Տաղեր

Յաշխարհս ես ի շուրջ եկի,
չի գտայ սրտով սիրելի,
Զխելքուկս ի վրայ բերի,
իմ բազուկս էր իմ սիրելի:

Ղարիպ եմ ու խիստ լալի,
այս օտար երկիրս որ եկի,
Չունիմ հայր, չունիմ եղբայր,
չունիմ ես ոչ մէկ սիրելի:

Մէկիկ բարեկամ պիտէր,
որ ասի տարտերս ալանի,
Միթէ տեսնելով զնա,
սակաւ սիրտս մխիթարի:

Միթէ մայրս երբ որ ծնաւ զիս,
անիծեց, թէ ղարիպ լինիս,
Երթաս ի յօտար երկիր,
հայր ու մայր ՚ւ եղբայր չունենաս:

Որտեղ քոյր ՚ւ եղբայր տեսնաս,
դարձնես զերեսիկդ ու լաս,
Ի խորոց սրտէ հառաչես
ու հազար վայ անձինդ ասես:

Եւ սայլն ալ սնարք առնես,
ի վերայ հողուն քնանաս,
Գլուխդ ի վեր կալնես,
քան զաստուած այլ ճար չունենաս:

Միթէ, իմ Տէր, ինձ խղճաս,
ղարիպ տնանկիս գթաս,
Փրկիչ ՚ւ օգնական լինաս,
փորձանացս որ գան ի վերաս: