Տաղեր

Շնորհօք Տեառն գործս սկսայ,
Հոգւոյն Սրբոյ սիրովն հարայ,
Արդ ես նուաստ Եփրեմ ծառայ,
Գրեմ եղբարցդ վասն ապագայ:
Աշակերտ եմ տեառն Յակովբայ,
Հայրապետին Էջմիածնայ,
Առ նա սնայ, յարբունս հասայ,
Եպիսկոպոս, րաբբի եղայ
Եւ զկնի մահուան նորա
Եկեալ եղեայ ես Էտրէնայ.
Իսկ ժողովուրդք, թէ քահանայ
Խնդրեցին զիս, որ աստ կացայ,
Կամօք նորին յաջորդ նստայ,
Եղէ ծառայ Աստուածածնայ:
Բայց թշնամեաց հանդիպեցայ,
Զի ոչ երբեք հանգստացայ,
Զի ճշմարիտ է բանն Յոբայ,
Թէ կեանք մարդկան փորձանք լինայ,
Յորմէ առ Տէր ես յուսացայ,
Ձեռաց նոցին փրկեալ զերծայ:
Աղօթեցի եւ ցանկացայ,
Սուրբ տանց շինմանցն հնարեցայ,
Աստուածածնի սուրբ Թորոսայ
Նորոգութեանցն հետեւեցայ:
Զոր եւ շինմանց ի ձեռն արկայ,
Խաղաղութեամբ աւարտեցայ,
Զներկայիս եւ զապագայ,
Տեղ աղօթից եղեն սոքայ:
Եւ պատկերաց իսկ ջանացայ,
Զեկեղեցիսն պայծառանայ,
Սուրբ Թորոսայ, ներսն որ կայ
Եւ արտաքոյ գաւթի նորայ:
Առ որս հայցեմ Աստուածածնայ,
Սուրբ Թորոսայ, սուրբ Մինասայ,
Լիցին առ Տէր միջնորդք սոքայ,
Թէ դու ընկալ եւ ընդունեա
Զաշխատմունսն սոսկ Եփրեմայ,
Որ ըստ կամացդ հաճոյանայ:
Վարձս բարիս դու պարգեւեա,
Զարքայութիւնդ նորա շնորհեա,
Որ աստանօր թէ զապագայ
Զեկեղեցիսդ անշարժ մնայ:
Իսկ հանդիպողք եղբարքդ սմայ,
Խնդրեմ ասել մէկ «Հայր մեղայե
Զոր Տէրն գթած ձեզ բարի տա
Եւ յետ աստեացս զդրախտն Յադինայ:
Աւարտ բանիս ասեմք մեղայ
Եւ մանաւանդ Տէր ողորմեա,
Փառք աշխարհիս յունայն իմայ
Եւ միշտ առ Տէր դու աղօթեա,
Շրջաբերեալ թուոյս Հայկայ
Ըստ քննութեանց դու ՃԱՌԻս գիտեա: