Տաղեր

Երթամ չի կենամ ի հոս, ուր երթամ հոն ալ չի կենամ,
Երթամ ի Հոռոմն ի վայր, վտարիմ այլ ըսկի չի գամ:

Թէ գան ու զիմ տեղն ասեն, նա հեռու եմ, այլ հեռանամ,
Թէ գան տիրամայրն ասեն, նա զնճիլն իմ կտրեմ ու գամ:

Այնչափ գամ նստիմ տեղինքս, ասեմ մեղայ եւ շատ լամ,
Եւ իմ դառնացեալ անձինս եղուկ ու հազար վայ տամ:

Բազում անօրէնութեանս խոստովանիլ կամենամ,
Եւ իմ չարաչար մեղացս զղջալով շուտ դարձ գամ:

Բարեկամաց, ընտանեաց մեծ ու փոքրու հաշտենամ,
Եւ իմ մեծամեծ մեղացս ազատիլ թէ թանամ:

Վերջք ի թոշակ սրբութեան հասանել արժանանամ,
Եւ իմ ստեղծօղ աստծուս գոհութիւն հազար փառք տամ:

Այնուհետեւ նեղութիւնս յետ ձգելով մոռանամ,
Աստուածային հրամանաւ գերեզմանիս մօտենամ:

Մարդու այլ վատ չասելով, մոմի նման կակղանամ,
Հողու հաւասար նմանելով կոխեն ու անցանեն դուրանամ:

Յորժամ զհոգիս աւանդեմ, մարմնով սարսափմամբ դողամ,
Լալագին պաղատանօք դէմ առ աստուած ընթանամ:

Հանդերձ հրեշտակօք սրբովք զհոգիս իւր տիրւոջն տամ,
Խնդրեմ անտես չառնելով խառնեալ ընդ արդարոցն երամն:

Բազում ժամանակ հոգովս աստուծոյ հրամանին կենամ,
Մինչ ի գալուստն Քրիստոսի սուրբ տեսլեան արժանանամ:

Իւր յաջակողման դասուն, դասակից առնէ յարաժամ,
Յաւիտեանս յաւիտեանից ցնծամ, բերկրիմ, զուարճանամ:

Յորժամ յողբերս ասացի, էր իմ հասակաս 80 ամ,
Հասուցանօղ ստեղծողին գոհանալով շատ փառք տամ:

Ի թուականիս մեծ հայոց ՌՃԽ յամ
Զձեզ աղաչեմ հա՛րք, յեղբա՛րք, կարդայք` ինձ ողորմիս տայք: