ԺԲ. ՏԱՂ ՀԱՄԲԱՐՁՄԱՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ԱՍՏՈՒԾՈՅ, ԳՐԻԳՈՐԻ ՆԱՐԵԿԱՑՒՈՅ ԱՍԱՑԵԱԼ

Էն` ի միշտ Էէն անեղապէս ծնունդ

Ծածկեալըն յանքնին ծոցոյ,

Ծագեալ ի Հաւրէ լուսոյ`  աշխարհի լոյս։

 

Լոյսըն զիւրական ստեղծեալըն տիպ.

Պատկեր տպաւորեալ լուսոյն,

Ծածկոյթ հողանիւթ արփիական կերպին։

 

Կերպարանին Հաւր առեալ ըզմերս,

Ծնեալն տնաւրինաբար մարմնով,

Խաչիւ եւ արեամբ ազատելով զբնութիւնս։

 

Զբնութիւնս վայր անկեալ նորոգ չարութեամբն իւրով

Ընդ իւր վերյարուցեալ փառաւք

Վեհից գերագոյն նստոյց յաթոռ փառաց։

 

Փառաց թագաւորն հարեալ ըզպատերազմ,

Ըզգերողին առեալ զաւար,

Ի բարձունս ելեալ` բաշխեաց պարգեւս մարդկան։

 

Մարդկային մարմնով, ի գոյն արեան`

ԸզՏէր անմարմնական տեսեալ զուարթնոց,

ընկեր առ ընկեր հարցեալ`  թէ` ո՞վ իցէ:

 

Ո՞վ է սա, դիմեալ գայ յԵդովմայ

Կարմրաձորձ ի բոսորայ,

Գեղեցիկ պճնեալ աստուածազարդ լուսով։

 

Լոյսըն հրեղինացըն ծանուցեալ բանիւ

Բուռն իմոյ զաւրութեամբ վանեալ

Զհըզաւրըն կարծեալ արդարութեամբ յերկրի։

 

Զերկնային գունոյ պատմուճանին ըզտարակոյս

Դարձեալ լուծանել հարցեալ.

— Զի՞ կարմիր հանդերձ քո` ըստ լի կոխեալ հնձան։

 

— Հնձան ի խաչին հարեալ, – ասէ, –

Կոխեցի զթշնամին կենաց,

Յերկիր ըզմեղաց հեղեալ ըզմաղձ նորա։

 

Նոր անդրէն  ի նոյն հարցաբանեալ վեհիցն.

— Զի՞ այդ վէրք ի ձեռըս քո,

Որով ի հողոյ ստեղծեր զպատկեր քո, Տէ՛ր:

 

Տէրն զիւրականս ազդեալ բարեկամացն զկիրս`

— Զոր վիրաւորեալ եղէ

Ի տան սիրելւոյ Իսրայէլեան դասուն։

 

Դասուց հրեշտակացըն ծանուցեալ, թէ` ո՞վ.

Առ գերագոյն կայիցըն հոյլս

Աղաղակելով գոչեն`  Բացէ՛ք ըզդրունս:

 

Դրունք յաւիտենից փակեալ յերկինս,

Այսաւր վեր համբարձցին հիմամբք,

Եւ մտցէ ի փառս փառաւք եկեալ արքայ:

 

Արքայն երկնաւոր մտեալ յերկինս երկնից,

Յորում էր ի սկզբան նոյն միշտ

Ի գիրկս հայրենի Հոգւոյն սիրով պատիւ։

 

Պատիւ ի Հաւրէ նստեալ յաջմէ իւրմէ,

Մինչեւ զթշնամին ի սպառ

Յապագայցն աւուր ներքոյ դիցէ ոտից։

 

Ոտից թշնամւոյն բնութիւնս եղեալ ներքոյ`

Նստի քրովբէից յաթոռ,

Ի յերկնաւորացն երկրպագի յաւէտ։

 

Յաւէտ ցընծութիւն հողեղէնացս այսաւր

Անճառ փառաց գոլով հաղորդ,

Ընդ Հաւր նստելով առեալն ի մէնջ Որդւոյ։

 

Որդւոյդ միածնի երկրպագեմք եւ մեք

Ընդ մետասան ընտրեալ դասուն,

Հայցելով ի քէն զաւետաբեր հոգիդ։

 

Հոգի քո բարի առաջնորդեսցէ մեզ`

Առ քեզ վերաբերիլ հոգւով,

Վերելս ի սրտի դնել տրտմական հովտէս։

 

Հովտէս լուծանել կենաց.

Յահեղ քում գալստեանդ աւուր

Առ Հայր վերացո ըզմեզ լրմամբ սիրոյ։

 

Սիրելի սիրոյդ աջ ընդ աջմէ բազմեալ,

Հայցեա՛ ընդ անդամոցս գլուխ

Միանալ ընդ քեզ, քեւ ընդ սիրոյ Հաւր եւ Հոգւոյդ։

 

ԶՀոգիդ կենարար առ ի Հաւրէ բղխումն,

Շնորհեա՛ քո բանաւոր Հաւտիս `

Ըստ փոքուն   հաւտի ի վերնատունն սուրբ։

 

Ի սըրբարանիդ վեր համբարձեալ սուրբ

Ի ձայն փողոյ երգեմք քեզ զերգս `

Ընդ սերովբէիցն երեքսըրբեանըդ սուրբ։

 

Սուրբ Երրորդութեանդ արժանասցուք լինել

Քընար միշտ հոգեւոր հնչմանց

Յայժմուս եւ յաւէտ երգել զփառս յաւիտենից։