Հայրէններու բուրաստանը

ՀԻՆԳԵՐՈՐԴ ՏԱՂԱՇԱՐՔ

Ա.

Աւա՜ղ ու հազա՛ր բերան, թ՚ինչ խելօք ՛ի՝ անխելացայ.

Քան ըզկաթն յըստակ էի, քան զգարնան ջուր պըղտորեցայ.

Քան զասպապ ի ծալն էի, նա տըկուկ տըկուկ քակուեցայ.

Քան զմարգրիտ ի շարին էի, չըմաժան՝ փողոց թափեցայ։

Բ.

Մանուկ այն մանկան կ՚ասեմ որ ընտրէ զհայրէնն ու ասէ.

Զհայրէնին ղաթար ասէ որ յիւրըն ամօթ չըբերէ.

Մարդիք կայ ի յայս ճերկաս որ կ՚ասեն թէ բան չըգիտէ.

Լեզուակ կայ այնոր բերանն որ ղաթար ջորին չըքաշէ։