Տաղեր

Վարդապետն Յիսուս, Աստուածն համայնի
Եւ տայ խնդրողաց շնորհաբաշխ հոգի,
Որ եւ պարգեւեաց րաբունապետի,
Յովաննէս անուն էր, Սեբաստացի:

Առեալ զսուրբ նշանն, բերեալ ի յերկրի,
Էսկի Ղրումու, որ Սուրխաթ կոչի,
Դէմ հարաւային եւ լեռնամիջի
Եւ անդ շինեցաւ սուրբ եկեղեցի:

Րամից զուարթնոց է ցանկալի
Եւ գեղեցկաշէն նման դրախտի,
Այլ ուխտատեղիք մարդկային ազգի,
Փառք եւ պատուական, պարծանք աշխարհի:

Դու ես ապաստան Ղրումու Կաֆայի,
Ղարասու կոչեալ, բուրաստանօք լի,
Այլ արքայանիստ Պահչիսարայի,
Դաշտաձեւ յերկրին օրհնեալ Կեզլովի:

Այլեւ շրջակայ մօտ գեղօրէի,
Գլուխ ես կարգեալ եւ վանօրէի,
Պահապան կենաս ամենայն երկրի,
Ինձ անարժանիս Վարդան ծառայի:

Նարդոս եւ քրքում, հոտ պալասանի,
Տաշխ եւ կինամոն եւ այլ ծխելի,
Խունկ անուշահոտ միշտ ի քէն բուրի,
Քառաթեւ նշան եւ զարմանալի:

Ի տաճար փառաց վերնոյն Սիովնի,
Հինգ խորան կազմեալ եւ է հրաշալի,
Գեղեցիկ գումբէթ եւ ութանկիւնի,
Լուսամուտն չորսթեւ` նման խաչի:

Է երկաթագիր բոլոր գումբէթի,
Անուն շինողի եւ թուականի,
Մարմնոյ ծննդեան փրկչին Քրիստոսի,
Հազար եռհարիւր յիսուն եւ ութի:

Ա'յ իմ աննման սուրբ եկեղեցի,
Երիս բարձրագոյն ինն աստիճանի,
Բնակեալք հրեշտակօք հազարք եւ բիւրի,
Հանապազ աստուած կու փառաւորի:

Սրբութիւն սրբոց, որ մատուցանի,
Պաշտօն, պատարագ յորժամ ի քեզ իջանի,
Սուրբ Հոգին շնորհօք կատարի,
Բաշխէ խնդրողաց առատ եւ ձրի:

Այլեւ աննման տաճար գովելի,
Որպէս նմանակ Սողոմոն տաճարի,
Սրբոյն Յակոբայ եւ գլխադրի,
Հայոց վանք կոչեալ, օթեւան տեղի:

Ցնծայ, զուարճանայ սիրտ զքեզ տեսնողի
Եւ փափագն առնու յԵրուսաղէմի,
Այլ Մշու սուլթան սուրբ Կարապետի,
Ամէնուն կարօտն ի քեւ կատարի:

Ես անարգ ծառայս յետնեալ ծառայի,
Յիմարեալ մտօք գովասանքդ ասի,
Որչափ որ գովեմ աւարտ ոչ ունի,
Եղբարք իմ, լերուք անմեղադրելի:

Աստուած ողորմի հոգւոյն շինողի,
Յովաննէս անուն սուրբ վարդապետի,
Զիս ի միասին ով ոք յիշեսցի,
Խնդրեմ յաստուծոյ` յինքն յիշեալ լինի:

Լցուեալ թուականի Հայոց տումարի,
Հազար եւ հարիւր քսան եւ հնգի,
Առ ոտն սրբոյն` վանքն Աստուածածնի,
Վանուց Սուրբ խաչին գովքերն ասացի: