Ա
ստուածային
հրամանն
որ
կ
Ա,
Ա
դամային
սեռիս
վեր
Ա,
Ա
ռեալն
հողոյ
ի
հող
դառն
Ա,
Ա
րդար
հոգին
առ
Տէր
գն
Ա:
Բ
ոլորապէս
մարդիկք
լրմամ
Բ,
Բ
աւեալ
յերկրի
փոխին
մահուամ
Բ,
Բ
այց
եւ
արդարք
նոյն
հրաւիրմամ
Բ,
Բ
առնան
յերկրէ
Տեառն
կոչմամ
Բ:
Գ
այ
հասանէ
նոյն
օր
արա
Գ,
Գ
լխոյն
ընտրեալ
հայկազնոյս
թա
Գ
`
Գ
րիգորիսի,
որ
պատրիար
Գ,
Գ
րիգորաշէն
տան
լուսածա
Գ:
Դ
րախտ
հոգւոց
եւ
ծաղկազար
Դ,
Դ
արմանելով
բուժեր
զմար
Դ,
Դ
ատարկացեալ
մնաց
անզար
Դ,
Դ
առնակսկիծ
խոցեալ
զմեր
լեար
Դ:
Ե
ւ
քերթողացն
այս
յայտնի
Է,
Ե
չըն
եւ
Ե
թըն
վերջադաս
չ
Է:
Ե
չըն
ի
վերջի
փոխի
ի
յ
Է,
Ե
թըն
այսպէս
բազմաց
յայտ
Է:
Զ
օրք
երկնայինք
գոչեմք
առ
ձե
Զ,
Զ
ուարթնոց
դասք
լացէք
զմե
Զ,
Զ
գեցաք
զխաւար,
հանէք
զբեհե
Զ,
Զ
րկեալ
հօրէն,
որ
ծնաւ
զմե
Զ:
Է
նն,
որ
ընտրեաց
զնա
յերկր
Է
Է
հար
զմեզ
որպէս
կամքն
Է,
Է
առ
զթագն
գլխոյս
մերմ
Է,
Է
թող
անտէր
զհօտն
ի
հովու
Է:
Ը
նթերցողաց
դասք
արտասու
Է,
Ը
ղձմամբ
ողբալ
մեզ
արժան
Է,
Ը
նդ
իմ
լալոյ
ժամանակ
Է,
Ը
ստ
առակին,
որ
հրամայ
Է:
Թ
ախծեալ
սգով
քաղաք
Ամի
Թ,
Թ
ողեր
զուրախութեանդ
առի
Թ,
Թ
աքեաւ
յերկրիդ
անգին
յակին
Թ,
Թ
ափուր
մնաց
քո
սուրբ
գաւի
Թ:
Ժ
ամանելով
նամակիս
գու
Ժ,
Ժ
ամանակ
է
ողբալոյ
յոյ
Ժ,
Ժ
ուժկալելոյ
չունի
ոք
ժոյ
Ժ,
Ժ
ախեալ
եղաք
վիրօք
անբու
Ժ:
Ի
մաստունք
վեհ
այդ
քաղաք
Ի,
Ի
մացուցէք
զայդ
յՈւռհայ
Ի,
Ի
ձէնջ
արեւն,
որ
մեզ
ծագ
Ի,
Ի
ջեալ
թաքեաւ
ի
խոր
գբ
Ի:
Լ
եզուն
արագ
զի
կայ
լռեա
Լ,
Լ
ուսատիպ
կերպն
այլագունեա
Լ,
Լ
սող
ականջն
այլ
ոչ
լուեա
Լ,
Լ
ալով
լացէք,
ո'վ
սիրեցեա
Լ:
Խ
րատն
յորդոր
որպէս
ըզուղ
Խ,
Խ
ափանեցաւ
նա
յոյժ
կանու
Խ,
Խ
ամրեալ
բերանն
աստուածամու
Խ,
Խ
փեալ
շրթանցն
մշտաբու
Խ:
Ծ
ով
էր
մտօք
՚ւ
ալեօք
ծաղկա
Ծ,
Ծ
այրագունի
յիմաստ
հասա
Ծ,
Ծ
ասկեր
բանիւ
զսրբոցն
առա
Ծ,
Ծ
ով
իմաստիւք
համատարա
Ծ:
Կ
րթեր
տառիւ
խրթնածածու
Կ,
Կ
արգաւ
մեկնէր
յատուկ-յատու
Կ,
Կ
ոծով
ասէք
վա~յ
եւ
եղո~ւ
Կ,
Կ
ործանեցաւ
սիւն
եւ
նեցու
Կ:
Հ
ոգայ
քաղաք
աստուածապա
Հ
Հ
եղինակիս
միոյ
զմա
Հ,
Հ
այաստանեաց
շիջաւ
մեծ
ջա
Հ,
Հ
րճուիլն
մեր
եղեւ
անշա
Հ:
Ձ
այնն
լռեալ
բանիւն
հանդեր
Ձ,
Ձ
եռք
կարկամեալ
աստուածամեր
Ձ,
Ձ
օրձ
ի
հողոյ
զմարմինն
էհեր
Ձ,
Ձ
գեր
զանձամբն
որպէս
հանդեր
Ձ:
Ղ
եկաւար
մեր
զմեզ
եթո
Ղ,
Ղ
օղեալ
ի
ծով,
որ
է
ի
հո
Ղ,
Ղ
եկ
խորտակեալ
նաւին
վարո
Ղ,
Ղ
ամպար
շիջաւ
լուսոյն
ծագո
Ղ:
Ճ
արտար
քարոզն
աստուածահա
Ճ,
Ճ
ահեալ
զորդիքս
եթող
անա
Ճ,
Ճ
ոխանալով
որդւոցն
հար
Ճ,
Ճ
եմեալ
չարկամքն
եղեն
զուար
Ճ:
Մ
իջագետաց
ձայն
գուժոյ
տա
Մ,
Մ
եծիդ
Ամթայ,
Ուռհայոց
րա
Մ,
Մ
խիթարել
զձեզ
ջանա
Մ,
Մ
իանգամայն
անկարանա
Մ:
Յ
ոյս
մեր
հատաւ,
եղաք
լալո
Յ,
Յ
որդ
արտասուք
յաչաց
հեղլո
Յ,
Յ
ոյժ
թշուառեալ,
արժան
ողբո
Յ,
Յ
այնպէս
հովուէն
զմեզ
զրկելո
Յ:
Ն
սեմացաւ
ծագող
լուսոյ
Ն,
Ն
ստեալ
ողբամք
որդիքս
զնոյ
Ն,
Ն
աւն
բեկաւ
ի
մէջ
ծովուն,
Ն
աւորդքն
յապշեալ
յահէ
հողմոյ
Ն:
Շ
արժեալ
բերանն
աստուածահրա
Շ,
Շ
րթանցն
բղխէր
բան
հօրահրա
Շ,
Շ
ունչն
գովեալ
հոգիահրա
Շ,
Շ
իջաւ
ահա,
մնացաք
անճա
Շ:
Ո
~վ
Հայաստան,
հարս
մեծարգ
Ո,
Ո
՞ւր
է
շքեղ
սուրբ
փեսայն
ք
Ո,
Ո
ւղի
անդարձ
գնաց,
ո'չ
գ
Ո,
Ո
ղբա
եւ
լա'ց
զայրութիւն
ք
Ո:
Չ
ուեաց
ի
մէնջ
զմեզ
ուսուցի
Չ,
Չ
ունիմք
զայլ
ոք
զգիրս
թարգմանի
Չ,
Չ
կայ
խրթին
տառից
մէկնի
Չ,
Չ
մնաց
հանգոյն
նորա
վիպի
Չ:
Պ
արթեւազանց
տան
հոյակա
Պ,
Պ
արիսպն
անկաւ,
եղեւ
տագնա
Պ,
Պ
արծեալ
լեզուքս
եղեն
ի
կա
Պ,
Պ
արտեաց
զմեզ
խաւար
եւ
տա
Պ:
Ջ
ահն
շիջաւ
յեկեղեցւո
Ջ,
Ջ
ահունակ
իւր
բարձաւ
տեղւո
Ջ,
Ջ
ուր
ցամաքեալ
Տեառն
այգւո
Ջ,
Ջ
արդեալ
հատաւ
բարի
բողբո
Ջ:
Ռ
աբբոյն
մեր
կեանք
զվճարն
էա
Ռ,
Ռ
ամից
խաւար
եղեւ
իսպա
Ռ,
Ռ
եհն
մահու
զնա
էա
Ռ,
Ռ
ամուտս
լացից
մեծաբարբա
Ռ:
Ս
ուգ
առ
յերկիր,
օգնեա
հիգոյ
Ս,
Ս
ապէս
արեւ
ամփոփեաց
զլոյ
Ս,
Ս
փռեցաւ
մէգ
վերայ
հոգւոյ
Ս
Ս
եւաթորեալ
խաւար
անլոյ
Ս:
Վ
արդապետաց
վարժիչն
սիրո
Վ,
Վ
երափոխեալ
առ
Տէր
հոգւո
Վ,
Վ
ճիտ
մարմնոյն
պատեալ
հողո
Վ,
Վ
ա~յ
զրկելոյս
հազար
լեզուո
Վ:
Տ
անն
աստուծոյ
սիւնն
հաստա
Տ,
Տ
ապալեցաւ,
անկաւ
ի
զա
Տ,
Տ
ան
բնակիչքս
վատաբախ
Տ,
Տ
խրեալ
լացցուք
անթիւ
եւ
շա
Տ:
Ր
աբունս
զմեզ
անտես
արա
Ր
Ր
ապաղ
եղաք
մեք
եւ
շիւա
Ր,
Ր
ամեալքս
ողբամբք
անմխիթա
Ր,
Ր
ախ
մեր
դարձաւ
սուգ
մահարա
Ր:
Ց
ամաքեցաւ
ջուրն
Կենա
Ց,
Ց
աւք
մեծագոյն
զմեզ
պատեա
Ց,
Ց
ուպն
բեկաւ
աշակերտա
Ց,
Ց
նծութիւն
մեր
փոխաւ
ի
լա
Ց:
Ւ
իւղինեկիս
վասն
մահո
Ւ
Ւ
իւղ
եւ
հիւթ
տարրացելո
Ւ
Ւ
իւսեալ
բանիցս
մու
առ
մո
Ւ
Ւ
իծեալ
Գրիգորս
Կեսարո
Ւ:
Փ
ութով
զկենացն
ելից
զչա
Փ,
Փ
առացս
եղեւ
տերեւաթա
Փ,
Փ
րկչէն
առեալ
զծաղիկն
անթա
Փ,
Փ
ոխի
մահուամբ
թուիս
այսչա
Փ:
Ք
անակ
Հայոց
թուին
համար
Ք
Ք
առից
կրկին
հարիւրիւ
չափ
Ք,
Ք
ան
զայս
յաւել
երկերիւրեակ
Ք,
Ք
առիւն
մի
պարզ,
մի
եւ
յիսնեակ
Ք: