91.
Եւ
գլխաւորս,
վերակացուս,
տեղապահս
ըստ
յառաջագոյն
յայտնութեան
հարցն
կատարելոց
[կացուցանէին].
որոց
առաջինն՝
Յովսէփ,
գլխաւոր
ժողովոյն.
եւ
երկրորդն
ա՛յլ
աշակերտ՝
Յովհան
անուն,
այր
իսկ
սուրբ,
վարդապետասէր
եւ
ճշմարտապատում։
Որում
դէպ
լինէր,
յետ
վախճանի
սրբոյն,
բազում
եւ
ազգի
ազգի
փորձութեանց
եւ
կապանաւոր
վշտաց,
մենակռիւ
մենամարտիկ,
երկպատական
բռնութեանն
ի
Տիզբոն
քաղաքի,
վասն
Քրիստոսի
յաղթութեամբ
տարեալ
համբերել։
Վասն
որոյ
եւ
զխոստովանողական
անուն
ժառանգեալ՝
ի
նոյն
վերակացութիւն
դառնայր
յերկիրն
Հայոց։
92.
Իսկ
բարեացապարտին
Վահանայ,
որ
յանկարծահաս
կենաց
ասպնջական
ցանկալի
լինէր,
աշխարհածնունդ
հայրենեաց
սեպհական
որդի
գտեալ՝
շնորհաւքն
Քրիստոսի
Աստուծոյ
մերոյ,
մերձաւոր
կենակից
[լինել]
վայելէր։
