քեզ վայելուչ չէ լալն, դու է՞ր կոծ անես,
Քեզ վայել է խնդալ, ընդէ՞ր աշխարես, աշխարես,
Քեզ վայել է բեհեզ, է՞ր սեւ արկանես.
Մի' լար, ագըմ, մի' լար այդպէս վշտալի, վշտալի:

Ի նեղութեան կարօտանաց դեղնեալ ես
Եւ ի վշտաց տրտմութեան նիրհեր ես, նիրհեր ես,
Արտասուաթոր աչօք ուժգին մռնչես,
Մի' լար, տօստըմ, մի' լար այդպէս վշտալի, վշտալի:

Այսուհետեւ մի' լար, հոգիդ կու սիրես,
Սրբեա զարտօսրդ աչաց քո, կու սիրես, կու սիրես,
Ուրախ լեր եւ ցնծա, զաստուած կու սիրես,
Մի' լար, սիրուն, մի' լար այդպէս զարնճի, զարնճի:

Սիրով տամ քեզ խրատ, թէ ինձ կու լսես,
Ի բաց լեր ի լալուդ, թէ միտ կու դնես, կու դնես,
Հոգւոյ, մարմնոյ խնդալն է պարտ, թէ գիտես,
Մի' լար, իմ տուն, մի' լար այդպէս զարնճի, զարնճի:

Էին մեծի հօր աստուծոյ փառս տացես,
Որդւոյն եւ Սուրբ Հոգւոյն պատիւ մատուցես, մատուցես
Եւ զայս ՃԱՌԵԼ բարեկամաց յանձն առցես,
Մի' լար, իմ եար, մի' լար այդպէս զարնճի, զարնճի: