Ո՛վ
Աբրահամ,
եղբայր
բարի,
Անւանակցին
քո
նմանի
Եւ
կամ
սրբոյն
Ստեփաննոսի,
Նախավկայ
սարկաւագի:
Եւ
մայրն
քո
է
մեծազգի,
Նման
դշխոյն
Հեղինէի,
Կամ
Սառայի
եւ
Ռաբեկի
Եւ
կամ
կանանցն
եւղաբերի:
Քոյր
քո
նման
Հռիփսիմէի,
Կատարինէ
եւ
Վառվառի,
Հաւատարիմ
՚ւ
երկիւղալի,
Աղօթասէր
՚ւ
առաքինի:
Եղբայրն
քո
սուրբ
՚ւ
բարի,
Անմեղ
՚ւ
անպարտ
քան
զաղաւնի,
Լուծեալ
անդամ
մեղս
ոչ
ունի,
Արքայութեան
է
արժանի:
Տիկինն
քո
նման
Աննայի,
Մօր
սուրբ
կուսին
Աստուածածնի,
Կամ
մօրն
սուրբ
Սամուէլի,
Ազգ
եւ
ազինք
քահանայի:
Եւ
Ուլուպին
զաւակ
բարի,
Տեառն
օրհնութեանց
իսկ
արժանի,
Յերկար
ամօք
նա
ծերասցի
Եւ
քահանայ
Տեառն
լինի:
Փոքր
Սարգիս
՚ւ
այլք
որ
լինի,
Նման
Պետրոսի
եւ
Պօղոսի,
Ձեզ
յիշատակ
բարի
լիցի
Եւ
յամենայն
չարեաց
փրկի:
Ստեփանոս
դու
Թոխաթցի,
Եղուկ
հազար
եւ
վայ
քեզի,
Դու
պարտական
բիւր
քանքարի,
Անգէտ,
յիմար
եւ
փանաքի:
Հայր
մեր
յերկինս
մեզ
ասողի,
Մեղքն
մաքրի
եւ
ջնջեսցի: