Հա՛յ,
մտաք
յամիս
մարտին,
Ծառերն
ամենայն
ծաղկին
Հոտն
գայր
գարնանային,
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
ՅԵրուսաղէմ
քաղաքին,
Ամէն
ազգ
հոն
ժողովին,
Հաւսար
ուրախանային.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Հայ
ու
Հապաշ
՚ւ
Ասորին,
Շուրջ
գան
սուրբ
գերեզմանին,
Խնդիրքն
է
Լուսաւորչին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Ծնունդն
ի
Բէթղեհէմին,
Աշխարհս
ի
հոն
հաւաքին
Փա~ռք
ի
բարձունս
երգէին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Յեզերն
Յորդանան
գետին,
Քրիստոս
ի
ջուրն
մկրտին,
Ամէնն
ի
մեղաց
մաքրին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Փորձումն
ի
յանապատին,
Մի՛
տար
զմեզ
ի
փորձութիւն,
Պահէ
քո
պատուիրանին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Յիսուս
ի
ճանապարհին
տուն
գայ
ի
Զաքէոսին,
Ելեալ
ժանտաթզենին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Կոյրք
կային
ճանապարհին,
Ձայնիւ
աղաղակէին`
Կատարեցաւ
խնդրելին,
Լոյս
տվաւ
աչաց
նոցին:
Ի
Բեթանիա
գային,
Ննջումն
ի
Ղազարոսին,
Չորս
աւուր
մեռեալն
յարին,
Եւ
քոյրքն
ուրախանային:
Բազմեցաւ
յաւանակին,
Ժողովք
փառաբանէին,
Հանդերձ
տարածանէին,
Օրհնեալ
եկեալ
ասէին:
Տաճարն
ի
Սողոմոնին
Սաստեց
հավտավաճառին,
Ծերք
եւ
տղայք
օրհնէին,
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Վերնատունն
ի
Յովսէփին
Սկիզբն
արար
պատարագին,
Յիշատակաւ
նորոյ
ուխտին
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Նախանձաւոր
Յուդային,
Երեսուն
արծաթ
տւին,
Մատնեց
քահանապետին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
ԶՏէրն
անպարտ
ի
խաչ
հանին,
Մէջ
երկու
աւազակին,
Նա
է
փրկիչ
ամենին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Յովսէփ
Արեմաթացին
Եկաւ
ի
Գողգոթային,
Տեսնոյր
զՅիսուս
կենդանին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Ի
խաչէն
ի
վայր
առին,
Կտաւով,
խնկօք
պատեցին,
Դրեցին
սուրբ
գերեզմանին
Եւ
մատանեաւ
կնքեցին:
Զինուորքն
կու
պահէին,
Իւղաբեր
կանայքն
եկին,
ԶՅիսուս
կենդանին
տեսին,
Կալան,
զոտն
երկրպագին:
Յարեաւ
զատկին
կիրակին,
Եղեւ
մեզի
փրկութիւն,
Խաչողնին
գումարէին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին:
Թաթոսն
երետ
գոհութիւն,
Զբանս
ասաց
տնօրինին,
Աչօքն
է
տեսեր
զտեղին.
Լոյսն
ելնէ
Հայոց
զատկին: