ԱԶՆՈՒԱՏՈՀՄ ԶՕՐԱՊԵՏԻ,  ՔԱՋԱԶԱՐՄ ՀԱՅՐԵՆԱՍԻՐԻ  ՎՍԵՄԱՄԻՏ ՀԱՅԿԱԶՆՈՅ ՍՄԲԱՏԱՅ  ԿԱՅՍԵՐԱՊՍԱԿ ԱՍՊԵՏԻ

Հոգեհարազատ սիրոյ

նորընձիւղ առհաւատչեայ

Ես ո՞ւմ զիմ ողբոց բացից սգարան,
Ես ո՞ւմ դառն վիրացս ցուցից զբերան.
Վաղուց գլխիկոր թախծեալ իմ քնար`
Անկեալ ի խոնարհ, խզեալ զիւսոյն լար,
Բանայր ինձ զայն խոր զընդան հոգեսպառ,
Վայել զիմ կենաց վայրիկ այս թշվառ,
Գրկել զայն անսիրտ, սառն չքադարան,
Մահվամբ դիւրանալ ի նախնեացն կայան.
Սուրբ փոշւոյն գէ՛թ իմ կոճղ ոսկերոտեաց
Նվիրել, մնալ զատ յայս արհաւրաց:

Դու՛ զիմ սպառեալ շունչ կրկին զարթուցեր,
Դու՛ նսեմ հոգւոյս նոր լո՛յս բաշխեցեր.
Ի Քո՛յդ հայեցեալ սէր առ Հայրենին,
Ի ջերմ Քո եռանդն սրտի վեհ-խորին`
Անկան կեղեւանք յաչացս դառնակոծ,
Կենսահատ իմ թեւք զօրացան ի Քոց
Ձայնից երկնասլաց: Ո՛հ, զարթնում յանկարծ,
Մահաշունչ իմ քուն մեկնի ինքնհալած:
Հայրենին իւրով չքնաղ մեծութեամբ,
Հայկազունք իւրեանց ընտիր վեհութեամբ
Նոր դրա՛խտ, նոր օ՛ր սուրբ բացան առաջի
Թխպեալ իմ հոգւոյ, ծիւրեալ իմ սրտի:
Որդին կարօտեալ ի ծունկս սիրավառ
Անկեալ` որոնէ զիւր աստղ ուղեվար:
Դու յայս երկնաղերս մաղթանաց պահու
Կանգնիս ի բարձունս Հայկազանց դասու.

Հոգեհրաշ տեսլեամբ անմահ Քոց նախնեաց,
Կիլիկեան վեհից Սմբատաց քաջաց
Զանուն, զօրինակ, զսիրտ եւ զեռանդն
Ի Քո՛յդ վեհ անձին բերեալ սիրամարտ`
Բանաս զիմ լեզու, հանես զիմ բաղձանս
Ի բոյլս դիւցազանց մերոց ի կայանս,
Զորս բուռն ժամանակն թաղէր ի մոխիր,
Զորոց գին անկշիռ, անգիտէր երկիր:
Թէ ո՛չ Բրաբիօն կապեսցեն Քեզ ձեռք,
Թէ ո՛չ խրոխտ կրկէսք կանգնեսցեն Քեզ մերք,
Մուսայն զքո անուն` ընտիր, պաշտելի,
Յանցէ՛, վե՛հ սեպուհ, ի կամարս երկնի:
Անդ ջոկք մեծազանց մերոց սուրբ նախնեաց,
Աստ սիրտք շնորհապարտք անմեղ մեր մանկանց
Դարուց խիզախեալ` զանմահ յիշատակ
Քո սուրբ պահեսցեն յամայր անքանդակ: