Տաղեր

Զվարագ ասեմ զբաղձալին,
Զհրեշտակաց փափագելին,
Ուր խաչափայտն էր Քրիստոսին,
Զոր էր բերեալ կոյս Հռիփսիմին:

Զվարագ ասեմ զգեր գովելին,
Զերկոտասան լուսոյ տեղին,
Զօրօքն իջեալ Տէրն ի նմին,
Զոր ակներեւ աշխարհ տեսին:

Վարագ նման երկնից դասին
Եւ աթոռոյ Տեառն Յիսուսին,
Այսօր իջեալ փառօք ի նմին
Խաչեալն Աստուած Տէր կենդանին:

Վարագ նման էր վակասին,
Զոր զգենոյր Ահարոնին
Երկոտասան ակունք ի նմին,
Բայց այս պայծառ, քան զնոսին:

Զվարագ գովեմ զցանկալին,
Համանման Էջմիածնին`
Աթոռ մերոյ Լուսաւորչին`
Պարթեւազն սուրբ Գրիգորին:

Վարագ նման է տապանին,
Զոր եւ կազմեաց Հայր մեր նախնին,
Մարդ եւ գազանք անդէն ապրին,
Աստ կրօնաւորք բազում բնակին:

Վարագ նման լեառն Սինային,
Աստուածախօս մարգարէին,
Թաբօր, Հերմոն ի սա չնմանին,
Այս գերագոյն է քան զնոսին:

Քարինք տեղոյս են պատուական,
Զոր ի լուսոյն շաղախեցան,
Ծաղկունքն բիւր հազար բուսան`
Յառողջութիւն վիրաց մարդկան:

Անդէն Թօդիկ ճգնաւորին,
Ընդ Յովելեայ աշակերտին,
Տասն օր ծօմով կեցեալ նոցին,
Խաչն յայտնեցաւ փառօք, տեսին:

Զոր Տէր Յիսուս իջեալ ի նմա,
Ւ լեառն սուրբ Գալիլեայ,
Խնկաբերեալ լեառն ուռճանայ,
Խաչեալն Աստուած յայտնի ի նմա:

Ի հրեշտակաց բարձեալ բերի,
Անդ, ուր Թօդիկ կայր յաղօթի,
Խաչն ի լուսոյն տիպ յօրինի,
Յերկրպագեմք այսմ հրաշի:

Երկոտասան սիւն լոյս իջան,
Հոտն բուրէր անմահութեան,
Արգել զլոյսն արեգական
Եւ կանգնեցաւ մինչեւ ցինն ժամ:

Զքեզ աղաչեմ, ո՛վ սուրբդ նշան,
Քրիստոնէից լեր պահապան,
Դու անդադար բարեխօսեա
Յորժամ գա Տէրն ի դատաստան,

ԶՄիածինն կուսածին
Աղաչեցէք վասն իմ անձին
Քաւիչ լինել իւր ծառային,
Անմահ արքայն` Տէրն երկնային:

Րամից ստեղծողն ամէնայնի,
Արժան առնէ իւր հանգստին,
Յուսացելոցս, որ ի նա դիմին,
Յաւուրն ահեղ հրապարակի: