Հայրէններու բուրաստանը

ՔՍԱՆԵՒՀԻՆԳԵՐՈՐԴ ՏԱՂԱՇԱՐՔ

Ա.

Զինչ նուռն ի նըռան վըրայ, ես եմ ձեր դըռանն ի վըրայ.

Զինչ հաւն ի կըտինվրայ, ես ի ձեր երդիցն ի վըրայ.

Կամ ա՛ռ կամ խապուլ արա՛, կամ գըրէ՛ զանձըս քեզ ծառայ,

Թէ չէ առուփախ կ՚անեմ, աչքըդ լայ, անձըդ երերայ։

Բ.

Ի՞նչ կ՚անեմ կամ ի՞նչ լինիմ, որ կ՚երի սըրտիկս ամէն օր.

Կու սիրեմ ազապ աղջիկ, կու ձըգէ պագիկն օրմէն օր.

Քէրամ քեզ, եա՛ր, ա՜խ արա՛, կուգամ քեզ հանց խաֆիլ օր.

Հոգեկ, ի՜նչ եար, ա՜խ, առնեմ, ինչ ունիմ ի նա է այսօր։

Գ.

Աղուոր մ՚ի գընալ տեսայ, կանչեցի թէ՝ Կարմի՛ր երես։

Դարձաւ ու ճուղապ երետ՝ Ես աղուոր, դուն ո՞ւր փախել ես.

Աստուած ինձ երես երետ, քեզ աչեր, դու կանգնէ՛ ու տե՛ս.

Ինձ ըռընտութիւն երետ, քեզ կըրակ, որ դու զքեզ երես։