Տաղեր

Ես յուսով, հաւատով առ քեզ յուսանամ,
Աղախին եմ, արեամբ գնած քո ծառան,
Պատերազմ է կապեր հետ ինձ սատանան,
Կու զրկէ ի դրախտէն զիս որպէս Ադամ:

Ես նաւի պէս ծովուն մէջըն կու ծփամ,
Շահ ու զէն կու քննեմ, թէ զինչ լինենամ,
Շահ չունիմ ես, ի հոս յերկար կու կենամ,
Ճանապարհ չեմ հորդեր անտէն կու գնամ:

Նեղ է դուռն անտէնին, սակաւք կու գնան,
Ամէն օր կու քարոզէ գիրք ՚ւ Աւետարան,
Չեմ շիներ ես ի հոն ընծիկ օթեւան,
Իմ դիմացս է փակուեր դուռն արքայութեան:

Փափկանամ ես մարմնովս եւ ուրախանամ,
Յամէն օր մահն ի մօտս, ես անմահանամ,
Գումարեր եմ մեղօք ՚ւ ի քուն կու լինամ,
Յիմարութեամբ զմահուան օրն մոռանամ:

Կու յիշեմ ես զիմ մեղքս եւ խիստ կերերամ,
Յայն ահեղ դատաստանին ինձ վայ պիտի տամ,
Թէ ի հոս ճար անես դու ատենական,
Արժանաւոր աղօթք այնեմ բաւական:

Թէ մտիս բարձրանամ, նայ շատ ցածրանամ,
Խոնարհութեամբ զհոգւոյս ճարակն իմանամ,
Թէ ի հոս հոգեւոր աղքատ լինենամ,
Նայ ի հոն մեծանամ, դրախտին տիրանամ:

Ծանրացեալ եմ մեղօք ու ծուլ կու կենամ,
Թ՚ ապաշխարեմ` թողութեան արժանանամ,
Փափագեր եմ յուսոյդ, յուսով յուսանամ,
Կատարէ զիմ խորհուրդս, որ ես կուզենամ:

Յորժամ տեսնում զլոյսն եւ ուրախանամ
Եւ օրհնեմ զքեզ, Քրիստոս ի մէջ յարութեան,
Թաթոս քեզ ճար արա այս կեանքս օթեւան,
Ոնց որ չէ գոչեր փողն Գաբրելական: