Տաղեր

Հոգին մարմնոյն ասաց, թէ` Այլ ճար չունիմք,
Մեք սուրբ զԱստուածածինն բարեխօս խնդրեմք:
Մարմինն հոգոյն ասաց. ԶԱստուած աղաչեմք,
Քրիստոս Աստուածորդին մեզ հաշտեցնեմք:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Թէ զայս կատարեմք,
Ի յԱստուծոյ մեք այլ ամօթ չկրեմք:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Մեք հանց բան այնեմք,
Զմեր պահապան հրեշտակն սիրելի շինեմք:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Զայդ աղէկ ասիր,
Գէմ չենք օտարապէս մէկ մէկէ բաժնիր:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Դուն ինձի լուծ դիր,
Դնեմ զսանձս ու քաշեմ մինչեւ ի մեռնիլ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Երբ զայդ ինձ ասիր,
Մեղաց ճանապարհէն ի զատ դու կեցիր:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Ինձ խրատ տվիր,
Հանապազ զիս ի քո յահդ պահեցիր:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Դու իմ տաճար ես,
Ես ալ հանգչիմ ի քեզ, թէ զիմ կամս այնես:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Բարի հրամես,
Երթաս արքայութիւնն դու ժառանգես:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Դու մեղաւոր ես,
Հանապազ զմեղաց տունն կու շինես,
Մարմինն հոգոյն ասաց. Երբ զայդ ինձ կասես,
Լինամ քեզ հնազանդ, թէ ինձի լսես:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Եղիր մինակեց,
Չլնա թէ մեղք գործես, լինաս դուն այլ պեղծ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Ես եմ քենով խեղճ,
Անկայ ի մէջ մեղաց, մնացի անզեղջ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Մի՛ լինար ի քուն,
Արի, աղօթք արա ի մէջ գիշերուն:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Որդունքն են արթուն,
Ես ալ խիստ վախենամ դժոխոցն ահուն:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Խելացդ ես զապուն,
Կուտես ու կու խմես, չես կենալ արթուն:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Դուն ես մեղաց տուն,
Թէ զօրն ի լաց կենամ, նայ զայն կուզես դուն:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Չանես ղամզութիւն,
Ընկնիս սատանին ձեռքն ի գերութիւն:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Սուրբ Աստուածածին
Լինայ մեզ բարեխօս յօր դատաստանին:

Հոգին մարմնոյն ասաց. թէ` Գործէ զբարին,
Թէ գործես զբարին, նայ յաղթես չարին:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Մեղքն անհնարին
Ապականէ զմարմինն ու սեւնայ հոգին:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Մի՛ կենար անբան,
Թէ չէ կու մեռանիս մտնուս ի տապան:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Մեք եմք միաբան,
Բաժնեն ի մէկ մէկէ, դնեն ի զնտան:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Մի՛ ասեր բուխտան,
Լեզուդ որդունքն ուտին, չունիս դատաստան:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Անկից վախենամ,
Մեղաւորքն ի դժոխքն խիստ կու հեծան:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Շինէ քեզ քսակ,
Որ քու ամէն բաներդ լինայ իստակ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Ինձ ասցիր առակ,
Չունիմ ես բարի գործք, մնացի դատարկ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Եղիր բարունակ,
Զբարին պտղայբերես, որ լինայ բաժակ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Լինաս նահատակ,
Հանդիպիս շատ բարու, առնուս դու պսակ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Կաց մեղաց ի զատ,
Եղիր կարգաւորին բանին հնազանդ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Լինիմ ես ազատ,
Յորժամ խոստովանիմ, հասնիմ ի մուրատ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Թէ ունիս հաւատ,
Գինով, ուրախութեամբ մի՛ այներ սողպաթ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Կաց անկից ի զատ,
Գիտեմ, որ զքեզ ի յիս տւած ամանաթ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Մի՛ ասեր դու զուր,
Բանիկ՚մ որ դուն լսես, չխառնես հարուր.
Մարմինն հոգոյն ասաց. Դուն ես ինձի հուր,
Ունիմք մեք պահապան հրեշտակք սուրբ մաքուր:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Ողորմութիւն տուր,
Սիրով, ուրախութեամբ, որ չայրիս ի հուր:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Մեք սիրեմք զիրուր,
Ահեղ դատաստանին որ չլինամք կուր:

Հոգին մարմնոյն ասաց, թէ` Յիշէ զԱստուած,
Որ սատանան զքեզ չհանէ ի կամաց:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Դու կեցիր ի ցած,
Ճանապարհ անդէնին մնայ քեզի բաց:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Դուն ես հողեղէն,
Այդ ի՞նչ բան որ կանես, երբ նիւթդ ի հողէն:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Իմ սիրտն ի քարէն,
Ունիմ աներեւոյթ չարկամ հրեղէն:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Դուն ես կաւեղէն,
Թէ զքո սկիզբն ասեմ` ի սուրբ Սիոնէն.
Մարմինն հոգոյն ասաց. Դուն ես լուսեղէն,
Պատկեր ես Աստուծոյ, մոհր մոմեղէն:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Դու զայդ ինձ կամիս,
Լինամ քեզ հնազանդ մինչ որ մեռանիս:
Մարմինն հոգոյն ասաց, թէ` Դուն ես ազիզ,
Քենով ի շուրջ կու գամ ի յայսմ աշխարհիս:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Ուտես դու գէր միս,
Ըմպես զանուշ գինին, յետեւ տի մեռնիս:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Ատկից շահ չունիս,
Հորդէ զքո ճանապարհդ` պիտի փոշմանիս:

Հոգին մարմնոյն ասաց, թէ` Ասա մեղա,
Թէ կուզես որ հանգչիս գոգն Աբրահամայ:
Մարմինն հոգոյն ասաց, թէ `Այդ ինձ լինայ,
Երանի այն օրն` քեզ հանդիպեցայ:

Հոգին մարմնոյն ասաց, թէ` Աղօթք արա,
Զողորմութիւնն արա կամայ ՚ւ յակամայ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Չարկամ սատանայ,
Զողորմութիւնն զնա իսկի չուզենայ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Հոս չես կենալու,
Հորդէ զքո ճանապարհդ անդէն գնալու:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Տեղիք կա լալու,
Խաւար սառնամանիքն է ի վերայ ճանփու:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Խնդիր կա գալու,
Քո մանկութիւնդ գէմ չէ մնալու:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Տեղիք կա լալու`
Քեզ ի լուսոյ ստեղծեց, զիս` ափ մի հողոյ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Շինէ քեզ դարպաս,
Գիտես, որ անպատճառ դու ի հոն կերթաս:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Թէ կու վախենաս,
Պաշար քեզ շատ վերու, որ չի քաղցենաս:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Խիստ կանմահանաս,
Անմահութեանց զմահուդ օրն չիմանաս:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Թէ գործես վնաս,
Ահեղ դատաստանին համար պիտի տաս:

Հոգին մարմնոյն ասաց, թէ` Բարի գործէ,
Զղջա ի քո մտիդ եւ խոստովանէ:
Մարմինն հոգոյն ասաց, թէ` Ապաշխարէ,
Ապա թէ ճաշակես մարմնոյ ՚ւ յարենէ:

Հոգին մարմնոյն ասաց. Չարին համբերէ,
Մինչեւ որ գայ բարին, զքեզ գտանէ:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Դուն զԱստուած սիրէ,
Տայ քեզ մասն եւ բաժին սուրբ պատարագէ:

Հոգին մարմնոյն ասաց, թէ` Ի վեր հայեց,
ՅԱստուծոյ ՚ւ ի մարդկանէ դու այլ ամաչեց:
Մարմինն հոգոյն ասաց. Զիս ի հողոյ ստեղծեց,
Զորդին մեզի համար պարարակ զենեց:

Թաթոսն ի վերայ հոգուն մէկ բան մի ասաց,
Ով որ զհոգին զրկէ, պեղծ է ՚ւ անիծած.
Մեք ի թագաւորաց խիստ խեղճ մնացած,
Եղաք զերդ զանհովիւ ոչխար մոլորած: