Վարդապետն
Յիսուս,
Աստուածն
համայնի
Եւ
տայ
խնդրողաց
շնորհաբաշխ
հոգի,
Որ
եւ
պարգեւեաց
րաբունապետի,
Յովաննէս
անուն
էր,
Սեբաստացի:
Առեալ
զսուրբ
նշանն,
բերեալ
ի
յերկրի,
Էսկի
Ղրումու,
որ
Սուրխաթ
կոչի,
Դէմ
հարաւային
եւ
լեռնամիջի
Եւ
անդ
շինեցաւ
սուրբ
եկեղեցի:
Րամից
զուարթնոց
է
ցանկալի
Եւ
գեղեցկաշէն
նման
դրախտի,
Այլ
ուխտատեղիք
մարդկային
ազգի,
Փառք
եւ
պատուական,
պարծանք
աշխարհի:
Դու
ես
ապաստան
Ղրումու
Կաֆայի,
Ղարասու
կոչեալ,
բուրաստանօք
լի,
Այլ
արքայանիստ
Պահչիսարայի,
Դաշտաձեւ
յերկրին
օրհնեալ
Կեզլովի:
Այլեւ
շրջակայ
մօտ
գեղօրէի,
Գլուխ
ես
կարգեալ
եւ
վանօրէի,
Պահապան
կենաս
ամենայն
երկրի,
Ինձ
անարժանիս
Վարդան
ծառայի:
Նարդոս
եւ
քրքում,
հոտ
պալասանի,
Տաշխ
եւ
կինամոն
եւ
այլ
ծխելի,
Խունկ
անուշահոտ
միշտ
ի
քէն
բուրի,
Քառաթեւ
նշան
եւ
զարմանալի:
Ի
տաճար
փառաց
վերնոյն
Սիովնի,
Հինգ
խորան
կազմեալ
եւ
է
հրաշալի,
Գեղեցիկ
գումբէթ
եւ
ութանկիւնի,
Լուսամուտն
չորսթեւ`
նման
խաչի:
Է
երկաթագիր
բոլոր
գումբէթի,
Անուն
շինողի
եւ
թուականի,
Մարմնոյ
ծննդեան
փրկչին
Քրիստոսի,
Հազար
եռհարիւր
յիսուն
եւ
ութի:
Ա'յ
իմ
աննման
սուրբ
եկեղեցի,
Երիս
բարձրագոյն
ինն
աստիճանի,
Բնակեալք
հրեշտակօք
հազարք
եւ
բիւրի,
Հանապազ
աստուած
կու
փառաւորի:
Սրբութիւն
սրբոց,
որ
մատուցանի,
Պաշտօն,
պատարագ
յորժամ
ի
քեզ
իջանի,
Սուրբ
Հոգին
շնորհօք
կատարի,
Բաշխէ
խնդրողաց
առատ
եւ
ձրի:
Այլեւ
աննման
տաճար
գովելի,
Որպէս
նմանակ
Սողոմոն
տաճարի,
Սրբոյն
Յակոբայ
եւ
գլխադրի,
Հայոց
վանք
կոչեալ,
օթեւան
տեղի:
Ցնծայ,
զուարճանայ
սիրտ
զքեզ
տեսնողի
Եւ
փափագն
առնու
յԵրուսաղէմի,
Այլ
Մշու
սուլթան
սուրբ
Կարապետի,
Ամէնուն
կարօտն
ի
քեւ
կատարի:
Ես
անարգ
ծառայս
յետնեալ
ծառայի,
Յիմարեալ
մտօք
գովասանքդ
ասի,
Որչափ
որ
գովեմ
աւարտ
ոչ
ունի,
Եղբարք
իմ,
լերուք
անմեղադրելի:
Աստուած
ողորմի
հոգւոյն
շինողի,
Յովաննէս
անուն
սուրբ
վարդապետի,
Զիս
ի
միասին
ով
ոք
յիշեսցի,
Խնդրեմ
յաստուծոյ`
յինքն
յիշեալ
լինի:
Լցուեալ
թուականի
Հայոց
տումարի,
Հազար
եւ
հարիւր
քսան
եւ
հնգի,
Առ
ոտն
սրբոյն`
վանքն
Աստուածածնի,
Վանուց
Սուրբ
խաչին
գովքերն
ասացի: