Ողորմութեամբ
Տեառն
ժամանեալ
ի
գահ
Պարսից,
Որ
Իսվահան
մեծ
հռչակի
ի
յաշխարհիս,
Ուր
բնակին
ազնուական
մերում
ազգիս,
Որք
Ջուղեցի
զանուն
առեալ
ի
հայրենիս։
Երեմեայի
որդի
կոչեալ
Տէր
Գրիգորիս,
Որ
կայ
ի
սպաս
հայրապետին
հանուրց
ազգիս։
Ո՛վ
դու
խօճայ
զայս
ամանաթ
պահել
պարտիս,
Ամբողջ
առ
այն
հասուցանել
ըզհոգ
տանիս։
Յաջողութեամբ
քո
մուրատիդ
'ւ
ի
տուն
հասցիս,
Ընդ
քո
երախտեացդ
ի
յԱստուծոյ
միշտ
վարձատրիս։
(
Ձեռ.
թիւ
1058,
թղ.
67բ-68բ
)