(Համեմատութիւն
աշակերտի
առ
վարժապետս,
որպէս
բազմաց
մի
եւ
սոսկա)
Աչք
իմ
լուսատու,
զիա՞րդ
խաւարեցար,
Բազուկ
իմ
հզոր,
զիա՞րդ
յարմնկէ
հատար,
Գլուխ
իմ
գանգրահեր,
զիա՞րդ
խոնարհեցար,
Դու
համասփիւռ
ծաղիկ,
զիա՞րդ
թառամեցար:
Երկինք
լուսատու,
զիա՞րդ
ամպով
ծածկեցար,
Զօրեղ
զօրաւոր,
զիա՞րդ
խոցեցար,
Է',
շունչ
իմ
եւ
հոգի,
զիա՞րդ
քաղւեցար,
Ընտիր
մարմնով
սուրբ
եւ
կոյս,
զիա՞րդ
ի
հող
լուծար:
Թագ
ականակուռ
գլխու
իմ,
զիա՞րդ
վերացար,
Ժրաջան
մեղու
եւ
գործ
քաղցրահամ,
զիա՞րդ
դադարեցար,
Ի
յայգոյն
Քրիստոսի
դու
ծառ
պտղալի,
զիա՞րդ
գօսացար,
Լեզու
քաղցրախօս
ահարկու
դիմօք,
զիա՞րդ
լռեցար:
Խորհուրդ
բարի,
կոյս
մաքուր,
զիա՞րդ
վերացար,
Ծով
ծիրանի
խաղաղ
անքոյթ,
զիա՞րդ
վրդովեցար,
Կանգնող
գլորելոց,
զիա՞րդ
վերջացար,
Հոգով
լցեալ
տուն
եւ
տաճար,
զիա՞րդ
քանդեցար:
Ձեռդ
նաւարկու,
ղեկդ
ճարտար,
զիա՞րդ
դու
անկար,
Ղամբար
լուսափայլ,
ջահ
անշիջելի,
զիա՞րդ
դու
շիջար,
Ճշմարիտ
ողկոյզ,
սիրով
քո
արբեալ,
զիա՞րդ
ճմլեցար,
Մարգարիտ
պայծառ
ատամունք
շարեալ,
զիա՞րդ
նստեցար:
Յայդ
քո
լուսով,
ունքդ
քո
կամար,
զիարդ
անտեսեցար,
Նռնենի
ծաղիկ,
փթթեալ
վարդենի,
զիա՞րդ
տգեղացար,
Շրթունքդ
լար,
կլափդ
փայլուն,
զիա՞րդ
ի
հող
մածար,
Որդահոսան
գետ,
աղբիւր
բարեհամ,
զիա՞րդ
ցամաքեցար:
Չորից
յօրինեալ,
երրեակէ
գովեալ,
զիա՞րդ
քակեցար,
Պարիսպ
ամրութեան,
տեղի
ապաստան,
զիա՞րդ
տապալեցար,
Ջուր
զովացուցիչ
տապմամբ
ծարաւոյ,
զիա՞րդ
ծածկեցար
Ռետին
քաղցրութեան,
մանանայ
երկնային,
զիա՞րդ
հալեցար:
Սխրալի
խարիսխ
հաստատեալ
ուսու,
զիա՞րդ
կործանեցար,
Վերջացեալ
ժամուս
ճրագ
լուսատու`
ուժգնակի
հողմով,
զիա՞րդ
դու
շիջար,
Տարածեալ
մտաց
լուծմունք
քո
գրոց,
զիա՞րդ
դադարեցար,
Րաբունեաց
պարծանք,
գլուխ
Հայկազան,
զիա՞րդ
դու
անկար:
Ցնծութիւն
Հայոց,
պարծանք
աշխարհաց,
զիա՞րդ
բանտեցար,
Ւիւծեալ
հառաչեմ,
խղճիւ
խոցոտիմ,
զիա՞րդ
խոցեցար,
Փառացն
ձայն
հաւուն
լսեցար,
սլացեալ
հոգով
զիա՞րդ
ընթացար,
Քնար
քաղցրախօս,
երգարան
Դաւթի,
զիա՞րդ
անշնչացար: