15.
Եւ
յետ
այնորիկ՝
ըստ
աւետարանական
չափոյն
ի
ծառայութիւն
մարդասիրին
Աստուծոյ
դարձեալ՝
մերկանայր
այնուհետեւ
զիշխանակիր
ցանկութիւնսն.
եւ
առեալ
զխաչն
պարծանաց
ելանէր
զկնի
ամենակեցոյց
խաչելոյն։
Եւ
հաճեալ
զհրամանացն
պայման՝
ի
խաչակիր
գունդն
Քրիստոսի
աշակերտացն
խառնէր.
եւ
անդէն
վաղվաղակի
ի
միայնակեցաց
կրաւնս
մտանէր։
Բազում
եւ
ազգի
ազգի
վշտակրութիւնս
ըստ
աւետարանին
կրէր
եւ
ամենայն
կրթութեամբ
ամենայն
իրաց
հոգեւորաց
զանձն
տուեալ՝
միայնաւորութեան,
լեռնակեցութեան,
քաղցի
եւ
ծարաւոյ,
եւ
բանջարաճաշակ
կենաց,
եւ
արգելարանաց
անլուսից,
խարազնազգեստ
եւ
գետնատարած
անկողնոց,
եւ
բազում
անգամ
զհեշտական
հանգիստ
գիշերոյն
եւ
զհարկ
քնոյ՝
յոտնաւոր
տքնութեան
ի
թաւթափել
ական
վճարէր։
Եւ
զայս
ամենայն
առնէր
ոչ
սակաւ
ժամանակս։
Եւ
գտեալ
եւս
զոմանս՝
յինքն
յարեցուցանէր
աշակերտեալ
նմին
աւետարանական
սպասաւորութեան։
Եւ
այսպէս
ամենայն
փորձութեանց
ի
վերայ
հասելոց՝
կամայական
քաջութեամբ
տարեալ
եւ
նովիմբ
լուսաւորեալ
եւ
պայծառացեալ
ծանաւթական
եւ
հաճոյ
լինէր
Աստուծոյ
եւ
մարդկան։
