Տաղեր

Կամակցութեամբն աստուածային,
Սեպտեմբերի տասնեւութին,
Ստամպօլու ուխտաւորնին
Նաւով եկեալ Թէքիրտաղին:
Ռէիզ նաւին հետ ընդ նոսին,
Որ Թօտօրայ անուանէին,
Ելեալ նաւէն առ իս եկին,
Գլուխ խոնարհեալ ձեռս իմ պագին:
Զի էր երկայն հասակ նորին,
Եւ հրաշագեղ դէմք պատկերին,
Խիստ համեստ էր շարժմունք նորին,
Կարգաւ խօսող ըստ պատշաճին:
Զի հետն ունէր իւր եազիճին,
Հմուտ, ճարտար, ռախամ գրին:
Սեղան բազմաք ի միասին,
Կերեալ, արբաք զանուշ գինին:
Մինչդեռ գաւաթն էր ի ձեռին,
Յանկարծ ծովէն թօփ ձգեցին,
Խիստ զարմացաք վասն բախտին,
Զի այն եղեւ ի յայն պահին:
Այլ եւս եղբարք առ մեզ կային,
Ալէքսանոսն Ստամպօլցին,
Զի էր եկեալ հետ կէմիին,
Նախածանօթ մեր սիրելին,
Վեքիլ վանից սուրբ Յակոբին,
Երուսաղէմ մեծ աթոռին,
Նստաւ առ մեզ մէջ օտային,
Առնոյր զնաւլուկն ուխտաւորին,
Յառաջ պապա մեր Մուրատին
Եւ այլս կարգաւ հետ ընդ նմին:
Իսկ ի յաւուր չորեքշաբթին
Գնացեալ մտաք ի մէջ նաւին,
Ժամն ասացաք յերեկոյին
Եւ «Տէր ուղղեանե զկնի նորին,
Մեր Էտրէնու ուխտաւորին
Եւ այլ եղբարքն, որք անդ էին:
Եւ օրհնեցի զամենեսին,
Զողջոյնն տուաք բարեւմնային,
Իսկ նաւավարքն յունաց ազգին
Յետ այնորիկ զերկաթն առին:
Ելաք նաւէն հետ Յարութիւն,
Մտաք ի մէջ մեր ղայեիւին,
Եկեալ հասաք յեզր ծովին,
Գնացեալ մտաք մէջ օտային:
Իսկ ելքեանճին հետ Թօտօրին
Ի յառագաստ նաւին բացին,
Ելեալ գնայր վերայ ծովին
Եւ սլանայր հողմովն ուժգին:
Յորմէ ասեմք Տէր ընդ նոսին,
Գնացեալ հասցեն ի Պաղեստին,
Յետ այսորիկ խնամքն արարչին,
Զինչ որ կամի զայն կատարին:
Քանզի ասի տէրտէրներին,
Մինչդեռ էի Թէքիրտաղին,
Յեկեղեցւոյ երէցփոխնին`
Հաճի Սէրգիս հիւրասիրին:
Եւ զի՞նչ ասէք վասն Այեազմին
Պանտալիոն սուրբ վկային,
Կամիմ գնալ ի յայն տեղին
Եւ ուխտս առնել ըստ օրինին:
Նոքա ասին` Կամք քո լիցին,
Եթէ գնամք, բարւօք լինին,
Իսկ ի յաւուր շաբաթ օրին
Զամենայն ինչս պատրաստեցին:
Եւ ի յաւուր կիրակէին,
Յետ աւարտման պատարագին,
Իջեալ գնացաք յեզր ծովին,
Ելեալ հեծաք յերիվարնին,
Մտրակեցաք ընդդէմ ճանփին,
Գնացեալ հասաք ի Քէմէրլին,
Իջաք ձիանցն մօտ յաղբիւրին,
Գնացեալ մտաք մէջ Քէմէրլին:
Աղօթեցաք ըստ պատշաճին,
Ուխտս արաք Այեազմային,
Լուացուեցաք ջրոյ նորին
Եւ օրհնեցաք Տէր կենդանին:
Եկեալ նստաք ծառի տակին,
Բերեալ սեղան զարդարեցին,
Տէր Մէլքիսէթն Մալղարացին
Առեալ ի ձեռն փարչի րախին,
Ետուր ի յիս, տէր Յարութիւն,
Տէր Խաչատուր, տէր Սարգսին,
Տէր Կիրակոս, տէր Մարկոսին,
Եւ հուսկ յետոյ մեր Յարութին:
Պատրաստ հաւերն յօշոտեցին,
Զայլ կերակուրսն, որ ի կարգին,
Առեալ կերաք ի միասին,
Ուրախացաք ի յայն տեղին:
Հեծեալ ձիոյն մեր Յարութին,
Ղօլանն կտրաւ ի մէջ տեղին,
Սէմէրն անկաւ վերայ գետնին
Եւ ձին չփլախ մնաց դաշտին:
Տարակուսեալ մեր Յարութին,
Փորձանք եկաւ իմոյս գլխին,
Յայս կոյս, յայն կոյս որոնեցին,
Մախաթ գտան ու կարեցին:
Կրկին հեծաք յերիվարին,
Մտրակեցաք հանդէպ բլրին,
Երբոր հասաք վերի ճանփին,
Միւս քահանայքն եկեալ հասին:
Արդ վերստին մտրակեցին,
Յերիվարնին վազացուցին,
Հասեալ ի գիւղն Պանատոզին
Անցեալ ի մէջ, ելեալ գնացին:
Մեք այլ հասաք յեզեր ծովին,
Որ նաւավարքն սոխ առնէին,
Աճապարեալ ի յայն տեղին,
Եկեալ հասաք գիւղն Ղումբաղին,
Ի մէջ անցեալ հանդէպ բլրին,
Գնացեալ հասաք ուխտատեղին,
Իջաք ձիանցն մօտ Այեազմին,
Պանտալիոն սուրբ բժշկին:
Աղօթեցաք ըստ պատշաճին,
Ուխտն արարաք ի միասին,
Լուացուեցաք ի ջրոյ նորին
Եւ օրհնեցաք զՏէր կենդանին:
Ոմանք մնացին ի յայն տեղին,
Վասն եփելոյ կերակուրին,
Բայց մեք հեծաք յերիվարնին,
Զէնկու արաք դէպ Ռորոյիցին:
Առ ի գնալ Այազմանին,
Զոր ջուրն բղխէ յաղբերակին,
Մինն է բուժումն աչաց ցաւին
Եւ միւսն` բուժումն, վասն բորոտին,
Իսկ ի յերրորդն` յաւել կաթին,
Զինչ կին չունի յիւրում ծծին:
Էին ընդ իս իրիցանին`
Տէր Մելքիսէթն, տէր Յարութին,
Տէր Կիրակոսն, տէր Սարգսին,
Տէր Ալեքսանն, մեր Յարութին:
Մոլորեցաք ճանապարհին,
Գնացեալ անկաք լեառն միջին,
Այգիք կային ի յայն տեղին,
Ճանփան հատաւ այգեաց ծայրին:
Տարակուսանք ի մեզ առին,
Յանկարծ թռեաւ րամք կաքաւին:
Անցաք ջրոյն մէջ ձորակին,
Ելաք ի վեր գագաթ բլրին,
Գտաք ճամփան ի Այեազմին,
Ուրախացաք ի յայն պահին:
Գնացեալ հասաք Այեազմին,
Երեք աղբիւրքն որք անդ կային,
Իսկ մեր որդիքն ի դէմ եկին,
Երէցփոխան մեր սիրելին:
Յառաջ գնացեալ մեր տէրտէրնին,
Պատրաստ եղեալ ուխտաւորնին,
Եւ անդ իջաք մօտ յաղբիւրին,
Աղօթեցաք ըստ պատշաճին:
Երգս ասացաք շարականին,
Խաչահանգիստ արաք տեղին,
Յաւազանէն այնմ Այեազմին
Ի յատակէն ջուր բղխէին:
Երես ջրոյն ելանէին,
Աչաց պտուղ նմանէին,
Իբրեւ աստեղք վառվառէին,
Պայծառ լուսով յոյժ փայլէին:
Զի էր զարմանք ուխտաւորին,
Զոր սքանչելիքն աչօք տեսին,
Լուացուեցաք այն աղբիւրին`
Բուժումն տացէ աչաց մերին:
Գնացաք ի միւս Այեազմանին,
Աղօթեցաք ըստակ ........ ին,
Լուացուեցաք ի ջրոյ նորին
Եւ օրհնեցաք զՏէր կենադանին:
Յետոյ նստաք ի սեղանին,
Կերեալ, արբաք զանուշ գինին,
Հեծաք անտուստ յերիվարնին,
Եկեալ հասաք յառջի տեղին,
Իջաք ի վայր մերձ յաղբիւրին
Պանտալիոն սուրբ բժշկին:
Տէր Յովաննէս Ստամպօլցին,
Առհասարակ մեր տէրտէրնին,
Ելեալ յառաջ մեզ դէմ եկին,
Երգս ասացեալ շարականին:
Յետոյ նստաք ի սեղանին,
Ընթրիս կերաք ի միասին:
Մատռուակներն գաւաթն լցին,
Յաջ եւ յահեակ զգինին տային,
Իսկ քահանայքն երգս երգեցին,
Մեղեդիօք տաղս ասացին:
Ուրախացաք ի յայն պահին
Եւ օրհնեցաք զամենեսին,
Կեցին անդրէն ղուլինճքարին,
Որ ցաւն բառնայր գէշ ղուլինճին:
Տէր Աբրահամն առեալ գրկին,
Բերեալ դներ մարդկանց մէջքին,
Յետ այսորիկ հեծաք ի ձին,
Առհասարակ ամենեքին,
Եկեալ անցաք գիւղն Ղումբաղին,
Գնացեալ հասաք յեզր ծովին:
Շեքիշեքեանքն ճեմեցին,
Սաւառնացեալք արշաւեցին:
Հասաք ի գիւղն Պանատօզին,
Գնացաք ի դուռն Պասկալային,
Իսկ տէր Սարգիսն` հեզահոգին,
Մտաւ ի տունն այն հոռոմին:
Հոռոմն առաւ փարչով րախին,
Եկեալ կանգնաւ մեէջ յատենին,
Իսկ տէր Սարգիսն` այն մեր որդին,
Մերձ էր կանգնեալ արապային:
Յանկարծ դիպաւ թէքէռլէկին,
Անկաւ գետին, ցցուաւ ոտուին,
Տեսող հոռոմքն ծիծաղեցին,
Իսկ մեք վախ վախ ....... ին
Բայց վեր թռաւ յոյժ բարձրագին,
Իբրեւ զճէյրան լերանց միջին,
Կանգնեաց ընդդէմ սայլի փայտին,
Խոլոռ նայէր դէպ Պասկալին:
Իսկ Պասկալան տուաւ րախին,
Որդին` մէզէն վերայ նորին,
Այսու բանիւ խայտաց հոգին
Եւ ծիծաղեաց յոյժ քաղցրագին:
Յետ այսորիկ հեծաւ ի ձին,
Անցեալ գնացաք ի միասին,
Արեւն մտաւ արեգակին,
Հազիւ հասաք ի Քէմէրլին:
Յառաջ գնացեալ մեր տէրտէրնին,
Ուրախ դիմօք մեզ դէմ եկին,
Իջաք ձիոյն մօտ յաղբիւրին,
Լուացուեցաք ի ջրոյ նորին:
Յետոյ նստաք ի սեղանին,
Զընթրիսն կերաք յերեկոյին,
Մատռուակներն յոտին կացին,
Յաջ եւ յահեակ զբաժակն տային:
Իսկ քահանայքն երգս երգեցին,
Մեղեդիով տաղս ասացին,
Յորմէ հրճուաք ամենեքին,
Փառս տուաք Տնօրինողին:
Իսկ մթանալ յերեկոյին
Եւ ի ծագեալ լուսոյ լուսնին,
Ելեալ հեծաք յերիվարնին,
Գնացեալ հասաք Թէքիրտաղին:
Իսկ քահանայքն ի տուն գնացին
Եւ ես գնացի յեկեղեցին,
Մտեալ նստա մէջ օտային
Եւ օրհնեցի Տէր կենդանին:
Իսկ ներկայիս եւ յապառնին,
Շէն թող մնա Թէքիրտաղին,
Սուրբ Յոհաննէս եկեղեցին,
Պայծառ մնասցէ յիւրում տեղին:
Տեսող եղբարքն այս շաղխային,
Մի' մեղադրեն իմոյս անձին,
Է ըստ խնդրոյ տէրտէրներին,
Երէցփոխան հիւրընկալին:
Քանակ թուոյս Հայոց ազգին,
Ըստ քննութեանց ՃՌ… թուին: