Դէպ
բարեպատեհ
համարեալ
զհանրազգի
ժողով
աշխարհագրաց
ի
քաղաքիս
Վենետկոյ,
եւ
զիղձս
ոմանց
ի
նոցանէ,
միւսանգամ
տամք
ի
լոյս
զեզական
վաստակ
նախնեաց
մերոց
յայսմ
գիտութեան,
զայն
որ
ճանաչի
հռչակապանծ
անուամբ
Մովսիսի
Խորենացւոյ,
որում
եւ
անկ
է՝
որպէս
Պատմահայր
եւ
Քերդողահայր,
կոչիլ
եւ
Աշխարհահայր։
Եւ
զի
հաճոյագոյն
եւ
մերազնեայցս
ընծայեսցի
գործս,
ընտրեցաք
նոր
եւ
անտիպ
օրինակ
մի,
յորում
բազում
կարեւոր
գիտելիք
են
յաւելեալ
ի
ճարտարէ
եւ
հմտէ,
թէ
Անանիա
Շիրակացին
իցէ
եւ
թէ
այլ
ոք,
ի
վերջին
կէս
Է
դարու.
զորմէ
ի
յառաջաբանի
փռանկ
թարգմանութեանն
ասացեալ
է
փոքր
ի
շատէ.
յոր,
եւ
ի
ծանօթութիւնս
նորին՝
ակն
արկցէ
ընթերցող
հայոյս,
որ
առ
բազմասխալ
գրչութեան
օրինակին՝
բազում
ուրեք
նսեմացեալ
է.
եւ
ոչ
ներէր
ժամանակս
կրկնել
եւ
ի
ստորեւ
բնագրիս
զնոյնս
կամ
այլ
եւս
ծանօթութիւնս՝
քան
զնշանակեալսս
ինչ.
թերեւս
այլ
պատեհ
լցուսցէ
զթերին։