Մեկնութիւն քերականի

[ԲԱՆ]

«Հագներգութիւն մասնաւոր է»:

[ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ]

Եւ կարէ արուեստս առանց հագներգութեան գոյանալ, բայց հանդիպի ժամանակ, որ պիտանայ իւրն եւ լնու զկարիս նորին:

[ԲԱՆ]

«Հագներգութիւն է մասն քերթածաց` ներպարառեալ ստորադրութիւն»:

[ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ]

Զի պարունակեալ է զինքն արուեստս եւ ի մէջ առեալ եւ պահէ. յորժամ ի պէտք լինի` յառաջ բերէ:

[ԲԱՆ]

«Եւ ոգեալ է հագներգութիւն ի հագնելոյ կարկատուն բանս, եւ կամ ի սարդենի մահակէ պար գալով երգել զհոմերական քերթածսն»:

[ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ]

Կարկատուն բան է այն, որ կարաւտի յառակաւոր բան: Եւ կացուցանէ զառակաւոր բանն որպէս զՃային առակն, զոր եւ հաւուց կամեցան դնել թագաւոր, եւ կան այլ ինչ առակք, որ կամ ասացած վասն կարեաց ինչ բանի:

Իսկ հագներգութիւնն «կատակերգութիւն» առ մեզ ասի ի մեր բառս, իսկ ի յունացի բառն` «գաւազաներգութիւն», որ է առասպելաբանութիւն, որպէս ասեն յառասպելն` զԱպողոն աստուածն ողորմեալ երիտասարդին` որ վասն կուսին էր տխրեալ, եւ ետ նմա սարդենի մահակ, այսինքն` գործիք ծնծղայլից եւ կամ այլ ինչ ի հնչողականաց եւ զՀոմերոնի զքերթածսն երկու գիրս, որ են ԻԴ ճառս դրուատած: Եւ ասաց նմա` ձայնի'ւ մխիթարիլ ի վշտացն, զոր վասն կուսին ունէր: Եւ այսու պատճառաւս զերծոյց զկուսութիւն աղջկանն: Այլ բանս այս երկար է, ո~վ ուսումնասէր, բայց դու ե'րթ յիմաստասէրն եւ ուսի'ր ի նմանէ: