Գանձեր եւ Տաղեր

Էա. ՄԵՂԵԴԻ ՂԱԶԱՐՈՒ ՅԱՐՈՒԹԵԱՆ

Աւետի՜ս Մարիամու,

Նոյն եւ Մարթայի` այն սիրելի քերց.

Քորք, քորք նորախընդիրք յառաջ ելեալ փըրկչին.

— Փըրկի՜չ, Տեր Յիսուս Քրիստոս, թե աստ էիր դիպեալ,

Եղբայրըն մեր ո՛չ մեռանէր:

Ձայն կենդանատուն ձայներ. Ղազարէ՛, եկ արտաքս:

Արտաքս ելանէր մեռեալն, տայր նոր զաւետիս

Սքանչելահրաշ խըմբիցն.

Խումբս երամ տղայոցն երփնաթերթից ծաղկանց

Ոստինակոտոր արմաւենեաց նոճի.

Փունճ սաւսին սաղարթ ստեղնաշիտակ տընկոցն

Բուռն հազրէվարդին մանուշկաբեր բիւրին։

Բիւր սիրողայնոց ածէր գոյն ծիածանին խառնեալ

Խառն ի խուռն ահին, հոյլ ծերունեաց պերճից։

Տերեւ ձիթենեաց տարածանեն ընդ ոտիւք,

Ընդ ոտիւք մաքրողին մաքրինաճեմ հրարփին,

Տաւիղ եռաստռիչ բամբերգայնոց տաւիղ,

Տաւիղ տարածմամբ` երգ Գալիլեա զուարճից.

Զուարճ գարնանաբոյս նոր Սիովնի ընծայ,

Ընծայ երկնայնոյն խիտ սիրամայր պատգամ։

Էն է ինքն Էէն` ի միշտ Էէն է.

Փա՜ռք փառատուողին, փա՜ռք եւ պատիւ միշտ,

Այժմ եւ հանապազ, փա՜ռք յաւիտեանս, ամէն: